Heimilisritið - 01.11.1952, Blaðsíða 17

urnar viðfelldnar. Og þegar Kún
hugsaSi um þaS, hvarflaSi hugur
hennar ætíS burt frá Robert. Hún
fékk sting í hjartaS viS þá tilhugs-
un. aS í raun og veru hefSi þetta
átt aS vera heimili Peters og
hennar. ÞaS hefSi ekkert gert til,
þó húsgögnin væru gömul og slit-
in, ef Peter hefSi staSiS viS hliS
hennar.
..Hefur þú nokkra hugmynd
um, hvaS þaS muni kosta aS búa
hér ?“ spurSi Robert.
,,Rg á sjálf svolítiS af pening-
um,“ sagSi hún. ,,ÞaS er arfur
eftir ömmu mína.“
Hún sagSi þaS svo alvarlega,
aS hann hló aS henni: ,,SvolítiS
af peningum, þaS er líka einmitt
þaS, sem ég hef.“ Hann fór í
vasa sinn og dró upp seSlabunka
og fleygSi honum á borSiS.
,,Þarna er mitt tillag þennan mán-
uS. Ég vona þaS nægi fyrir fæSi
og húsnæSi."
Betty taldi peningana. ,,ViS
skiptum jafnt," sagSi hún. ,,Ég
vil ekki aS þú þurfir aS hafa
neinn kostnaS af mér.“
Hann leit á hana einkennilegu
augnaráSi. ,,Þá segjum viS þaS.“
ÞaS var ekki löngu seinna, aS
Betty fór heim til móSur sinnar.
Hún fór næstum daglega heim,
áSur en faSir hennar kom heim
af skrifstofunni á kvöldin. Allt í
einu fékk hún svima og stóS kyrr
andartak og lét hann líSa hjá.
Hún sá lítinn . bíl koma fyrir
horniS og stanza nokkra metra
frá. henni. Hár maSur sté út úr
honum. Þetta var í fyrsta sinn,
er hún sá Peter, eftir aS hún flutti
aS heiman. Hún sneri sér viS til
aS hlaupa burt, en svo var allt
í einu eins og gangstéttin risi upp
í móti henni, og hún datt.
,,HvaS gengur aS þér ?“ spurSi
Peter, þegar hún opnaSi augun
og sá, aS hún lá á bekknum í
læknisstofu hans.
,,ÞaS leiS yfir þig'hérna úti á
gangstéttinni. Nú skal ég gefa
þér dálítiS, sem hressir þig.“
,,Þú skalt ekki gera þér neitt
órnak." Hún sveiflaSi fótunum
frarn á gólfiS og stóS upp meS
nokkurri áreynslu : ,,Ég á von á
barni, þaS er allt og sumt, sem
aS mér er.“ Hún varS allt í einu
gripin reiSi: ,,Þú getur veriS
hreykinn af aS þú hafSir rétt fyr-
ir þér í öllu, sem þú sagSir, þeg-
ar ég baS þig um aS koma meS
mér í veizluna á strandhótelinu.
Ég er einskis virSi. Nú hef ég
sýnt þa3.“
Hún reigSi höfuSiS og fór án
þess aS gefa honum tóm til aS
segja nokkuS. Hún fór heim, en
daginn eftir heimsótti hún móSur
sína. Og þá stóS hún allt í einu
augliti til auglitis viS föSur sinn.
Hann hafSi fariS snemma heim
NÓVEMBER, 1952
15