Fréttatíminn - 15.03.2013, Blaðsíða 26

Diamond
Gloss
Sjampó og
hárnæring
Inniheldur demants­
agnir sem gefa
mikinn gljáa og
fljótandi keratín
sem gerir hárið
létt og mjúkt.
M ér finnst erfitt að átta á mig hvar þetta byrjar. Ég var aldrei alveg ánægð með mig og þegar ég var
unglingur þá voru allar vinkonur mínar smá-
vaxnar og grannar. En líkaminn minn er ekki
þannig, ég var, svona miðað við þær, stórbein-
ótt og ég fann fyrir pressu um að allir ættu að
vera mjóir. Ég hélt að ég yrði hamingjusam-
ari aðeins grennri, það eru skilaboðin sem
send eru frá samfélaginu,“ segir Júlía Margrét
Einarsdóttir, meistarnemi í ritlist. Júlía, líkt
og þúsundir annarra Íslendinga, hefur háð
baráttu við illvígan sjúkdóm átröskunar.
Átröskun er samspil líkamlegra, sálrænna
og félagslegra þátta sem hafa innbyrðis áhrif
hver á annan og eru flokkaðar í þrjá megin-
þætti; lystarstol, lotugræðgi og ódæmigerða
átröskun. Þrátt fyrir þessa þrjá meginflokka
er það svo að einn einstaklingur getur tilheyrt
fleiri en einum flokki í einu. Sjúkdómsein-
kennin eru sjúklegur ótti við að þyngjast og
hræðsla við að missa stjórn á mataræði.
Af sjúkdómnum veikjast fyrst og fremst
ungar konur, 15-24 ára, en samkvæmt upp-
lýsingum frá Landlæknisembættinu veikjast
sífellt fleiri yngri og eldri einstaklingar af
sjúkdómnum.
Um einn af hverjum 20 lystarstolssjúkling-
um er ungur karl. Ástæður þessa liggja ekki
síst í þeirri pressu sem sett er á ungar konur
að líta út á ákveðinn hátt. Samfélagið hefur
sniðið ungum konum þröngan stakk til þess
að lifa upp til, útlitslega. Glamúrfyrirsætur og
Hollywood stjörnur sem líta jafnvel út fyrir að
vera vannærðar eru lofaðar og mærðar opin-
berlega fyrir líkamsvöxt sinn líkt og það sé
eftirsóknarvert að vera sem allra grennst.
„Vá það er allt annað að sjá þig“
„Þegar ég kláraði MR var ég búin að prófa
alla megrunarkúra í heimi,“ útskýrir Júlía
aðspurð um hvert upphafið að veikindunum
hafi verið. Það er því miður raunveruleiki allt
of margra ungra stúlkna að vera í stöðugri
megrun og í eilífri leit af réttu og áhrifarík-
ustu aðferðinni. Oft verður svelti fyrir valinu
eða aðrar öfgar.
Um það leyti sem Júlía lauk skólanum hætti
hún einnig í erfiðu sambandi og fannst vera
kominn tími fyrir breytingar. „Þá ákvað ég að
taka á mig rögg og byrja fyrir alvöru í átaki.
Ég byrjaði að léttast og ég kunni vel að meta
það. Þá byrjaði ég svo ósjálfrátt í keppni við
sjálfa mig um að missa sem mest,“ segir Júlía
og útskýrir jafnframt að viðbrögð fólks við
Sjúkdómurinn sem samfélagið skóp
Átraskanir eru
veruleiki sem
þúsundir Íslendinga
búa eða hafa búið
við. Þessi dular-
fulli sjúkdómur
sem heltekur
manneskju og fær
hana til þess að
hafa útlit sitt á
heilanum, öllum
stundum, getur
jafnvel dregið fólk
til dauða. Ástæður
sjúkdómsins
eru margþættar
en talið er að
sjúkdómurinn,
sem er tiltölu-
lega nýr, sé meðal
annars skapaður
af samfélagi
þar sem útlits-
dýrkun er veruleg.
Fréttatíminn tók
unga konu sem
barist hefur við
sjúkdóminn um
nokkurt skeið
tali. Hún segir
að raunveruleg
lækning felist í að
uppræta fordóma
fyrir líkamsfitu.
Júlía Margrét hefur nú
verið í bataferli frá átrösk-
unarsjúkdómi í ár. Hún átti
orðið erfitt með minnstu
áreynslu og afsakaði sig frá
félagsviðburðum. Hún sat
heima við þegar að verst
lét og hugsaði um kaloríur.
Ljósmyndir/Hari
Það var
ekkert
gaman hjá
mér lengur,
sitjandi
ein heima,
hugsandi
stöðugt um
kaloríur.
26 úttekt Helgin 15.-17. mars 2013