Unga Ísland - 01.03.1944, Síða 28

ÓLAFUR Þ. INGVARSSON:
Kaupstaðarferð
Ilægt og liægt víkja skuggar næturinn-
ar fyrir gráleitri skímu niorgunsins og dag-
ur fer í hönd.
Síðasti dagur ársins.
Bóndinn á Bergi, innsta.bænum í daln-
um, stendur við rúm tólf ára gamals sonar
síns og ýtir dálítið rösklega við honum.
— Vaknaðu Geir litli, segir hann.
Það umlar svolítið í drengnum. Hann
hefur verið að dreyma. Honum finnst vor-
ið vera komið og heiðlóurnar syngja uppi
í lyngbrekkunum. Sjálfur ríður hann á
harða spretti fram með Breiðá, á honum
Faxa, reiðhesti föður hans.
— Vertu nú ekki að þessu draumaþrugli
lengur, tautaði faðir hans.
— Ha — hvað ertu að segja? umlar í
drengnum.
— Ég þarf að senda þig bæjarleið.
— Nú, hvert? Geiri rís upp og draum-
arnir þyrlast eitthvað í burtu, líklega verða
þeir úti í snjónum eins og smáfuglarnir.
— Ég þarf að senda þig niður að Eyri
að finna kaupmanninn Það vantar ýmislegt
smávegis dót svona fyrir nýja árið, en ég
má bara alls ekki vera að því að fara neitt
sjálfur. Heldurðu að þú treystir þér?
— Já, hvort ég treysti mér, sagði Geiri
hlæjandi og þaut þegar fram á gólfið í loft-
köstum.
— Vertu nú fljótur, það er vissara að
komast af stað sem fyrst. Hann er dálítið
þungbúinn til loftsins og hvinur í fjöllun-
um.......
Þegar Geiri hafði drukkið morgungutlið
sitt, kvaddi hann foreldra'sína og lagði af
stað. Faðir hans rétti honum stóran brodd-
staf og sagði:
— Það er léttara að hafa eitthvað til
þess að styðja sig við hérna út gljána, en
rektu hann nú samt ekki í fæturna á
þér......
— Og gleymdu nú ekki að leggja strax
af stað aftur, þegar þú ert búinn að fá
þetta lítilræði, sagði móðirin og var á-
hyggjufull á svipinn. Henni fannst veður-
útlitið satt að segja ekki gott og hana
hafði líka dreymt illa í nótt......
En Geiri greikkaði sporið fram með hlíð-
unum, fóthvatur og áhyggjulaus.......Það
var að minnsta kosti hálfs annars tíma
gangur niður í þorpið. Ilann yrði kominn
þangað um hádegi.........
Það hafði snjóað öðru hvoru síðan um
jól, en vindurinn hafði þjappað snjónmn
saman og sett í fannir, er voru harðar og
hvítar eins og gler. Geiri litli skoppaði á-
fram og stakk broddstafnum við og við
ofan í skaflana, til þess að vita hvað þeir
væru djúpir, sumstaðar náði stafurinn ekki
í botn.
— Það væri gaman að grafa göng í gegn,
hugsaði Geiri og brosti........Svo varð
honum hugsað til þess hvað þetta væri um-
breytt frá því í sumar, þegar hann gætti
kindanna hérna út frá, fyrir föður sinn, þá
barst að vitum hans ilmur af krækiberja-
lyngi og fuglasöngurinn hljómaði í eyrum
hans og við hlið hans rölti Sámur gainli í
ótal krókum sísnuðrandi........En nú var
50
UNGA ÍSLAND