Heimilisritið - 01.11.1952, Blaðsíða 16

,,Það er ekki hægðarleikur að
botna í þér,“ svaraði hann. ,,Síð-
an þarna um nóttina hefur þú
forðast mig, nú viltu allt í einu
giftast mér.“
,,Þú mátt ekki halda, að það
sé af tómri hræsni." Hún hallaði
sér fram á borðið til hans. ,,Það
er ekki vegna sjálfrar mín, að ég
vil giftast. Mér getur ekki liðið
öllu ver en mér hefur liðið þessa
síðustu mánuði, svo ég er ekki
hrædd við hneyksli mín vegna.
En ég verð að taka tillit til barns-
ins.“
,,Þú ert ekki með öllum
mjalla.“ Hann seildist eftir hatt-
inum sínum og stóð upp. ,,Ég
er ekki einu sinni viss um, að ég
eigi barnið.“
..Setztu niður,“ sagði hún skip-
andi. „Þetta síðasta var einungis
heimskulegur fyrirsláttur — þú
veizt, að það er þitt barn. Þó þú
giftist mér ekki verður þér samt
stefnt. Það kemur sér ekki vel
fyrir föður þinn — vegna baráttu
hans til að efla siðgæði æskulýðs-
ins. Þú skalt giftast mér, en þú
þarft ekki að skoða þig bundinn
mér á neinn hátt, þess vegna. Eg
reyni að verða þér góð eiginkona.
Við verðum að hugsa um, að
við höfum skyldur gagnvart barn-
• t •
ínu. . . .
Þegar hún kom heim, sátu for-
eldrar hennar í setustofunni. Þau
biðu eftir henni með kvöldverð-
inn.
,,Ég ætla að giftast Robert
Graham,“ sagði hún. ,,Ég á von
á barni . . .* v
Andartak störðu þau þegjandi
á hana, svo tók móðir hennar
höndunum fyrir andlitið og fór
að snökta. ,,Ó-, Betty, hvernig
gaztu gert þetta?" Faðir hennar
horfði aðeins á hana. Svo stóð
hann upp og gekk út úr stofunni.
Hann gekk eins og gamall mað-
ur.
BETTY var að hengja upp
gluggatjöld, kvöld eitt, þegar Ro-
bert kom heim. 1 hvert sinn er
hún heyrði fótatak hans í stigan-
um, varð hún skelfd. Nú stóð’
hann fyrir aftan hana.
,,Hættu þessu,“ sagði hann,
fór út og náði í tröppustiga. ,,Ég
skal gera þetta ef þú segir mér,
hvernig það á að vera.“ Þegar
hann var búinn, stóð hann og
virti gluggatjöldin fyrir sér.
,,Þetta fer prýðilega,** sagði
hann.
Hún leit snöggt á hann. Hún
vissi ekki, hvort hann var að hæð-
ast að henni. Litla íbúðin var
búin gömlum húsgögnum úr
skrangeymslu foreldra hennar,
en það hafði verið gert við þau,
og Betty hafði látið veggfóðra í-
búðina. Sjálfri fannst Betty stof-
14
HEIMILISRITIÐ