Fréttatíminn - 25.11.2011, Qupperneq 46

12 jól Helgin 25.-27. nóvember 2011
É g hef þá sögu frá mömmu að afi hennar hafi smíðað jólatré handa dóttur sinni, sem var amma mín. Þá var ekki hægt að nálgast lif-
andi tré og fólk notaðist við handsmíðuð tré í staðinn.
Amma skreytti það með grænum kreppappír og setti
á það kerti. Hún átti fimm óþekka krakka og skreytti
tréð alltaf þegar þeir sáu ekki til og mamma segir
að það hafi verið svo fallegt,“ segir Rut Ingólfsdóttir,
grafískur hönnuður og íslenskufræðingur, sem hafði
gengið með þá hugmynd lengi í maganum að smíða
sitt eigið jólatré í anda ömmu sinnar sem féll frá fyrir
nokkrum árum.
„Það er orðið svo mikið af öllu og hugmyndin um
að fara aftur til baka og skoða grunngildi jólanna og
notast við hið einfalda heillaði mig.“ Tréð hafði Rut
einfalt í sniðum og með fáum greinum svo auðvelt
væri að hengja á það misstóra hluti.
„Í jólamatarboðinu þar sem allir koma saman getur
svo hver og einn komið með hluti og hengt á tréð.
Svo segja allir sögu sem tengist þeim hlut við matar-
borðið, og þá hafa allir eitthvað að segja, börnin líka
sem þurfa þá ekki að sitja undir tali fullorðinna um
hluti sem þau hafa ekki áhuga á. Sögurnar þurfa alls
ekki að vera langar, og nægir jafnvel að segja hvaðan
hluturinn kom og af hverju hann var valinn.“
Rut segir til dæmis að sonur hennar og tvö stjúp-
börn séu mjög hrifin af trénu og þeim þyki gaman
að sjá sína hluti á því. “Það er gaman að sjá hluti sem
manni þykir vænt um verða að stofustássi um jól.”
Rut segir hefðirnar vera ríkjandi um jólin í hennar
fjölskyldu og öllum jólum hafi hún eytt fyrir norð-
an hjá foreldrum sínum. „Fjölskylduhefðirnar eru
sterkar og hafa jólin verið í föstum skorðum frá því
ég man eftir mér. Fyrst er maturinn borðaður og
svo vaskað upp. Þar sem ég er yngsta barnið fékk ég
alltaf að opna einn pakka á meðan uppvaskinu stóð.
Svo setjumst við öll saman niður og aðeins einn pakki
var opnaður í einu og allir fylgdust með. Að því loknu
fengum við möndlugraut og svo las mamma jólakortin
fyrir okkur og aðalsportið var að giska á, út frá hand-
skriftinni, utan á kortinu frá hverjum það var,“ segir
Rut sem mun í fyrsta sinn á ævinni eyða jólunum án
foreldra sinna fyrir norðan.
„Jólafríið er svo stutt í ár þannig að við höldum
okkur heima, en mamma og pabbi koma til okkar
fyrir jólin og þá höldum við litlu jólin og tréð verður
prófað.“
 Sögutré á jólum
Það er orðið svo
mikið af öllu og
hugmyndin um
að fara aftur til
baka og skoða
grunngildi
jólanna og notast
við hið einfalda
heillaði mig.
Í anda ömmu
Í minningu ömmu sinnar smíðaði Rut Ingólfs-
dóttir gamaldags jólatré og býður ástvinum
að hengja persónulega muni á tréð og gefur
hverjum og einum tækifæri til að segja söguna
sem þeim fylgir.
„Í stað glingurs sem
sumir hverjir kasta eftir
eina notkun, hanga hlutir
sem eru hjartanu kærir.
Ég var alin upp þar sem
hver einasti hlutur á
jólatrénu, skipti máli, átti
sér sögu.”
Á jólum á að deila með
öðrum, gefa af sér og
njóta samvista með
ástvinum. Ég var alin
upp þar sem hver einasti
hlutur á jólatrénu skipti
máli. Amma, sem elskaði
sögur, átti eitt sinn
smíðað tré sem hún af
ást skreytti fyrir börnin
sín. Á myndinni er pabbi
Rutar með barnabarnið .
Mikið úrval af handtöskum, skjalatöskum, dömuveskjum, seðla-og leðurveskjum,
ferðatöskum að ógleymdu hinu landsfræga úrvali af dömu- og herrahönskum.
Líttu við í verslun okkar eða skoðaðu vöruúrvalið á www.th.is
Tösku og hanskabúðin Skólavörðustíg 7 101 Reykjavík Sími 551 1814 www.th.is
Gódarjólagjafahugmyndir
Dömutaska 12.200 Lítil dömutaska úr ledri 10.200
Skjalataska 32.500
Herraledurhanskar 6.800
Dömuledurhanskar 5.200