Fréttablaðið - 31.08.2012, Side 20

20 31. ágúst 2012 FÖSTUDAGUR
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík SÍMI: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is og Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is
HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir, ritstjórnarfulltrúi, sigridur@frettabladid.is MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is DÆGURMÁL: Kjartan Guðmundsson kjartan@frettabladid.is FÓLK OG SÉRBLÖÐ: Elín Albertsdóttir elin@365.is og Vera Einarsdóttir vera@365.is
ÍÞRÓTTIR: Sigurður Elvar Þórólfsson seth@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald
RITSTJÓRI: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.is
Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að
fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871
greinar@frettabladid.is
FRÁ DEGI TIL DAGS
HALLDÓR
Mikið hefur verið fjallað um ráðningu starfsmanns hjá Þróunarstofnun
Íslands. Það er undarlegt í þessu landi að
ef stjórnmálamaður er ráðinn í opinbera
stöðu þá eru alltaf einhverjir hælbítar sem
rísa upp og segja að um klíkuráðningu sé
að ræða.
Eins og forstöðumaður stofnunarinnar
hefur bent á þá þurfti mann með reynslu
úr íslenskri stjórnsýslu. Er erfitt að skilja
það? Það er ekki þörf á fólki með reynslu
á sviði þróunarhjálpar, lýðfræði, lýð-
heilsufræði, læknisfræði eða hjúkrun. Það
er þörf á fólki með reynslu úr íslenskri
stjórnsýslu í Afríku. Hvað er svo flókið
við þetta að fólk skilji þetta ekki? Eru
Íslendingar almennt ekki vel gefnir?
Fólk ætti að kynna sér söguna. Þetta er
ekki eina dæmið um að reynsla úr stjórn-
sýslunni komi sér vel og Þróunarstofnun
Íslands þurfi á slíku fólki að halda. Sighvat-
ur Björgvinsson var ráðinn forstöðumaður
stofnunarinnar og hann réð Stefán Jón Haf-
stein, báðir með reynslu úr stjórnsýslunni.
Hvað getur fólk lært af þessu? Það er
mikil þörf í Afríku fyrir fólk með reynslu
úr íslenskri stjórnsýslu.
Þetta er orðið óþolandi að stjórnmála-
menn verði stöðugt fyrir árásum vegna
eðlilegra ráðninga. Hvað sagði ekki Jón
Bjarnason, fyrrverandi ráðherra, þegar
sonur hans var skipaður í nefnd á vegum
ráðuneytis hans og einhverjir voru að
gagnrýna það? Ef ég man rétt þá var það
á þá lund að hann frábað sér slíkan mál-
flutning og sagði einnig að sonur hans
væri virtur líffræðingur og ætti því allan
rétt á að starfa að málinu. Vill fólk að
ráðherra gangi fram hjá besta manninum
einungis vegna þess að hann er sonur
hans? Hvernig yrði þá land okkar ef vegna
tengsla yrði að ganga fram hjá bestu
mönnunum?
Viljum við að Afríka missi af því að
læra um íslenska stjórnsýslu? Hún hefur
breyst töluvert frá því að Sighvatur og
Stefán voru í henni, orðin mikið sið-
væddari, opnari og betri að öllu leyti. Ekki
má Afríka missa af þeirri reynslu.
Öfundsýki út í yfirburðafólk
Ráðningar
Bergur
Hauksson
lög- og viðskipta-
fræðingur
Hvað er svo flókið við
þetta að fólk skilji þetta
ekki? Eru Íslendingar almennt
ekki vel gefnir?
Skjótur frami
Skúli Mogensen, eigandi Wow
air, hóf feril sinn hjá félaginu sem
flugþjónn í einn dag. Nú, þremur
mánuðum síðar, er hann orðinn að
forstjóra þess. Samhliða því að for-
vera hans var hliðrað til
fyrir eigandann setti
Skúli hálfan milljarð
inn í félagið. Fyrir þá
sem eru ekki jafn-
sigldir í viðskiptum
og Skúli mætti ætla
að reksturinn hefði
ekki gengið sem skyldi
og því þurft
róttækar
aðgerðir.
Ofsakláði
Það er hins vegar reginmisskilningur,
ef marka má það sem Skúli segir í
samtali við Viðskiptablaðið. Á honum
er það helst að skilja að fyrrverandi
forstjóra hafi verið vikið til hliðar af
því að hann stóð sig svo vel og að
hlutaféð hafi sömuleiðis verið
aukið af því að félagið væri í svo
góðum málum. „Mig var farið
að klæja í fingurna,“ útskýrir
Skúli. Það má vera býsna
skæður kláði til að það
réttlæti að láta hinn
frábæra fyrrverandi
forstjóra
gossa.
Úr bæ í borg
Upp hefur komið sú hugmynd að
breyta Akureyri í borg. Sú breyting
mundi reyndar ekki hafa annað í för
með sér en að það þyrfti að skipta
orðinu „Akureyrarbær“ út fyrir „Akur-
eyrarborg“ á alls konar bréfsefni
og skiltum og það mundi
kosta pening. Vel má vera
að það mundi líka slökkva
minnimáttarkennd hjá stöku
bæjarbúa, en þetta titlatog
er auðvitað jafnóþarft fyrir
norðan og í Kópavogi
þótt Jón Gnarr stingi
upp á því.
stigur@
frettabladid.is
I
nnanríkisráðherrann, Ögmundur Jónasson, er annar ráð-
herrann í vinstristjórninni sem kærunefnd jafnréttismála
úrskurðar að hafi brotið jafnréttislögin með því að ráða karl
fremur en konu í opinbert embætti. Héraðsdómur hefur svo
staðfest þá niðurstöðu hvað varðar ráðningu Jóhönnu Sigurðar-
dóttur forsætisráðherra á skrifstofustjóra í forsætisráðuneytinu.
Kærunefndin telur að kona sem sótti um embætti sýslumanns
á Húsavík hafi verið jafnhæf eða hæfari í sjö af átta þáttum sem
voru lagðir til grundvallar skipun í embættið en karlinn sem var
skipaður í það. Hún hafi því átt að
fá starfið, enda séu konur færri
en karlmenn í hópi sýslumanna.
Þessu er Ögmundur Jónas-
son ekki sammála. Hann segir
keikur að þættir á borð við starfs-
reynslu, menntun, fræðistörf og
fleiri skipti ekki öllu máli við
svona ráðningu, heldur komi líka
til matskenndir þættir, sem hann og ráðuneytið hafi þurft að leggja
mat á. Það hafi verið gert fullkomlega málefnalega.
Þessari málsvörn hafa menn áður reynt að beita og bent á –
með nokkrum rétti – að bæði jafnréttislögin og þau viðmið sem
kærunefnd jafnréttismála starfar eftir einskorðist við mat á form-
legri og skjalfestri hæfni einstaklinga, en taki ekkert mið af mats-
kenndum þáttum. Kærunefndin geti til dæmis ekki tekið umsækj-
endur um störf í viðtöl til að meta frammistöðu þeirra.
Þessi rök hafa til þessa skipt Ögmund Jónasson, Jóhönnu Sig-
urðardóttur og flokkssystkin þeirra beggja litlu. Á grundvelli
úrskurða kærunefndarinnar, sem Jóhanna beitti sér síðar fyrir
að yrðu bindandi, hafa þau fellt þunga dóma yfir forverum sínum
sem stigu í þetta sama spínat.
Þannig sagði Ögmundur í þingræðu 15. apríl 2004, rétt eftir
að kærunefndin hafði komizt að þeirri niðurstöðu að þáverandi
dómsmálaráðherra hefði brotið jafnréttislög: „Það blasir við
að ráðherrar í ríkisstjórn verði settir á skólabekk til að læra
jafnréttis lögin. Ég ætla að gera það að tillögu minni að hæst-
virtur félagsmálaráðherra sjái um að þeir tornæmustu í jafnréttis-
fræðunum fái sérkennslu.“ Fín tillaga og enn í fullu gildi.
Ögmundur hefur líka gagnrýnt að jafnréttisbaráttan sé ekki
nógu róttæk. Í þingræðu um framkvæmdaáætlun í jafnréttismálum
árið 1998 vakti hann athygli á að kvennahreyfingin hefði áður lagt
áherzlu á „mjög róttæk sjónarmið“ eins og „veltum valda stólunum.“
Síðan hefðu áherzlurnar breytzt og kvótakerfið haldið innreið sína
í kvennabaráttuna. „Áherslan varð fremur á að tryggja að jafn-
margar konur sætu á þessum sömu valdastólum og karlar, sem
menn hirtu svo síður um að velta. Þannig gerðist þessi barátta að
mínum dómi íhaldssamari,“ sagði Ögmundur.
Ekki hefur orðið vart við að Ögmundur hafi reynt að velta
neinum valdastólum eftir að hann komst sjálfur í einn slíkan. Og
hann hafnar því alveg fjallbrattur að hann hafi átt að framkvæma
það kvótakerfi sem felst í jafnréttislögunum. Er hann þá ekki enn
íhaldssamari en fólkið sem berst fyrir jafnari kynjahlutföllum í
stjórnunarstöðum hjá ríkinu?
Um framgöngu ráðherrans má segja það sem hann sagði sjálfur
í áðurnefndri þingræðu um jafnréttismál 1998: „Staðreyndin er sú
að alltof oft fara ekki saman orð og athafnir og það á svo sannar-
lega við í þessum efnum.“
Innanríkisráðherra brýtur jafnréttislög:
Tornæmt íhald?
Ólafur Þ.
Stephensen
olafur@frettabladid.is
SKOÐUN