Heimilisritið - 01.05.1955, Blaðsíða 62

Heimilisritið - 01.05.1955, Blaðsíða 62
óánægjulega. .,Það er óhóf.“ Lindu gramdist, að vinsam- legri tilraun Elsabeth til þess að gleðja húsbændurna, skyldi vera tekið svona, en hún sagði ekki orð. Hún var komin aftur til Kinlock Hall sem einkaritari eigandans, og henni var alveg ljóst, að framvegis varð hún að temja sér stillingu og hlédrægni. Það myndi áreiðanlega verða breyting á mörgu hér undir stjóm frú Kinlocks, og það varð hún að gera sér að góðu þegj- andi og hljóðalaust. Það var hluti af því gjaldi, sem hún varð að greiða fyrir að fá að búa á æskuheimili sír.u. Henni varð litið til Bruce, sem sat þungt hugsandi í hæginda- stól. Hann veitti því enga at- hygli að móðirin virti vandfýsn- islega fyrir sér hvern hlut í stof- unni, en Linda sá andúðarsvip- inn á andliti hennar, og það olli henni kvíða. Svo tók frú Kinlock upp sjálf- blekung og fór að skrifa eitthvað hjá sér. Linda fékk hjartslátt. Datt henni kannske í hug að fara að gera breytingar í þess- um dásamlegu herbergjum? Átti að burtkasta öllum gömlu góðu húsgögnunum og fá ný? Það gat varla verið. Svo kom stofuþernan inn til þess að sækja bakkann. „Viljið þér biðja húsjómfrúna um að koma inn,“ sagði frú Kin- lock. „Er það Agnes, sem frúin vill tala við?“ spurði stúlkan. „Já.“ Agnes kom inn eftir andartak, og frú Kinlock sagði: „Ég kýs að ávarpa þjónustu- fólk mitt með eftirnafni þess. Hvað heitið þér meira en Agn- es?“ ,.Agnes McLean.“ „Eruð þér gift ráðsmannin- um?“ „Nei, þetta er algengt ættar- nafn hérna í Kinlock, frú.“ „Jæja,“ sagði frú Kinlock. „Þér vitið, frú McLean, að það hefur ekki verið nein styrk leið- andi hönd hér síðustu árin. Hið erfiða og ábyrgðarmikla hlut- verk húsmóðurinnar var falið hinni ungu dóttur síðasta herra- garðseigandans, og hana skorti auðvitað nauðsynlega reynslu. Nú vil ég biðja yður um, að gera hinu þjónustufólkinu það ljóst, að framvegis koma allar fyrirskipanir frá mér. Skiljið þér það?“ „Já, frú,“ svaraði Agnes brúnaþung. „Á næstu vikum ætla ég að færa ýmislegt hér í höllinni í betra horf,“ hélt frú Kinlock á- fram, „Ég mun gefa yður fyrir- 60 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.