Heimilisritið - 01.09.1951, Side 35

brynskápnum var með smelllás,
svo það var hægt að skella henni
aftur. Auk þess voru aðallega
geymd bréf í fremra hólfinu, en
peningar og verðbréf voru
geymd í innra hólfinu, bak við
aðra stálhurð' með galdralæsingu.
Engir þekktu lásformúluna
nema aðalgjaldkerinn, ungfrú
Roberts og prókúruhafi firmans.
Þar að auki var skrifstofuhurð-
inni læst á hverju kvöldi með'
sverri járnslá. Það yrði gert eftir
hálftíma.
En ungfrú Roberts var mjög
samvizkusöm, og hún vildi að
minnsta kosti ekki fara fyrr en
næturvörðurinn væri kominn.
Ef til vill gæti hún samt kom-
ið nógu snemma í kvöldverðinn
með Anthony. . ..
Hún gekk óþolinmóð fram og
aftur um skrifstofuna og fór í
kápuna og lét á sig hattinn.
Anthony myndi sjálfsagt verða
gramur, ef hún kæmi of seint.
Hann hafði áður sagt við hana:
„Góða Ella, þú tekur staa-f
þitt allt of hátíðlega . .. mundu,
að eftir hálft ár giftumst við, og
þá færðu um annað að hugsa!“
„Já, en mér finnst nú, að þeg-
ar maður hafi starf, verði mað-
ur að hugsa vel um það“, sagði
Ella.
HUN gekk að einum stóra
glugganum og leit niður á göt-
una. Hún spilaði með fingur-
gómunum á rúðuna. Svo hleypti
hún brúnum.
Hvernig var það annars? New-
man ætlaði í orlof á morgun.
Og ef hann héldi svo í ferða-
lag, áður en hann tæki eftir, að
hann var með lyklana í vasan-
um? Þá væri ekki gott í efni. ...
„Ég verð að hringja heim til
hans“, tautaði hún og rétti út
höndina eftir símanum.
En hún var of sein, því nú
hringdi síminn.
UNGFRU Roberts, sem ekki
gat hugsað sér að snerta eyri,
sem hún ekki átti, myndi án efa
hafa orðið' skelfd, hefði hún vit-
að fyrirætlanir Newmans yfir-
manns hennar. Aðalgjaldkerinn
hafði lengi haft í huga að hætta
starfi sínu með skjótum og ó-
væntum hætti. .. . Og nú var
komið að því að framkvæma
þessar fyrirætlanir. I kvöld hófst
orlof hans. Hann ætlaði sér
að fara til lítils þorps í Suður-
Ameríku, sem enginn maður í
hans stöðu myndi láta sér til
hugar koma að' fara til óneydd-
ur.
Framtíðaráform Newmans
áttu rót sína að rekja til dag-
legrar umgengni hans við stórar
fjárupphæðir. Nú var allt reiðu-
búið til að fjarlægja þessar 400.-
000 krónur, sem nú voru í bryn-
HEIMILISRITIÐ
33