Heimilisritið - 01.10.1948, Side 8

Drengurinn settist, en gamli
maðurinn stóð' upp og náði sér
í tóbak og pípu og fór að troða
í hana.
Kristni fannst þetta undar-
legt, því að hann þóttist hafa
reiknað það út, að afi sinn reykti
aldrei í pípu, nema þegar hann
var í góðu skapi.
Gamli maðurinn kveikti í, leit
með mildum svip á dótturson
sinn og sagði:
„Bráðum förum við, Kristinn
minn, að byrja aftur á tímunum
okkar“.
Drengurinn vissi ekki, hvað
hann átti að segja. Var afi hans
að gabba hann? Gátu augu hans
verið svona blíðleg, þegar hann
ætlaði að ávíta hann?
„Trúirðu því, að ég hlakka til
að fara að lesa með þér aftur?“
„Já“, sagði drengurinn lágt,
svo bætti hann við hikandi, því
að hann var ekki vanur að vera
opinskár við afa sinn: „Ég trúi
öllu, sem þú segir, afi“.
Gamli maðurinn tók út úr sér
pípuna, stóð upp og gekk nokkra
stund um gólf og stanzaði síðan
fyrir framan drenginn.
„Ætlarðu að verða eins dug-
legur og í fyrravetur?“
„Mig langar til þess, enda veit-
ir víst ekki af, það verður þó
nokkuð þyngra en í fyrra“.
„Fannst þér þú ekki hafa
of litla vasaaura í fyrra? Mér
hefur skilizt á mömmu þinni, að
þú hefðir farið’ sjaldan á bíó, en
ég veit að þú hefur alltaf haft
gaman af því“.
Drengurinn leit á afa sinn og
virtist enn ekki vita á hverju
hann átti von, þótt hann trvði
því ekki, að afi hans væri að
veiða hann í einhverja gildru.
„Ég veit ekki um það með
vissu, en mig grunar, að þú hafir
safnað mestu af vasaaurunum,
sem þú fékkst í fyrravetur.
Viltu segja mér, hvort þetta er
rétt tilgáta hjá mér?“
Drengurinn horfði snöggt á
afa sinn, roðnaði, varð vand-
ræðalegur og laut höfði.
„Viltu ef til vill síður segja
mér það?“
„Nei, ég safnaði þeim“.
Gamli maðurinn gekk nokkra
stund þegjandi um gólf, settist
síðan aftur, kveikti í pípunni,
sogaði að sér einu sinni, rétti úr
sér og blés revknum út í loftið,
hallaðist fram með handleggina
á hnjánum og pípuhausinn í báð-
um höndum, brosti innilega til
drengsins og sagði:
„Viltu trúa mér fyrir því, af
hverju þú safnaðir aurunum og
segja mér, hvað þú gerðir við þá,
ef þú ert búinn að eyða þeim?
Þú þarft ekki að vera hræddur
um, að ég segi frá því, ef þú bið-
ur mig fyrir það“.
Drengurinn leit í augu afa
6
HEIMILISRITIÐ