Skólablaðið - 01.05.1992, Side 45

SKÓLABLAÐIÐ 45
Kom til liðs við Menntaskólann vegna kennara-
bólusóttar
Fljótlega barst talið að fyrri verkum þeirra. Ólafur svar-
aði því til að hann hafi verið sjálfstæður verktaki, en lent
í langvinnum veikindum. Flonum var ráðlagt að fara í ein-
faldari vinnu að læknisráði og endaði hér fyrir sjö árum.
Þvert á sögur almennings þá var Ingibergur aldrei hrepps-
stjóri heldur póstur. Hann hefur starfað hér í yfir 30 ár
eða allt frá því Kristinn Ármannsson þáverandi rektor
Menntaskólans ginnti hann til að laga sófa á kennarastof-
unni sem var þakinn teiknibólum eftir spaugsama nem-
endur, eða kennarabólusótt eins og Ólafur orðaði það. Á
starfstíð hans hafa verið þrír rektorar, þrír portnerar og
þrír rektorsritarar svo Ingibergur hefur sannarlega lifað
tímana þrenna.
Þvert á sögur
almennings,
þá var
Ingibergur
aldrei
hreppsstjóri,
heldur póstur.
Ágætir inn við beinið
Sökum einangrunarinnar niðri í Þrúðvangi (en þeir fé-
lagar eru nýfluttir þaðan í Casa Christi) höfðu þeir félagar
ekki orðið mjög mikið varir við nemendur skólans síðustu
áratugi. Töldu þeir þó að nemendur væru nú sennilega
ágætir upp til hópa, svona inn við beinið. Hins vegar telja
þeir að nemendur hafi orðið heilmikið varir við þá þar
sem þeir hafi lagt heimsmynd heilu bekkjanna í rúst með
stöðugum vélsagarnið og ýlfrandi borvélum.
Barst nú talið að uppákomum nemenda og mætingu
þeirra kumpána á þær. Ólafur kvaðst vera, þótt skömm
væri frá því að segja, svo umsetinn að hann sæi sér því
miður ekki fært að mæta á þesskonar. Ingibergur sagðist
hins vegar hafa tvisvar séð leikrit á Herranótt. Þótti þeim
félögum miður að þeim væri ekki boðið á leiksýningar eins
og öðru starfsfólki skólans og satt best að segja er ritnefnd
afar slegin yfir þessu.
Ólafur var
næstum því
með annan
fótinn á þingi,
eða eins og
hann orðaði
það:
„Ég sat nú við
kjötkatlana
um tíma."
Sat í stjórn Dýravinafélagsins
Utan skólans hafast þeir mátar hitt og þetta að, þó hvor
í sínu lagi. Eins og áður kom fram er Ólafur ákaflega
upptekinn maður. Hann er nefnilega í Alþýðuflokknum
og var næstum því með annan fótinn á þingi eða eins og
hann orðaði það: „Ég sat nú við kjötkatlana um tíma.“
Samhliða því sat hann í ótal ráðum og nefndum, starfaði
með Kjartani Jóhannssyni og var kosningastjóri í Reykja-
neskjördæmi. Að auki sat hann í stjórn Skógræktarfélags
Mosfellsbæjar. Ingibergur var sem drengur í stjórn Dýra-
vinafélagsins og safnar að auki afmælis- og minningar-
greinum.
Þeir félagar ala að sjálfsögðu með sér drauma um betra
líf á öðrum stað eins og annað fólk. Ingiberg langar helst
til að vera kaupmaðurinn á horninu, þeir eru nefnilega að
deyja út. Sama gildir ekki um Ólaf eða eins og hann orð-
aði það þá hefur hann „engar ambinasjónir um draumast-
arf.“
Við erum mennirnir bak við tjöldin
Ólafur upplýsti okkur að hann hefði búið í grennd við
Menntaskólann sem snáði.Hann gat þess að hann hefði
sungið og dansað kristilega slagara í Casa Christi sem þá
var lagt undir ungmennasamkundur kirkjunnar. „Oft
sungum við Áfram Kristmenn krossmenn svo þakið lyftist
hér á sunnudögum", sagði Ólafur. Þegar hér var komið
við sögu hringdi bjallan og við Ritnefndarmenn sáum okk-
ur knúna til að yfirgefa þá félaga, með semingi þó.
Að lokum vildu þeir félagar endilega segja að þeir
gerðu nú meira en fólk héldi, eða eins og Ólafur orðaði
það: „Þegar þið nemendur komið í skólann, opnið
hurðar, setjist í stóla, þá takið þið þessu sem sjálfsögðum
hlut. Að þetta sé svona og hafi alltaf verið. En það þarf að
halda við. Við erum mennirnir bak við tjöldin.“
Ritnefnd
Þið megið ekki byrja að sniffa fyrr en þið verðið tvítugir. - Hannes frá Grundarfirði.