Fréttatíminn - 25.11.2011, Blaðsíða 77

Fært til bókar
Icesave á metsölulista
„Hvað hefði Svavars-samningurinn haft í
för með sér fyrir Íslendinga? Jú, íslenskir
skattgreiðendur væru búnir að borga
sem svaraði 110 milljónum króna fram
til 1. október 2011. Sú upphæð er óháð
endurheimtum úr þrotabúi Landsbank-
ans. Þetta er talan sem við hefðum ekki
komist undan, hún væri orðin skilagrein í
fjármálaráðuneytinu, óumflýjanleg stað-
reynd.“ Þetta er niðurstaða Sigurðar Más
Jónssonar, blaðamanns og fyrrverandi
ritstjóra Viðskiptablaðsins, en út er komin
bók eftir hann, Icesave-samningarnir, af-
leikur aldarinnar?
Svavarssamningarnir
Í bókinni fer Sigurður Már yfir Icesave-
samningana og lýsir vinnubrögðum og
árangri samninganefnda Svavars Gests-
sonar og Lees Buchheit. Mestu púðri er
eytt í hinn svokallaða Svavars-samning og
væntanlega vísar undirtitill bókarinnar til
niðurstöðu hans. Fram kemur að margir
hafi undrast ráðningu Svavars Gestssonar
en hún var alfarið Steingríms J. Sigfús-
sonar fjármálaráðherra. „Vitað var,“ segir
Sigurður Már í bók sinni, „að mikil óánægja
var meðal fylgismanna Ingibjargar Sól-
rúnar með skipun Svavars, en á þeim tíma
var Jóhanna [Sigurðardóttir] orðin hinn
raunverulegi foringi flokksins og henni
virtist standa á sama um Icesave-nefndina.
Hún virðist hafa litið svo á frá upphafi að
þetta væri mál Steingríms J. Sigfússonar
fjármálaráðherra.“ Fjarri lagi var, segir í
bókinni, að einhugur hafi ríkt um Svavar
innan VG.
Óvænt velgengni
Bókarhöfundur veltir fyrir sér vali for-
manns samninganefndar Íslands sem atti
kappi við þrautþjálfaða samningamenn
Breta og Hollendinga og segir: „En stærsta
spurningin var vitaskuld: Hvers vegna
Svavar Gestsson af öllum mönnum? Hvað
hafði hann afrekað til að vera falið þetta
afar vandasama verk?“ Eftir áralangt
þras um Icesave og tvær þjóðaratkvæða-
greiðslur voru margir komnir með upp í
kok og máttu ekki heyra á hina umdeildu
bankareikninga Landsbankans minnst.
Það þurfti því nokkra bjartsýni til að
ráðast í ritun og útgáfu bókarinnar. Það
kemur Sigurði Má og útgefanda hans því
væntanlega þægilega á óvart að bókin
situr í fjórða sæti á aðallista Eymundssonar
yfir söluhæstu bækurnar, rétt á eftir met-
söluhöfundinum Arnaldi Indriðasyni og
hinum geysivinsæla Gamlingja eftir Jonas
Jonasson.
um sínum og skikki komið á inn-
kaup tveggja óskyldra heimila.
Því kom það vel á vondan í
síðustu helgarinnkaupum að hlut-
verkin snerust við. Með í för var
barnabarn og mín ágæta kona
leyfði sér þann munað að aka
með barnið í sérstakri innkaupa-
kerru, spjalla við það og sýna
því litskrúðugan jólavarning. Á
meðan var mér falið að velja það
sem þurfti. Ég gekk til þess verks
með aðra kerru en nennti ekki að
troðast með hana milli vöruganga
í föstudagsös. Hjólatíkin beið því
þegjandi og hljóðalaus þar sem ég
hafði lagt henni með fyrsta hluta
vörukaupanna.
Svo var hins vegar ekki með
handhafa kerru sem ég tók að
hlaða í vörum, hugsunarlaust
með öllu, í kæli verslunarinnar.
Sá maður var hvorki þegjandi
né hljóðlaus en spurði, í fyllstu
kurteisi þó, hvort ég kannaðist við
flatkökupakka, rasp, frosin fisk-
flök, kindakæfu, gulrófur og tvo
sláturbelgi sem í kerrunni hvíldu.
Ég viðurkenndi að svo væri ekki.
„Það kemur mér ekki alveg á
óvart,“ sagði maðurinn, „þetta er
nefnilega kerran mín.“
Hann sneri sér síðan að nálægri
konu sem ég gerði ráð fyrir að
væri eiginkona hans, kona sem
hann hefði fylgt af trúmennsku og
æðruleysi gegnum lífið og í ótal
verslunarferðum. Áður en hann
næði að bera sig upp við hana
ákvað ég að safna hið bráðasta
vörunum sem ég hafði sett í kerru
hans og forða mér. Skammt undan
sá ég nefnilega konu mína með
sína kerru og sitt barnabarn og
vildi komast í öruggt skjól. Þó gat
ég ekki annað en spurt manninn,
úr því sem komið var, hvort hann
teldi að ég væri að elta rétta konu
í versluninni. Um leið benti ég á
eiginkonu mína.
Kerrumaðurinn leit af sinni
konu á mína og kvað upp sinn
dóm:
„Jú, þú gerðir kannski rétt í að
víkja ekki mikið frá henni. Hún
virðist að minnsta kosti vita hvað
hún er að gera.“
viðhorf 41Helgin 25.-27. nóvember 2011
Í estu sem viðkemur jólahaldinu er best að halda í hefðirnar
og þar er MS rjóminn hvergi undanskilinn. MS rjóminn er þessi
gamli góði sem er samt alltaf ferskur. Hann myndi endast á
milli jóla og nýárs – ef hann væri ekki svona góður.
Jólarjómi
allra landsmanna