Heimilisritið - 01.06.1953, Síða 29

verið þangaS kominn.“
,,£g er næturvörSur,“ sagSi ég
— ,,en ekki barnfóstra. Enginn
befur komiS og hliSiS er læst. En
þaS getur hugsazt, aS einhver
hafi korríiS róandi og lagt aS
stjórnborSssíSu, án þess aS sæist.
Mér ber aSeins aS gæta bryggj-
unnar, og af hverju læstuS þér
ekki káetunni, áSur en þér fóruS
í land ?“
,,Þetta er allt heldur dular-
fullt, sagSi skipstjórinn.
,,Og ég vil fá aS vita, af hverju
barniS hefur veriS lagt í þína
koju,“ sagSi frúin og horfSi
hvasst á hann. ,,Þa5 er lítiS gagn
í því aS standa hér og húS-
skammá næturvörSinn ! OpnaSu
hliSiS, ég fer og þú getur veriS
hér !“
,,Hvert ferðu ?“ spurSi skip-
stjóri.
„HugsaSu um sjálfan þig!“
fnæsti kerling og fór.
Skipstjórinn spígsporaSi í kring-
um mig og gaf mér illt auga, en
loksins drattaSist hann um borS,
án þess aS segja fleira. Eg dró
andann ofurlítiS léttar. Gott, allir
hafa sín vandræSi viS aS stríSa,
en þeir, sem eru klárir í kollinum,
snúa sig út úr þeim, hugsaSi ég.
Ég veit ekki hve lengi ég hafSi
setiS, þegar ég heyrSi, aS einhver
kom aS hliSinu. ÞaS gat ekki ver-
ið skipstjórafrúin eSa skipshöfn-
in, því þá karla þekkti ég líka á
hljóSinu. MiggrunaSi, aS eitthvaS
óþægilegt væri í aSsigi, og þegar
ég lauk upp, leyndi þaS sér ekki:
Þarna stóS náunginn,. sem átti
króann, ásamt rauShærSri kven-
persónu, og bæSi brostu til mín.
,,Ég er kominn til aS sækja
þann litla, lagsmaSur," sagSi
hann, á meSan ég hugsaSi hart
og fast.
,,Hvar er barniS ?“ spurSi kerl-
ingin.
,,Hvar er hvaS ?“ spurSi ég.
„BarniS okkar,“ sögSu þau í
kór. ,,BarniS, sem ég baS þig aS
halda á fyrir klukkutíma síSan !“
,,Hér er ekkert barn,“ sagSi
ég, ,,ég veit ekki um hvaS þiS
eruS aS tala.“
,,Nei, heyrSu nú,“ sagSi hann
og kom meS smettiS alveg upp aS
mér. ,,Þú neitar þó ekki, aS ég
hafi fengiS þér króann ? Ég sagS-
ist ætla aS binda skóreimina, en
svo hljóp ég. Þú skilur, lagsmaS-
ur, okkur hérna varS sundurorSa.
Hún sagSi mér aS taka króann
og hypja mig burt, en nú sjáum
viS bæSi eftir öllu saman."
Náunginn starSi á mig og síSan
á hliSiS. ,,Já, þaS var áreiSanlega
hér, og þaS varst þú, sern tókst
viS honum.“
,,Ertu nú alveg viss?“ tautaSi
konan, ,,þa5 gæti veriS ei-nhver
annar, sem er líkur honum.
JÚNÍ, 1953
57