Fréttatíminn


Fréttatíminn - 13.04.2012, Blaðsíða 25

Fréttatíminn - 13.04.2012, Blaðsíða 25
Lífeyrissparnaður með trausta og góða ávöxtun landsbankinn.is 410 4000Landsbankinn Íslenski lífeyrissjóðurinn er almennur sjálfstæður líf- eyrissjóður sem tekur bæði við lögbundnum lífeyrissparn- aði og viðbótarlífeyrissparnaði almennings. Íslenski lífeyris- sjóðurinn býður sveigjanlegar leiðir til útgreiðslu lögbundins lífeyrissparnaðar og fjölbreytt- ar ávöxtunarleiðir. Innlánsreikningur fyrir líf- eyrissparnað sem hentar þeim sem vilja ávaxta sparnað sinn á einfaldan og gagnsæjan hátt. Landsbankinn býður fjölbreyttar leiðir í lífeyrissparnaði og er traustur bakhjarl. Íslenski lífeyrissjóðurinn og Lífeyrisbók Landsbankans hafa skilað góðri ávöxtun undanfarin þrjú ár. Kynntu þér lífeyrissparnað Landsbankans í síma 410 4040, í næsta útibúi eða reiknaðu þitt dæmi þitt til enda á landsbankinn.is. J ó n s s o n & L e ’m a c k s • jl .i s • s Ía Meðalávöxtun þriggja ára* Meðalávöxtun þriggja ára*Lífeyrisbók Landsbankans 1Líf Hentar þeim sem eiga 20 ár eða meira eftir af söfnunartíma. Verðtryggð Lífeyrisbók Óverðtryggð Lífeyrisbók 13,0% 2Líf Hentar þeim sem eiga meira en 5 ár eftir af starfsævi. 12,3% 3Líf Hentar þeim sem eiga skamman tíma eftir af söfnunartíma. 11,9% 4Líf Fyrir þá sem nálgast töku lífeyris eða eru þegar að taka hann út. 11,6% 9,7% Sameign Verðtryggt Óverðtryggt Fyrir þá sem vilja samtvinna ævi- langa sameign og séreignasparnað. 8,7% 6,7% Íslenski lífeyrissjóðurinn er almennur lífeyrissjóður sem starfar skv. lögum nr. 129/1997 um skyldutryggingu lífeyrisréttinda og starfsemi lífeyrissjóða. Íslenski lífeyrissjóðurinn er með rekstrarsamning við Landsbankann hf. Nánari upplýsingar um sjóðinn og ávöxtun hans má finna á islif.is. Landsbankinn er rekstrar- og vörsluaðili Lífeyrisbókar Landsbankans samkvæmt lögum nr. 129/1997 um skyldutryggingu lífeyrisréttinda og starfsemi lífeyrissjóða. Nánari upplýsingar um Lífeyrisbók og ávöxtun hennar má finna á landsbankinn.is. * Meðaltal nafnávöxtunar á ári 01.01.2009 – 01.01.2012 Hún segir Svavar hafa staðið vel að því að kynna dæturnar fyrir sér. „Hann kynnti mig sem vinkonu sína. Ég var bara ein af mörg- um vinum. Svo sagði hann við dætur sínar: „Stelpur! Þarf ég að fara að eignast kærustu?“ Þær svöruðu: „Já, pabbi. Þú þarft að eignast kærustu.“ Þá voru þær nýorðnar fimm, sex og sjö ára. „Hvernig á hún að vera?“ spurði hann þá. „Hún á að vera ljóshærð eins og við.“ Þá var hann búinn að vera að mæra mig við þær þannig að þær lýstu mér bara. Svo stungu þær upp á þessu: „Af hverju býðurðu ekki Þóru í mat og spyrð hana hvort hún vilji verða kærastan þín?“ Svo gat hann tilkynnt þeim að ég hefði sagt já og þá fögnuðu þær gríðarlega. Ég held að þær standi ennþá í þeirri trú að þær hafi valið mig handa honum. Sambandið við þær hefur alltaf verið mjög gott. Systkinin eru öll mjög náin og það er mikið ríkidæmi fyrir mín börn að eiga þessar stóru systur sem hafa borið þau á höndum sér,“ segir Þóra. „Þær búa núna mestmegnis hjá mömmu sinni í Kópavogi,“ útskýrir Svavar „en hafa alltaf verið mikið hjá okkur. Þær eru svo heppnar að eiga tvö ástrík heimili, enda eru þær frábærlega vel heppnaðar. Á foreldra- fundum fær maður lofræðu í hvert einasta skipti. Þær verða þrettán, fjórtán og fimmtán ára núna í sumar,“ segir hann stoltur. Þegar Svavar er spurður að því hvað hafi heillað hann við Þóru er Þóra fljót að afsaka sig og láta sig hverfa. Ljósmyndari Fréttatím- ans er líka mættur á staðinn og hún þarf að gera sig klára fyrir myndatökuna. „Mér fannst hún rosalega sæt,“ segir Svavar. „Ég vissi hver hún var en Ríkisútvarp- ið er stór vinnustaður þar sem hver vinnur í sínu horni. En svo kynntumst við fyrir alvöru þegar við vorum bæði að vinna að íslensku glæpamáli sem teygði anga sína til Svíþjóðar. Ég hafði fundið lögguna í Svíþjóð, sem vissi allt um málið og talaði einhverja sænska mál- lýsku. Ég skildi ekki bofs í henni. Vissi að Þóra var í þessu máli sjónvarpsmegin og fór og hóaði í hana. Hún var voða hneyksluð á því hvað ég væri lélegur í sænsku því hún skildi þetta hrognamál alveg á nóinu. Síðan fórum við að spjalla og smullum saman. Við höfum svipaða lífssýn. Þegar við byrjuðum saman má segja að við höfum verið saman allan sólarhringinn, vikum og mánuðum saman. Ég held að við höfum tekið út ársskammt af samverustundum kærustupars á fyrstu mánuðunum. Við vorum fljót að kynnast mjög djúpt. Maður rakst aldrei á neitt sem manni líkaði ekki við. Það bara kom ekkert að því. Svo er Þóra mjög klár og hefur ríka skynsemi til að bera. Hún tekur gáfurnar og setur þær í einhvern skynsemis- og mannúðarkokteil sem gerir hana að frábærri manneskju.“ Nú vinnið þið á sama vinnustað. Hvernig kemur það út? „Við vinnum ekki beint saman. Við erum ekki á sömu deild. Við getum farið saman í mat og saman í vinnuna. Við erum einbílandi með strætókort. Svo skiptumst við á strætó- korti og bíllyklum. Það okkar sem sækir börnin hefur bílinn en hitt tekur strætó. Þetta hefur gengið mjög vel. Það eru margir kostir við að vinna á sama vinnustað. En við vinnum ekki það náið saman. Hún er að gera sitt í Kastljósinu og ég mitt í fréttunum segir Svavar, og þetta eru aðskildar ritstjórnir.“ Talið þið um vinnuna þegar þið komið heim? „Já, mjög mikið. Við tölum um vinnuna og þjóðfélagsmál. Ég er er stjórnmálafræðingur með áhuga á heimspeki og hagfræði. Hún er menntuð í heimspeki og svo í alþjóðasam- skiptum og hagfræði – og hefur áhuga á stjór- nmálum. Við getum gleymt okkur við að ræða kvótakerfið langt fram á nætur! Það er mjög skemmtilegt að eiga maka sem hægt er að tala við af viti um allt sem manni býr í brjósti. Sumir þurfa að fara í málfundafélög til að fá góðan félagsskap en ég er bara með hann heima hjá mér. Það er ofsalega gott.“ Þú hefur lýst því yfir að þú munir hætta störfum ef Þóra nær kjöri. Líturðu á það sem fórn af þinni hálfu? „Nei. Eftir að börnin okkar tvö fæddust tók ég fæðingarorlof, í bæði skiptin. Það var frábær tími. Ég lít á það sem forréttindi að fá að eyða tíma með börnunum. Faðir minn og afi nutu ekki þessara forréttinda. Mér finnst börnin mín skemmtileg – það er gaman að vera með þeim. Ég lít alls ekki á þetta sem fórn. Þveröfugt.“ Fylgist þið eitthvað með dönsku sjónvarps- þáttunum, Borgen? „Já, við höfum horft á nokkra þætti. Ég lofa að verða ekki eins fúll og karlinn í Borgen þáttunum! Ég er vanur því að konan mín sé þekkt og vinsæl og mér finnst það bara frábært.“ Þú ert tilbúinn að gefa frá þér góða stöðu. Hafði þið rætt um það hvort þetta geti haft neikvæð áhrif á ykkar hjónaband, líkt og í um- ræddum sjónvarpsþáttum. „Nei, okkur hefur eiginlega ekki dottið það í hug. Ég hef líka velt því fyrir mér í langan tíma að fara í doktorsnám. Þegar og ef mér fer að leiðast hugsa ég að ég vindi mér í það. Ég myndi vilja vinna meira að fræðistörfum og rannsóknum í stjórnmálafræði. Ég er í alþjóð- legum blaðamannasamtökum þar sem alls kyns spennandi hlutir eru í gangi. Ég á líka óklippta heimildamynd um íslenska glímu sem væri mjög gaman að klára. Verkefnin eru fjölmörg. Þegar Þóra talar um að hún væri til í að vera forseti í tvö eða þrjú kjörtímabil þá segi ég á móti að ég hafi verkefni í fjögur til sex.“ „Þú verður með svuntuna,“ skýtur ljós- myndarinn inn í en Svavar lætur ekki slá sig út af laginu. „Já, það vill svo til að ég er með svuntusöfnunaráráttu,“ segir hann íbygginn. „Ég á eitthvað í kringum fimmtán svuntur.“ „Hann er að ýkja,“ segir Þóra að bragði, þar sem hún sest niður með ærslafullan soninn í fanginu. Börnin tvö eru farin að ókyrrast. Finnst foreldrar sínir sjálfsagt búnir að vera allt of lengi að tala við þetta ókunnuga fólk. „Allt í lagi, við fjölskyldan eigum samtals um fimmtán svuntur hérna inni í skáp,“ segir Svavar þá. Rétt skal vera rétt. Af hverju Þóra, af hverju langar þig til að verða næsti forseti Íslands? „Ég velti þessu svo lengi fyrir mér. Ég fékk falleg, handskrifuð bréf og skilaboð í tölvu- pósti og hugsaði með mér að þetta skyldi ég geyma. Mér fannst falleg tilhugsun að fólk legði á sig að skrifa mér sínar hugleiðingar um að það teldi mig passa í þetta hlutverk. Svo fjölgaði þessum sendingum svo mikið þegar líða fór á árið að mér fannst mér bera skylda til að hugsa þetta í alvöru. En það er fjarri því að það hafi verið hluti af einhverri áætlun í mínum huga. Ég spurði sjálfa mig tveggja spurninga: Langar mig til að gera þetta? Og gæti ég gert þetta vel? Myndi ég geta sinnt þessu vel og af sóma? Svarið tengist því hvaða sýn ég hef á embættið og hvernig mér finnst það eigi að vera og virka. Ég komst að þeirri niðurstöðu að já, þetta væri eitthvað sem mig langaði að gera, og já, að ég gæti gert það vel. Það sem mig langar að gera er að beina sjónum fram á við. Við höfum verið föst í því að horfa um öxl. Auðvitað viljum við gera upp efnahagshrunið 2008 og skilja hvernig þetta gat gerst og hverju og hverjum er um að kenna. En í stað þess að síðustu ár hafi verið uppbyggingarferli þá hafa þau sundrað þjóð- inni. Menn hafa hent sér ofan í skotgrafir og dregið víglínur. Oft snýst rifrildið um eitthvað sem við getum ekki sagt að skipti meginmáli. Samkvæmt mælingum nýtur Alþingi trausts 10 prósenta almennings. Það er ekki viðunandi í lýðræðissamfélagi. Talað er af virðingarleysi um helstu stoðir samfélagsins; um dómstólana, Alþingi og forsetann. Það er eins og stoðirnar séu að bresta. Auðvitað breytir ekki forsetinn ekki einn allri umræðuhefðinni og andrúmsloftinu en það skiptir máli hvað hann segir og gerir. Hann getur haft mikil áhrif með því að beina sjónum að því sem sameinar okkur – og það er svo margt. Við höfum svo margt til að vera stolt af, sem við eigum bæði að endurspegla út í heim og inn á við. Þetta er andinn í fram- boði mínu. Það snýst um árið 2012 og áfram. Ekki fortíðina. Þetta eru skilaboðin sem við höfum fengið frá fólki úti um allt land og þetta er andinn sem við viljum starfa í.“ Þóra og Svavar eru sammála um að mestu máli skipti í augnablikinu að njóta þess tíma- bils sem framundan er: Sjálfrar kosningabar- áttunnar. „Hvernig sem allt fer vonum við að við getum vaknað daginn eftir kjördag, horfst í augu og sagt með sanni að þetta hafi verið skemmtilegt.“ Það að eignast börn er það eðlilegasta í heimi. Barn- eignir eiga ekki að útiloka konur frá því að sækjast eftir ábyrgðarmiklum störfum. viðtal 25 Helgin 13.-15. apríl 2012
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.