Heimilisritið - 01.11.1952, Síða 44
finningar þess, þrár þess og þján-
ingar, vissi hann ekkert, og
skyndilega fór hann óþreyjufull-
ur að brjóta heilann um þá gátu,
hvað olli glotti sendisveinsins.
Bunting velti því lengi fyrir sér.
Ef þetta hefSi veriS fyrir tuttugu
árum, eSa bara tíu árum, já, fyrir
tíu mánuSum eSa tíu mínútum,
hefSi hann lagt fyrir skrifstofu-
stjórann aS reka þennan strák
tafarlaust. En í staS þess íhugaSi
hann þaS nú nákvæmlega — Bun-
ting gerSi allt af nákvæmni —
hvers vegna snáSinn hefSi glott,
og sú niSurstaSa, sem hann komst
aS, skelfdi hann.
Honum varS þaS ljóst, aS fyrst
sendisveinninn glotti, hlaut hon-
um aS finnast eitthvaS skoplegt.
MeS öSrum orSum — strákurinn
sá eitthvaS hlægilegt aS einu eSa
öSru leyti — í fyrirtæki Buntings.
Bunting varS aS íhuga þetta
nánar. Hann hugleiddi þaS alla
leiSina, þegar hann lét aka sér
heim klukkan fimm, í stóra Rolls
Royce bílnum sínum.
Bunting svaf mjög illa þessa
nótt.
Morguninn eftir fór frú Bunting
á kreik án þess aS gruna nokk-
uð, lagSi fallegan smápinkil á
rúm mannsins síns, kyssti hann
og óskaSi honum til hamingju.
,,Hva5 — meS hvaS ?“ spurSi
Bunting.
Æ — jú, auSvitaS. Nú mundi
hann.
„Fimmtíu og sex,“ sagSi Bun-
ting. ,,Humm.“
Hann settist fram á stokkinn
og horfSi hugsandi á háu kýprus-
tréin í garSinum fyrir utan.
,,Hva3 er aS ?“ spurSi frú
Bunting.
,,AS ?“ sagSi Bunting annars
hugar. ,,Eg veit ekki til þess aS
þaS sé néitt aS.“
,,Jæja, en af hverju —?“
„Manstu eftir því,“ sagSi Bun-
ting allt í einu, ,,þegar viS fór-
um til Linfield ?“
„Linfield ?“
,,Já, fyrir mörgum árum. A5-
ur en viS opnuSum fyrstu litlu
búSina okkar?“
,,Ó — já — já, þaS man ég. En
hvers vegna . . . ?“
,,Ég veit svei mér ekki. Mér
datt þaS bara allt í einu í hug.“
Hann sat enn kyrr, svo leit hann
skyndilega upp og brosti. Frú
Bunting botnaSi hvorki upp né
niSur í neinu. ,,Mér dettur nokk-
uS í hug,“ sagSi Bunting.
„Hvernig lízt þér á aS viS förum
til Linfield í dag — þaS er aS
segja — bara í smá skemmti-
ferS ?“
Frú Bunting varS nú alvarlega
óróleg.
„Hvenær segirSu ?“
,,Núna. Nú undir eins. AuS-
42
HEIMILISRITIÐ