Heimilisritið - 01.05.1955, Qupperneq 56

BRIDGE-ÞÁTTUR
S: 765
H: Á 10 2
T: KDG
L: K742
S: 2
H: D43
T: Á 10 4 3 2
L: D 10 5 3
i: A43
H: K
T: 8765
L: ÁG986
S: KDG 1098
H: G98765
T: 9
L: —
liann að láta laufkóng frá blindum, og
þar sem ásinn kemur ckki frá A, átti
sagnhafi að gefa af sér tigulinn og þar
með komið á sambandsslitum milli A—
V, því útkoman benti ótvírætt til ein-
spils og allt reið á að gera innkomu-
mösuleika A sem minnsta. Eftir að
O
hafa farið þannig að, fá A—V aðeins
þrjá slagi, þ. e. cinn á tromp, einn á
lauf og cinn á hjarta, og sagnhafi vinn-
ur sögn sína.
BRIDGEÞRAUT
Allir á hættusvæði. Gjafari: Suður.
S byrjaði sögn með 1 spaða, N sagði
2 grönd, S 3 hjörtu og N endaði með
4 spöðum.
Mörgum kann að finnast vafasamt
að opna sögn, með ekki fleiri háslagi
en S hefir, en því er þá til að svara, að
litaskiptingin er það sterk, að hún veg-
ur þar upp á móti, og að öðrum kosti
væri vafasamt að S fengi svigrúm til
þess að koma báðum litunum að. A—V
gætu t. d. sagt með hraði'5 í laufi eða
tigli-
En svo við snúum okkur að efninu,
þá spilaði V út hjartakóng, sem tekinn
var mcð ás og trompi spilað. V tók á
ásinn og spilaði tigli. A tók þann slag
og slag á hjartadrottningu, og V fékk
síðan að trompa hjarta, og þar mcð tap-
aðist sögnin.
Fljótt á litið virðist þetta nú vera eins
og hver önnur óheppni, sem ekkert var
hægt við að gera, en við nánari athug-
un kemur í ljós möguleiki, sem sagnhafi
átti að reyna, þ. e. í öðrum slag átti
S: G 8
H: D
T: D 6
L: 432
S: 9765
H: G 6
T: 7
L: 10
S: —
H: 95
L: A D 7 6 5
Hjarta er tromp. S á að spila út.
N—S eiga að fá 7 slagi.
Lausn á síðustu þraut
S spilar út laufkóng, sem V tekur
nteð ás. N tekur næsta slag á tigulkóng
og spilar út spaðadrottningu, A lætur
kónginn og S ásinn. S tekur trompið,
sem A—V verða báðir að gefa tigul í,
en borðið spaða. Síðan tekur S spaða-
níuna og er V þá í þröng.
54
HEIMILISRITIÐ