Skólablaðið - 01.05.1992, Qupperneq 53

SKÓLABLAÐIÐ 53
„Versló er skemmtilegri, nær og flestir vinirnir þar
(báðir?) en MR býr yfir lélegum húsakynnum þar sem
marrar í öllu og allt er langt aftur úr fortíðinni.“. Að lok-
um upplýstu þeir okkur um að einn ritnefndarmanna
(Gauti Egg) væri hinn dæmigerði MR-ingur. En að hinn
dæmigerði Verslingur væri ekki snobbaður (hann lagaði á
sér bindið og hélt svo áfram), væri ánægður með lífið og
sjálfan sig. Félagar okkar klykktu út með því að segja
muninn á MR og VÍ fyrst og fremst felast í húsnæðinu,
okkar væri hrikalegt. Að lokum sögðust piltarnir bera
nokkra virðingu fyrir MR-mönnum (ekki undarlegt þar
sem ritnefndarmenn eru einstaklega virðulegir þrátt fyrir
lága meðalhæð).
„Ágætis fólk, en meirihlutinn lúðar“
Að lokum króuðum við af nokkra dæmigerða Versl-
inga, vatnsgreidda rakspíralyktandi “vel“ klædda drengi. -
Segið mér piltar hvað finnst ykkur um MR-menn? - “Ekki
hægt að komast lægra. - Ágætisfólk en meirhiutinn lúðar.“
- Já, já, jæja piltar - hvers vegna fóruð þið ekki í MR? -
“Aþþí bara, við erum svo gáfaðir en annars væri hægt að
nefna 5000 ástæður og ein þeirra er sú að ekki er hægt að
finna bílastæði.“ Við ritnefndarmenn komum okkur sam-
an um að við værum að horfa á þrjár ástæður fyrir því að
hafa ekki farið í Versló og sáum raunar ekki eftir því.
Hinn dæmigerða MR-ing sögðu þeir vera Ritnefndarmeð-
lim en Stefán Pálsson fékk heiðursnafnbótina að þessu
sinni, einnig nefndu þeir til prestinn í Herranótt (Brynjar
Frosta) og sögðu hann enn dæmigerðari. - En hinn dæmi-
gerði Verslingur? - Það er merkjasnobbari sem er egóisti
og frekjudós. Við ritnefndarmenn komum okkur saman
um að þetta væru kostirnir. Að lokum sögðust þessir
mætu menn fremur kjósa marmara og kristal í stað fúins
viðar.
MH, FJÖLBRAUTARSKÓLINN VIÐ SUÐURVER:
„Allir með útstæð eyru
en að öðru leyti
góðir menn"
Eftir stutt spjall við marmaraskrílinn héldum við
upp í Fjölbrautaskólann við Suðurver. Skotspænir
hermdu að Suð-menn teldu okkur Menntskælinga
til sinna erkióvina, (sem er mjög undarlegt þar sem við
gerum engan greinarmun á þeim og öðrum fjölbrautar-
skólum) því vorum við nokkuð spenntir að heyra viðhorf
þeirra. Fyrsta hittum við að máli tvo lífsglaða unga pilta.
Þeir upplýstu okkur um að MR-ingar væru „allir með út-
stæð eyru en að öðru leyti góðir menn en þjást af minni-
máttarkennd". En hvers vegna fóru þessi ungu piltar ekki
í MR? „Of langt að fara í stætó,“ svaraði annar þeirra
Hrafn Sveinbjarnarson að nafni, raunar bætti hann því
síðar við að hann iðraðist einskis jafn mikið. Hinn dæmi-
Suðumennirnir Hrafn og Bassi.
gerða MR-ing sögðu þeir vera eins og Hrafn (Úff, við
signdum okkur bak og fyrir). Hinn dæmigerða MH-ing
sögðu þeir vera á félagsfræðibraut og segja „mér hlakkar,
ég vill og um Bald“. Við yfirgáfum þá Hrafn og þeir héldu
áfram að krunka um MR-menn.
„Skrópa aldrei og gengur vel í skóla“
f hinu vistlega mötuneyti Suð-verja, sátu tvær blóma-
rósir og lærðu. Aðspurðar sögust þær telja MR-inga vera
ágætisfólk og sögðu ástæðuna fyrir því að þær fóru ekki
þangað hafa verið þá að MH væri þeirra hverfisskóli (hví-
lík örlög). Vísitölu MR-manninn sögðu þær vera „sam-
viskusaman, læra alltaf heima, áhugasaman um námið,
skrópa aldrei og ganga vel í skóla“. Það var ekki laust við
að um okkur færi hrollur. Klukkan var 12 og ritnefnd
Skólablaðsins átti öll að vera í tíma. Sumsé mjög afbrigði-
legir MR-menn. Hinn dæmigerði MH-ingur var að þeirra
mati frjálslegur, venjulega kærulaus, ekki eins ánægður
með skólann og MR-ingar (en furðulegt!!!) en umfram allt
gott fólk. Að þessum orðum mæltum yfirgáfum við Fjöl-
brautaskólann við Suðurver og vorum satt að segja undr-
andi yfir hversu jákvæðir Suð-menn voru gagnvart
Skólanum. Við vorum ánægðir með lífið, sól ríkti í huga
okkar og loks valhoppuðum við glaðir og reifir í hinn róm-
aða ritnefndarbíl.
Ritnefndarbíllinn, Lada-1500 station '84, með K-16 Kyrilian head-
pakkningu og 15 tommu splœsingum á skjá. Fœst gegn vægu gjaldi
t síma 625864. Á sama stað er óskað eftir lgnis-ísskáp.
Þú átt enga möguleika. - Notaðu þá.