Fréttatíminn - 21.09.2012, Qupperneq 33

Farðu skynsamlega
með þitt Fé!
Fékort er nýtt fyrirframgreitt greiðslukort, sem
sameinar bestu kosti þess að nota reiðufé og
kreditkort. Nýja MasterCard Fékort auðveldar þér að
taka fjármálin fastari tökum og færir þér um leið
ærleg afsláttarkjör hjá fjölda áhugaverðra fyrirtækja.
Það er óþarfi að vera kindarlegur. Sæktu um
Fékort á www.kreditkort.is.
FÍ
TO
N
/
S
ÍA
Borghildur Guðmunds-
dóttir og þáverandi eigin-
maður hennar, Richard
Colby Busching, bjuggu
í Kentucky í Bandaríkj-
unum með barnunga syni
sína tvo þegar þau skildu
að borði og sæng. Eftir
að lögskilnaðurinn gekk
í gegn sá Borghildur sér
ekki annað fært en að
fara heim til Íslands með
drengina. Hún hafði verið
háð manni sínum með
framfærslu þar sem hún
var í námi en hann bjó
þannig um hnútana fjár-
hagslega að henni voru
allar bjargir bannaðar.
Þegar hún hafði dvalið
í rúmt ár á Íslandi fór
Richard fram á að hún
sneri aftur með börnin til
Bandaríkjanna þar sem
hann stefndi Borghildi
fyrir dóm í forræðismáli.
Íslenskir dómstólar úr-
skurðuðu að Borghildur
skyldi verða við kröfum
eiginmannsins fyrrver-
andi og henni var gert
að fara með drengina til
Bandaríkjanna í ágúst árið
2009.
Hún höfðaði þá mál til
þess að fá úrskurðinum
hnekkt en tapaði bæði í
héraði og fyrir Hæstarétti.
Þá var henni gerð grein
fyrir því að bæði Interpol
og FBI myndu aðhafast í
málinu ef hún færi ekki að
dómsúrskurðinum.
Hún fór því út í óvissuna
til Kentucky. Hún átti
ekki fyrir flugmiðunum
og dvalar- og atvinnuleyfi
hennar í Bandaríkjunum
var útrunnið. Áður en hún
hélt utan furðaði hún sig í
fjölmiðlum að hægt væri
að „henda íslenskum ríkis-
borgurum úr landi eins og
tuskum“. Hún undraðist
einnig að réttur barnanna
væri í engu virtur og
spurði hvort mætti svipta
þau móður sinni og öllu
öryggi. Richard er her-
maður og átti við geðræn
vandamál að stríða eftir
að hafa barist í Íraksstríð-
inu og Borghildur sagði
drengina óttast föður sinn.
Baráttan um forræðið
yfir drengjunum stóð
síðan í átta mánuði en lauk
með sigri Borghildar sem
sneri aftur heim til Íslands
með syni sína tvo.
Vísað frá Íslandi út í óvissuna í Bandaríkjunum
Borghildur gafst aldrei upp
og hafði sigur í bandarísku
réttarkerfi en slíkt er fáheyrt í
forræðisdeilum útlendinga við
heimafólk.
Ég held líka að það skipti
rosalega miklu máli að elska
börnin sín aðeins meira en
maður hatar fyrrverandi.
sem er börnunum fyrir bestu. Hann
hafði engan áhuga á því að hlusta
á klögumál og umkvartanir míns
fyrrverandi og lögmanns hans um
mig. Hann þaggaði snarlega niður
í hinum lögfræðingnum með því
að segja að ég hefði engin lög brot-
ið í Bandaríkjunum. Ég hafi gert
skyssu með því að fara með börnin
til Íslands í góðri trú en væri komin
til baka og hefði engin lög brotið.
Hann sagðist ekkert vilja ræða þetta
heldur hver hefði séð um börnin,
hvar þau hafi það best, hver þekki
börnin og hvar þau vilji vera. Hann
horfði líka á ástæðurnar fyrir því
að ég ákvað að fara heim. Þær voru
gildar og góðar. Ég hafði rosalega
sterkt mál og sannanir fyrir öllu
sem ég sagði.“
Borghildur segir syni sína una
hag sínum vel á Íslandi. Þeir séu
frjálsari hér og séu kampakátir.
„En þeir vilja hitta pabba sinn sem
er náttúrlega bara frábært. Og þeir
hafa Skype til að heyra í honum en
upplifa höfnun vegna þess að pabbi
þeirra hefur lítið samband.“
Ýtt út í bókarskrif
Borghildur hélt nákvæmar dagbæk-
ur yfir allt sem á daga hennar dreif á
meðan deilan stóð yfir og þær urðu
grunnurinn að sögu hennar, Ég
gefst aldrei upp, sem kemur út hjá
Sölku eftir nokkrar vikur.
„Ég byrjaði að skrifa stuttu áður
en ég fór út vegna þess að ég varð
að muna allar staðreyndir. Maður
verður að vera með allt á tæru. Ég
er alræmd fyrir að þurfa að hafa
allt skrifað niður svo ég gleymi
því ekki þannig að ég var alltaf að
skrifa brjálaðar dagbækur á hverj-
um degi. Og upp úr þeim varð bókin
til. Systir mín stakk upp á því að ég
gæfi út bók. Ég sagði henni að hún
væri bara biluð og að ég væri eng-
inn rithöfundur. Hún ákvað samt í
einhverri dellu að setja á Facebook
hjá sér að ég væri að skrifa bók. Þá
fékk ég náttúrlega brjálaðar kveðj-
ur og hvatningu þannig að það var
komin pressa á mig.“
Borghildur lét því slag standa og
hellti sér út í skrifin. „Ég var líka
farin að spá mikið í þessu vegna
þess að svo margar konur höfðu
haft samband við mig og sagt mér
frá því hvernig þær hefðu tapað og
fengju ekki að sjá börnin sín aftur.
Þá ákvað ég bara að skrifa um þetta
allt saman hvort sem ég myndi
vinna eða ekki vegna þess að allt
skiptir þetta máli. Það er nefnilega
oft þannig að þeir sem hlutast til
um forsjármál gera sér ekki grein
fyrir hversu mikil forsaga liggur að
baki. Ég er ekki bara einhver dama
sem ákveður bara allt í einu að fara
heim. Ég skil allar eigur mínar eft-
ir í Bandaríkjunum þegar ég fer til
Íslands. Húsið, bílinn, alla muni,
erfðagripi eftir pabba og mömmu
og afa og ömmu. Allar ljósmyndir
af mér sem barni og strákunum
litlum. Maður skilur allt eftir og
það þarf ansi mikið að ganga á til
þess að þú takir svona ákvörðun.
Þannig að hvort sem ég hefði unn-
ið eða tapað þá ákvað ég að halda
áfram að skrifa þessa bók. Hvort
sem hún kæmi út eða ekki. Ég gæti
þá að minnsta kosti skrifað mig burt
frá þessari sögu.“
Þórarinn Þórarinsson
toti@frettatiminn.is
viðtal 33 Helgin 21.-23. september 2012