Heimilisritið - 01.03.1947, Síða 47

enn er hann fríðasti maðurinn,
sem þú hefur augum litið, með
þetta sama bros, sem myndi geta
koniið sérhverju kvenlegu hjarta
til að slá ört. Hæ og hó, Ginny.
Ginny hafði setzt við nám á
kvöldin, eftir erfiðan vinnudag.
Iíún leigði sér ritvél og æfði sig
heima hjá sér. Hún fékk lánaðar
verzlunar- og bréfabækur fyrir-
tækisins, þangað til hún fór loks
að skílja og fá glögga hugmynd af
starfsháttum þess. Og þá varð hún
brátt fær í starfinu. Iíún skildi fyr-
irtækið og hún skildi Jim, yngsta
forstjórann, og ástin dafnaði eins
og rós í rjóðri.
„Ég vil að þú vitir allt um mig,
Ginny, þekkir allar vonir mínar,
hugsanir, tilfinningar og alla
drauma mína. Ég vil ekki að þú
þurfir nokkurn tíma að vera í ó-
vissu, og ég vil þekkja þig. Við
skulum alltaf skilja hvort annað,
og elska hvort annað, Ginny. Ekki
aðeins elska — við skulum vera
ástfangin ... alltaf!
Og svo lifðu þau í sínum eigin
Ginny lagjœrði hálsbindi hans og jór með granna jingur sína
gegnum hár hans og ýjði það.
HEIMILISRITIÐ
45