Fréttatíminn - 11.11.2011, Síða 16

Urðarapótek
er í viðskiptum
hjá okkur
Ármúla 13a | Borgartúni 26 | 540 3200 | www.mp.is
Guðrún Pálsdóttir stofnaði Urðarapótek
og keppir við þá stóru á markaðnum
með áherslu á góð kjör og betri þjónustu.
Við þekkjum slíkar aðstæður mjög vel.
Þess vegna er Urðarapótek í viðskiptum
hjá okkur.
F
í
t
o
n
/
S
Í
A
Eiga ekki séns næstu árin
„Starfsferill lögreglumanna er stig-
skiptur,“ segir Sigríður Hrefna.
„Eftir tvö ár í starfi er hægt að sækja
um á næsta stigi, sem er rannsóknar-
lögreglumaður eða varðstjóri. Síðan
er staðan sú að konur þurfa að hafa
reynslu af varðstjórastarfi til þess að
eiga möguleika á að verða aðalvarð-
stjóri. Hins vegar eru engar aðal-
varðstjórastöður á lausu, og hafa
ekki verið um langt skeið,“ segir
hún. Ekki er útlit fyrir að þeir karlar
sem nú gegna aðalvarðstjórastöðum
séu að hætta í bráð.
„Hins vegar hefur kona nú um
nokkurt skeið verið staðgengill aðal-
varðstjóra. Hún var valin úr hópi
kvenvarðstjóra. En hún á ekki einu
sinni möguleika, frekar en aðrir, þar
sem engar stöður eru á lausu,“ segir
hún. „Það sem konur geta gert er
að byggja sig upp í stöðu varðstjóra
og rannsóknarlögreglu og gera sig
gildandi þar, svo þær komi til greina
þegar stöður losna.“ Fjölgun kvenna
í stjórnunarstöður innan lögreglunn-
ar sé hægfara þróun.
Konum fækkar í löggunni
Konum hefur fækkað hlutfallslega
meira en körlum innan lögreglunnar
frá hruni og segir í fjárlögum 2012
að um afturför sé að ræða; konum
hefur fækkað um átta prósent og
körlum um fimm prósent. Almennar
lögreglukonur sem Fréttatíminn
ræddi við nefndu að vaktavinnan sé
konum með lítil börn erfið. Það henti
þeim illa að sinna lögreglustörfun-
um á meðan börnin eru ung. Engin
þeirra vildi staðfesta að andrúms-
loftið innan lögreglunnar væri þeim
erfiðara en körlum og engin vildi
koma fram undir nafni.
Sigríður Hrefna nefnir að með
skipulagsbreytingunum sem gerðar
voru innan lögreglunnar árið 2009,
„sem höfðu það að markmiði að
stuðla að öflugri löggæslu,“ hafi lög-
reglan í leiðinni tekið upp nýtt vakta-
kerfi. Þá hafi vöktum verið fjölgað
þegar þörfin á löggæslu sé meiri,
eins og um helgar, á kostnað vakta í
miðri viku. Þá hafi efri stjórnendum
fækkað og millistjórnendum fjölgað
sem dregur enn úr möguleika
kvennanna á stöðuhækkun. „Við
erum mjög jafnréttissinnuð innan
lögreglunnar og vitum að við þurfum
sjónarmið beggja kynja til þess að
ná árangri í löggæslustörfum,“ segir
hún.
„Lögreglan í dag endurspeglar
þetta ekki og er ekki samræmi við
það. Hægt og bítandi hefur þó varð-
stjórum fjölgað. Við þurfum oft að
hvetja konur til að sækja um. Í vor
auglýstum við fjórtán stöður lög-
reglumanna. Af 31 umsækjanda voru
konur sex. Auglýstar voru fimm
varðstjórastöður, þar sem einnig
sóttu 31 um en aðeins fjórar konur.
Um stöðu rannsóknarlögreglu sóttu
aðeins tvær konur. Þær sækja því
ekki ennþá um þessar stöður í jafn
miklu mæli hlutfallslega karlar.“
Karlarnir hæfari og reynslumeiri
Sigríður segir að gripið verði til frek-
ari hvatningar svo konur innan lög-
reglunnar sem sæki um stjórnunar-
stöður fjölgi. „Þær vilja gera vel það
sem þær gera og vilja ekki endilega
axla stjórnunarábyrgð.“ Sigríður
segir að þeim líði þó ekki eins og
þær ruggi bátnum sæki þær um
yfirmannsstöður. „Nei, ég held
ekki og þeim hefur verið að vaxa
ásmegin.“ Sigríður segist ekki
merkja fordómar gagnvart kon-
um í stjórnunarstöðum innan
lögreglunnar almennt.
„Ég hef verið hér
í sjö ár. Það finnst
mér ekki. Við
höfum verið að ráða
inn núna bæði varð-
stjóra, lögreglukonur
og rannsóknarlög-
reglumenn. Þar horfum
við fyrst og fremst á ein-
staklinginn og hæfni hans.
Séu karl og kona nákvæm-
lega jafnhæf, ber okkur að
horfa til jafnréttislaga. Við höf-
um bara ekki þurft að horfa til
þess til dæmis í því ráðningar-
ferli sem núna er í gangi.“ Karl-
menn hafi verið reynslumeiri og
því hæfari.
Spurð hvort henni finnist að
hygla eigi konum til að jafna
stöðu kynjanna fyrr svarar hún
neitandi. „Sem kona myndi ég aldrei
fara í stöðu þar sem ég fengi ívilnun
á grundvelli kyns og einhver mér
hæfari sæti hjá. Með því gæti ég
ekki lifað,“ segir hún.
Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir
gag@frettatiminn.is
Lögregluyfirvöld Leynd yfir inntökuprófum sérsveitarinnar
Engin kona hefur stað-
ist próf sérsveitarinnar
• Ríkislögreglustjóri gaf út jafn-
réttis- og framkvæmdaáætlun
fyrir lögregluna í febrúar 2009
og skipaði henni sérstaka
jafnréttisnefnd. Hún hefur sam-
kvæmt heimildum Fréttatímans
ekki verið virk en hittist í byrjun
ársins, þar sem nýr formaður
hennar var kynntur. Nefndin
hefur fyrst og fremst skoðað
hvernig auka megi sveigjanleika
í starfi þeirra sem vinna innan
lögreglulyfirvalda - konum og
körlum til hægðarauka. Nefndin
hafi ekki skoðað hvers vegna
konurnar hafa ekki komist í
sérsveitina eða hvers vegna fleiri
konur hlutfallslega hafi hætt
störfum frá hruni en karlar.
• Sólberg S. Bjarnason aðstoðar-
yfirlögregluþjónn er jafnréttis-
fulltrúi lögreglunnar. Hann
er í fæðingarorlofi. Ekki
fengust upplýsingar
um hver eða hvort
einhver gegndi stöð-
unni á meðan.
Konur hafa enn ekki
staðist prófið í sér-
sveitina.
Embætti ríkislögreglustjóra gefur ekki upp hvaða próf
og viðmið gilda svo lögreglumenn geti orðið sérsveit-
armenn. En þrekkröfurnar sem lögreglumenn þurfa
að standast eru þær að hlaupa þrjá kílómetra undir 12
mínútum, gera 30 armbeygjur, 60 kviðbeygjur, 30 hné-
beygjuhopp og 10 upphífingar á slá; allt í einum rykk.
Samkvæmtt umfjöllun Fréttatímans um sérsveitina hafa
„nokkrar konur“ reynt að komast í sérsveitina en engin
staðist inntökuprófin, eins og Jón Bjartmarz sagði þá.
Spurður nánar um inntökuprófin svarar hann nú.
„Önnur inntökupróf fara fram í framhaldi umsóknar og
„þrektesta“ í formi sérstakra prófæfinga sem eru staðl-
aður en hins vegar eru þær trúnaðarmál og ekki gefnar
upp. Þær fara bæði fram á undirbúningsferli nýliðanám-
skeiða og á þeim. Standist menn ekki þær kröfur
ljúka menn ekki nýliðanámskeiði og komast því
ekki í sérsveitina,“ segir Jón í skriflegu svari við
fyrirspurn Fréttatímans. Við frekari fyrirspurn
svarar hann að um sé að ræða æfingar og próf
varðandi það hvernig menn starfi undir álagi,
þol, þor, lofthræðslu, innilokunarkennd „og
svo framvegis.“
Það kom lögreglukonum sem
Fréttatíminn hafði samband við á
óvart að „nokkrar konur“ hefðu
spreytt sig á inntökuprófi í sér-
sveitina og nefndu fleiri en ein
að þær teldu aðeins tvær hafa
reynt fyrir sér. Önnur þeirra
vildi ekkert tjá sig um mál-
ið. Löngu liðið, sagði hún.
Fréttatíminn spurði Sig-
ríði Hrefnu Jónsdóttur,
starfsmannastjóri lög-
reglustjórans á höfuð-
borgarsvæðinu, hvort henni
fyndist að aflétta þyrfti leyndinni. „Ég
myndi nú kannski halda að það þyrfti
að vera eins í lögreglu og á öðrum vett-
vangi. Hvernig er það á öðrum vettvangi?
Hverjar eru kröfurnar í öðrum starfs-
greinum? Ég geri einfaldlega þær kröfur
að hér starfi alltaf hæfasta fólkið sem völ
er á. Sama hvert kynið er,“ segir hún. „Við
eigum ekki að sætta okkur við múra eða
glerþök sem standast ekki þær sjálfsögðu jafn-
réttiskröfur að konur og karlar séu jöfn og metin til
jafns.“ - gag
16 fréttaskýring Helgin 11.-13. nóvember 2011