Bændablaðið - 27.08.2009, Blaðsíða 17
Frosti kom til liðs við Heimssýn fyrr á árinu.
,,Ég bjó í sjö ár í Evrópu, bæði Englandi og
Frakklandi, og hef því kynnst sambandinu
ágætlega. Aðstæður á Íslandi eru mjög ólíkar
aðstæðum Evrópuþjóða almennt. Ég er sann-
færður um að framtíð landsins sé best borgið
utan ESB.“ Hann segir Heimssýn hafa höfðað
til sín sem þverpólitísk samtök þeirra sem telja
hagsmunum Íslendinga best borgið með því
að halda áfram að vera sjálfstæð þjóð utan
Evrópusambandsins.
Heimssýn var stofnuð þann 27. júní 2002 og
hefur síðan tekið virkan þátt í málefnalegri
umræðu um Evrópu- og alþjóðasamstarf.
Áhersla hefur verið lögð á að kynna kosti þess
að horfa til alls heimsins eftir frjálsum og
friðsamlegum samskiptum, viðskiptum og
samvinnu á jafnréttisgrundvelli í stað þess að
einblína á afmarkaðan hluta hans.
Mikilvægur hluti af starfseminni felst í því að
miðla upplýsingum og fréttum um Evrópu-
sambandið og kynna sjónarmið samtakana
meðal almennings og stjórnvalda. Vefsíða
okkar er www.heimssyn.is og þar má finna
mikið úrval af greinum, bæklingum, fróðleik
og fréttum sem tengjast ESB en Heimssýn
heldur líka úti vefsíðum á Smettiskruddu
(Facebook) og á heimssyn.blog.is.
Gallup framkvæmdi skoðanakannanir fyrir
Heimssýn í júní sem sýndu fram á almenna og
vaxandi andstöðu við inngöngu í ESB. Einnig
kom í ljós að yfirgnæfandi meirihluti vildi að
aðildarviðræður yrðu ekki hafnar án þjóðar-
atkvæðagreiðslu. Niðurstöðurnar voru kynntar
í fjölmiðlum, alþingismönnum og utanríkis-
mála nefnd Alþingis.
Gefinn var út bæklingur um 12 ástæður til
að ganga ekki í ESB og sent var bréf til
þingmanna um hvers vegna væri ekki skyn-
samlegt að ganga til aðildarviðræðna. Einnig
var lagt í auglýsingaherferð þar sem
einstaklingar komu fram og báru fram málefna-
legar röksemdir gegn aðildarumsókn að ESB.
Heimssýn hefur verið í sambandi við erlend
samtök sem berjast fyrir auknu sjálfstæði
Evrópuþjóða. Í maí komu gestir frá norsku
,,Nei til EU” samtökunum í heimsókn. Haldinn
var opinn fundur þar sem Norðmennirnir
sögðu frá reynslu þeirra af aðildarviðræðum
við ESB og svöruðu spurningum þátttakenda.
Í júní komu svo gestir frá skosku sjómanna-
samtökunum á opinn fund og vöruðu ein-
dregið við þeirri hættu sem íslenskum
sjávarútvegi er búin verði Ísland aðili að ESB.
Erlendar fréttastofur hafa einnig leitað
umsagnar hjá Heimssýn í ESB málum.
,,Núna er eitt mikilvægasta verkefni
Heimssýnar er að afla fleiri félagsmanna. Því
fleiri sem við erum því meira tillit verður tekið
til okkar sjónarmiða auk þess sem fleiri hendur
vinna létt verk. Félögum hefur varið fjölgandi
undanfarið og eru þeir nú orðnir rúmlega eitt
þúsund.
Skráning í Heimssýn er opin öllum sem telja
hagsmunum Íslendinga best borgið með því
að halda áfram að vera sjálfstæð þjóð utan
Evrópusambandsins. Engar skyldur eru lagðar
á félagsmenn, fjárhagslegar né aðrar. Framlög
eru og verða valfrjáls.
Hægt er að skrá sig á vefsíðunni www.
heimssyn.is og ég hvet alla til að skrá sig sem
fyrst,“ segir Frosti.
Verðum að virkja
sem flesta í baráttunni
Skráning í Heimssýn er opin öllum sem telja
hagsmunum Íslendinga best borgið með
því að halda áfram að vera sjálfstæð þjóð
utan Evrópusambandsins. Engar skyldur
eru lagðar á félagsmenn, fjárhagslegar
né aðrar. Framlög eru og verða valfrjáls,
segir Frosti Sigurjónsson framkvæmdastjóri
hjá hugbúnaðarfyrirtækinu Dohop ehf en
hann fer fyrir sérstökum stuðningshópi
Heimssýnar.
,,Starf Heimssýnar væri ekki mögulegt án þátttöku sjálfboðaliða og fjárstyrkja frá
einstaklingum og fyrirtækjum. Styrkirnir hafa verið nýttir til að standa straum af birtingu
auglýsinga, prentun á kynningarefni, rekstur skrifstofu og gerð skoðanakannana,“ segir
Frosti Sigurjónsson framkvæmdastjóri hjá hugbúnaðarfyrirtækinu Dohop ehf. en hann fer
fyrir sérstökum stuðningshópi Heimssýnar.
Orðið matvælaöryggi er í íslensku máli notað yfir tvennt,
ekki óskylt þó: Annars vegar yfir þá viðleitni að tryggja að
matvæli séu örugg til neyslu og hins vegar að þjóðir eða
einstök svæði eigi jafnan möguleika á að brauðfæða sig,
einnig á erfiðleika- og stríðstímum. Síðarnefnda merkingin
er sú sem hér er til umfjöllunar.
Fyrir októbermánuð 2008 hafa líklegast fáir af yngri kynslóð
Íslendinga leitt hugann að gildi þess að eiga í landinu nægar
matarbirgðir handa þjóðinni. Vöruskorturinn sem örlaði á í
þeim mánuði og hinum næsta var því þörf lexía og æ síðan
hefur verið nokkur skilningur á þessum gleymda sannleika.
Kynslóðir sem muna skort og skömmtun þurfti ekki að
minna á þennan veruleika. Þessar hörðu haustvikur í fyrra
vorum við eftirminnilega minnt á að án greiðs aðgangs að
gjaldeyri og mörkuðum er varasamt að treysta á innflutning
matvæla – að minnsta kosti ekki í sama mæli og gert hefur
verið seinustu áratugina. Eftir þessa stuttu kennslustund
hefur sjálfsbjargarviðleitni fólks aukist og skilningur á því
að skortur á matvælum er ekki aðeins hlutskipti fátækra
þjóða heldur einnig ríkra, útskúfaðra og skuldugra þjóða.
Umræða um íslensk matvæli og landbúnað hefur verið meiri
en mig rekur minni til og margir hafa lýst því yfir að þeir vilji
styðja íslenska landbúnaðarframleiðslu. Einnig hefur áhugi
á matjurtaræktun stóraukist. Því skýtur skökku við að vera
á sama tíma að sækja um aðild að Evrópusambandinu, því
enginn vafi leikur á því að yrði aðild samþykkt myndi það
leika íslenskan landbúnað grátt og þar með gera Ísland enn
háðara innflutningi á matvöru en nú er.
Maðkað mjöl eða gæsalifur og franskir ostar
Það er að vísu mjög ,,2007” að vilja helst hafa á borðum
sínum fasana, franska osta og gæsalifrarkæfu. Þó eru ekki
mörg misseri síðan aðgangur að fokdýrri munaðarvöru var
talinn til sjálfsagðra mannréttinda, sem voru að vísu aðeins
réttindi hinna ríku. Á sama tíma og enn frekar nú þegar
kreppir að á að leysa vanda heimilanna með því að bjóða
upp á ódýrt innflutt kjöt, pakkavöru og pítsur. Unnendur
ESB-aðildar láta sér í léttu rúmi liggja þótt heilu búgreinarnar
leggist af verði aðild að Evrópusambandinu að veruleika.
Fáir velkjast í vafa um að búgreinar á borð við svínarækt
myndi leggjast af á Íslandi við aðild og margir óttast að
sama máli gæti gegnt um sauðfjárbúskap og fleiri búgreinar
sem eru hornsteinn íslenskrar landbúnaðarframleiðslu. Ef
við yrðum á skömmum tíma algerlega upp á aðra komin
um öflun innflutning matvöru – eins og vel er mögulegt
– þyrftum við kannski að átta okkur á því sem sagan
kennir okkar: Það hafa verið flutt inn fleiri matvæli frá
Evrópu en gæsalifur og ódýrar pítsur – einokun seljanda
hefur líka fært okkur Íslendingum maðkað mjöl til matar.
Í nútímaútfærslu yrði ,,maðkaða mjölið” sennilega frekar
matvara með óæskilegum aukefnum og óholl iðnaðarvara.
Einokun getur byggst upp með margvíslegum hætti og
ekki bundin við Hörmangara fortíðarinnar. Einokun stórra,
sterkra fjölþjóðlegra verslunarkeðja sem kæfa alla smærri
samkeppnisaðila er síst betri en einokun fyrri alda.
Ábyrgð gagnvart umhverfinu
Með vaxandi vitund um umhverfismál hefur verið öflug
hreyfing í heiminum sem hvetur til þess að fólk neyti í vaxandi
mæli fæðu sem framleidd er nálægt heimili þess. Þessu
ráða í og með heilsufarssjónarmið. Það þykir ákjósanlegt
að hafa aðgang að sem ferskastri fæðu. En ekki síður ráða
hér umhverfissjónarmið. Hver ekinn, sigldur og floginn
kílómetri með matvöru fram og til baka eins og nú viðgengst
gengur á eldsneytisbirgðir heimsins, mengar andrúmsloftið
og eykur magn gróðurhúsalofttegunda. Sjálfbær þróun,
eins og hún var kynnt í Brundtland-skýrslunni 1987, tekur
ekki síst til matvælaframleiðslu og hvetur til þess að neyta
fæðu úr nánasta umhverfi í sem allra ríkustum mæli. Við
Íslendingar erum svo lánsamir að hafa – ennþá – aðgang að
ferskum fiski, kjöti og garðávöxtum úr okkar nærumhverfi.
Ef við glötuðum yfirráðum yfir fiskimiðunum og leyfðum
ofstyrktum Evrópusambandslandbúnaði að kæfa okkar eigin
landbúnað, myndum við stíga risastórt skref aftur á bak í
umhverfismálum, heilsufarsmálum og sjálfstæðismálum.
Anna Ólafsdóttir Björnsson.
Skiptir matvælaöryggi máli?
Ef við glötuðum yfirráðum
yfir fiskimiðunum og leyfðum
ofstyrktum Evrópusambands
landbúnaði að kæfa okkar eigin
landbúnað, myndum við stíga
risastórt skref aftur á bak í
umhverfismálum, heilsufarsmálum
og sjálfstæðismálum.