Fréttatíminn - 18.05.2012, Side 54

Ekkert sterkara en malt
Jónas
Haraldsson
jonas@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
N
Te
ik
ni
ng
/H
ar
i
Háskóli lífs og lands
www.lbhi.is
Háskólanám
BS /MS
Búvísindi
Hestafræði
Náttúru- og
umhverfisfræði
Skógfræði / Landgræðsla
Umhverfisskipulag
Skipulagsfræði (MS-nám)
Garðyrkju-
skólinn
Nám á framhaldsskólastigi
Blómaskreytingar
Garðyrkjuframleiðsla
Skógur/náttúra
Skrúðgarðyrkja
Bændaskólinn
Nám á framhaldsskólastigi
Búfræði
Umsóknarfrestur
er til 4. júní
Nemendur á Umhverfisskipulagsbraut
Það er stuð og gleði þar sem börn
eru, nokkur fyrirhöfn stundum og
hávaði þegar þau eru komin sæmi-
lega á legg – en alltaf þakklát
samvist. Barnabörnum okkar
hjóna fjölgar, sem betur fer,
og öll veita þau okkur yndi.
Amman heldur hópnum
saman og afinn er á kant-
inum, skaffar blöð til að lita
á, finnur til púsl og leitar að
hlaupahjólum í bílskúrnum
þegar vorar.
Svona er þetta auðvitað
á flestum bæjum, það
sáum við hjóna-
kornin
meðal annars er við hitt-
umst f jörutíu ára
st údent ar um
liðna helgi. Það
hefði okkur
við útskrift,
það sæla
ár 1972,
þótt hár
aldur
en hóp-
urinn
hefur elst
merkilega
vel, komið sér
vel fyrir og er
víða í forystu.
Tvennt stóð upp
úr á þessari góðu
samkomu, drykkja
var í lágmarki,
ólíkt því sem
stundum var
áður og fyrr-
um, og um-
ræðan sner-
ist ekki síst
um barna-
börnin. Þau
eru mörg í
þessum hópi
enda var
hann frjó-
samur,
fjölg-
aði sér
jafn-
vel í
menntaskólavistinni. Elstu börn stúd-
entahópsins eru því komin á virðu-
legan aldur. Þar er talsverður munur
milli kynslóða. Þeir foreldrar sem nú
eru að ala upp börn byrja barneignir
talsvert síðar en þá var, jafnvel svo
munar áratug.
Börn okkar hjóna eru uppkomin og
flogin úr hreiðrinu. Þar með er ekki
sagt að kyrrð og ró sé í kotinu því
barnabörnin gleðja afa og ömmu oft-
lega – með hæfilegum gauragangi og
látum. Dúkkur og dúkkuvagnar eru á
sínum stað, sem og bílar, flugvélar og
skip. Hælaskór af ömmu eru dregn-
ir fram og stundum laumast í gamla
varaliti. Þá er ekki víst að liturinn hitti
beint á varir en það þykir ekki síðra
og vekur ómælda kátínu.
Fyrir kemur að börnin eru hjá okkur
í lengri vist, ef foreldrarnir þurfa að
skreppa út á land eða jafnvel til ann-
arra landa. Undanfarna daga hafa tvö
börn verið í okkar umsjón vegna slíkr-
ar ferðar, grunnskólastúlka og fimm
mánaða drengur. Ofmælt er kannski
að segja í okkar umsjón, ábyrgðin er á
ömmunni. Ég er í hlutverki aðstoðar-
mannsins en reyni að standa mig eftir
getu. Ég segi ekki að við höfum verið
farin að ryðga en þó kom mér á óvart
hve stundaskrá barns í öðrum bekk
grunnskóla er stíf. Ég ek stúlkunni í
skólann á morgnana og amman sækir
síðdegis. En prógrammið er ekki búið
þegar skóla og svokallaðri dægradvöl
lýkur. Þá taka við alls konar æfingar,
hvort heldur eru fimleikar, fótbolti eða
píanótímar. Amma er því tímabundið
í „Sækjum-sendum“ félaginu eins og
flestir foreldrar í dag. Við þetta bætist
að fylgjast þarf með heimanámi. Tals-
vert er um liðið frá því við stóðum
síðast í slíku.
Að öðru leyti þarf lítið fyrir okk-
ar stúlku að hafa. Hún er blíð og
góð við ömmu og afa – og sama
má vissulega segja um dreng-
inn litla, þótt eðlilega þurfi hann
meiri og stöðugri umönnun. Það
þarf að skipta á honum og gefa
honum pela og graut. Þar kemur
amman sterk inn. Hlutverkið leik-
ur í hennar höndum enda brosir
sá litli til okkar í hvert skipti sem
á hann er litið. Hún tekur líka að
sér óhjákvæmilegt næturrölt og
pelahitun sem fylgir fimm mán-
aða barni. Þar stend ég mig ekki
nægilega vel þótt ég muni vissu-
lega þær stundir er ég staulaðist
fram úr með stírur í augum vegna
eigin barna, hitaði pela og lét
dropa leka á handarbak til þess
að kanna hitastig mjólkurinnar.
Athyglisverðust er þó sú staða
okkar, kominn á þann aldur sem
sjá má af nýliðnu fjörutíu ára stúd-
entsafmæli, að við þurfum pössun
fyrir börnin í kvöld. Mér áskotn-
uðust nefnilega miðar á tónleika
gamla brýnisins James Taylor í
Hörpu í kvöld. Hann var frægur
á fyrrnefndum menntaskólaárum
okkar og kom hinu sígilda lagi
eftir Carole King, „You've Got a
Friend“, í fyrsta sæti vinsælda-
lista vestra ári eða tveimur áður
en við settum upp hvítu kollana,
þar sem sjálf Joni Mitchell söng
bakraddir. Bæði James Taylor
og Carole King fengu Grammy-
verðlaun fyrir og seldu milljón-
ir platna. Fleiri smellir fylgdu í
kjölfarið hjá James Taylor, sem
þá var síðhærður vel, eins og
fleiri á þeim árum. Sjálfsagt er
því að kíkja á hann, þótt hárin
hafi horfið ofan af hvirflinum á
honum og aðeins sé eftir kragi í
kringum eyrun. Kallinn er seigur
þótt hann sé nokkrum árum eldri
en við í stúdentahópnum sæla –
og hefur aldrei gefist upp þrátt
fyrir skrautlegt og heldur sukk-
samt líferni.
Langt er síðan við þurftum að
fá pössun fyrir börn. Þá leituðum
við helst til foreldra okkar, eins
og algengast er, en nú bjarga
dætur okkar málinu. Fyrir ligg-
ur, vegna þessarar tímabundnu
ábyrgðar, að við, afinn og amman,
höldum svolítið aftur af okkur í
stuðinu hjá James Taylor og fé-
lögum í Hörpu – drekkum ekk-
ert sterkara en malt og sleppum
sennilega eftirpartíinu. Ekki
þýðir að mæta óstyrkur á fótum
og jafnvægislaus að sækja korna-
barnið að tónleikum loknum.
Amma þarf að vakna til að gefa
pela og skipta á barninu, nema
hún hnippi í bónda sinn og afa
barnsins, svona um fjögur leyt-
ið aðfararnótt laugardagsins, og
segi:
„Nú er komið að þér, góði
minn.“
AHC samtökin óska eftir
styrkjum til að vinna að grunn-
rannsóknum á Alternating
Hemiplegia of Childhood auk
þess að stuðla að kynningu á
þessum sjaldgæfa sjúkdómi.
Reikningsnúmer samtakanna
er 0319-13-300200
kt. 5905091590
Upplýsingar um
AHC er að finna á
heimasíðu AHC
samtakanna
www.ahc.is
38 viðhorf Helgin 18.-20. maí 2012