Heimilisritið - 01.11.1952, Blaðsíða 44

Heimilisritið - 01.11.1952, Blaðsíða 44
finningar þess, þrár þess og þján- ingar, vissi hann ekkert, og skyndilega fór hann óþreyjufull- ur að brjóta heilann um þá gátu, hvað olli glotti sendisveinsins. Bunting velti því lengi fyrir sér. Ef þetta hefSi veriS fyrir tuttugu árum, eSa bara tíu árum, já, fyrir tíu mánuSum eSa tíu mínútum, hefSi hann lagt fyrir skrifstofu- stjórann aS reka þennan strák tafarlaust. En í staS þess íhugaSi hann þaS nú nákvæmlega — Bun- ting gerSi allt af nákvæmni — hvers vegna snáSinn hefSi glott, og sú niSurstaSa, sem hann komst aS, skelfdi hann. Honum varS þaS ljóst, aS fyrst sendisveinninn glotti, hlaut hon- um aS finnast eitthvaS skoplegt. MeS öSrum orSum — strákurinn sá eitthvaS hlægilegt aS einu eSa öSru leyti — í fyrirtæki Buntings. Bunting varS aS íhuga þetta nánar. Hann hugleiddi þaS alla leiSina, þegar hann lét aka sér heim klukkan fimm, í stóra Rolls Royce bílnum sínum. Bunting svaf mjög illa þessa nótt. Morguninn eftir fór frú Bunting á kreik án þess aS gruna nokk- uð, lagSi fallegan smápinkil á rúm mannsins síns, kyssti hann og óskaSi honum til hamingju. ,,Hva5 — meS hvaS ?“ spurSi Bunting. Æ — jú, auSvitaS. Nú mundi hann. „Fimmtíu og sex,“ sagSi Bun- ting. ,,Humm.“ Hann settist fram á stokkinn og horfSi hugsandi á háu kýprus- tréin í garSinum fyrir utan. ,,Hva3 er aS ?“ spurSi frú Bunting. ,,AS ?“ sagSi Bunting annars hugar. ,,Eg veit ekki til þess aS þaS sé néitt aS.“ ,,Jæja, en af hverju —?“ „Manstu eftir því,“ sagSi Bun- ting allt í einu, ,,þegar viS fór- um til Linfield ?“ „Linfield ?“ ,,Já, fyrir mörgum árum. A5- ur en viS opnuSum fyrstu litlu búSina okkar?“ ,,Ó — já — já, þaS man ég. En hvers vegna . . . ?“ ,,Ég veit svei mér ekki. Mér datt þaS bara allt í einu í hug.“ Hann sat enn kyrr, svo leit hann skyndilega upp og brosti. Frú Bunting botnaSi hvorki upp né niSur í neinu. ,,Mér dettur nokk- uS í hug,“ sagSi Bunting. „Hvernig lízt þér á aS viS förum til Linfield í dag — þaS er aS segja — bara í smá skemmti- ferS ?“ Frú Bunting varS nú alvarlega óróleg. „Hvenær segirSu ?“ ,,Núna. Nú undir eins. AuS- 42 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.