Læknablaðið - 01.12.1948, Blaðsíða 21

LÆIÍNABLAÐIÐ
95
r>
VIRUS LIJIVGNABÓLGA
Eftir Óskar Þ. Þórðarson.
Erindi flutt í Læknafélaglnu Eir í nóv. 1948.
A síðastliðnu vori vistuðust
3 sjúklingar á lyflæknisdeild
Landspítalans vegna lungna-
bólgu, sem ekki hafði látið und-
an sulfalyfjum. Að lokinni
Stór transfusion af Rli-f blóði
getur þegar þannig stendur á,
orðið lifsbættuleg. Rli-mótefni,
sem myndast ekki við bamgetn
að, heldur af endurteknum
transfusionum, fara síður fram
lijá manni, þar sem sjúkling-
urinn fær vanalega fyrst vægar
transfusions-reactionir áður
en þær verða lífsbættulegar.
En auðsætt er, að hver starf-
andi læknir þarf að vita skil
á þessum hlutum, því að
truflanir á barnsförum og
heilsu manna eru engan veg-
inn svo sjaldgæfar af þessum
völdum. Ég hefi þegar rann-
sakað blóð margra bjóna, scm
bafa ekki getað eignazt börn
vegna slíkra truflana og skilj-
anlega kemur það hart niður á
konunni, þegar hún verður að
gera ráð fvrir því að geta ekki
framar átt lifandi barn með
manni sinum.
í Ameríku er þeim gefin
artificial insemination með
semen úr R1i-h manni. En það
er önnur saga.
rannsókn var sjúkdómsgrein-
ing Jiessara sjúklinga primer
atypisk lungnabólga, öðru
nafni virus lungnabólga. Fyrst
ætla ég að lesa ágrip af sjúkra-
sögum sjúklinganna, og síðan
gera grein fyrir nefndri sjúk-
dómsmynd. Er sú greinargerð
byggð á þeim skrifum sem ég
liefi náð til um efnið.
i. G. T., 46 ára gömul kona.
Vistuð frá 31/5. til 19/6. 1948.
Viku áður en sjúkl. var vist-
uð á deildina, veiktist bún af
kvefi og „beinverkjum“, daginn
eftir fékk hún lculdahroll, sam-
fara verk í böfði og í útlimum,
hósta, en litlum uppgang. Ifiti
var ekki mældur fyrr en næsta
morgun, var hann 46.2. Þá um
eftirmiðdaginn, á 3. degi sjúk-
dómsins, sá ég sjúklinginn. Hún
kvarlaði um mikinn verk í
höfði, hnakka og í útlimum,
þrálátan hósta og uppgang, er
var slímkenndur. Hiti var 40,5.
Öndun 28/min. Púls 106, reglu-
legur. Mikill roði sást í koki, en
hvorki skánir né tappar. Við
rannsókn á lungum fannst
styttur tónn við v. angulus
scapulae, öndun var þar aðeins
veikluð, en hvorki heyrðust
slimhljóð, blásturs- né núnings-
bljóð. Hún fékk sulfathiazol,
lungnabólgu skammt. Eftir