Læknablaðið - 01.12.1948, Blaðsíða 36
110
L .1-: K N A B L A Ð I H
10. gr. Iaga nr. 66 frá 1933 uni
varnir gegn útbreiðslu næmra
sjúkdóma eru glögg ákvæði um
vald héraðslækna einmitt á
])CSSll sviði.
Þótt áðurnefnt frumvarp nái
fram að ganga á Alþingi, á
borgarlæknir engan veginn að
geta komizt hjá vakandi eftir-
liti heilbrigðisstjórnar ríkisins.
Borgarlæknir er í starfi sinu
undirgefinn heilbrigðisnefnd,
en í henni á héraðslæknir l'ast
sæti og hefur þannig ekki ein-
ungis áhrif á framkvæmd lieil-
brigðiseftirlitsins og á aðgang
að öllum skýrslum og gögnum
borgarlæknis, heldur ber hér-
aðslækni, sem meðlimi heil-
brigðisnefndar, sérstök skylda
til að fylgjast með, að borgar-
læknir leysi eftirlitsstarfið vel
af hendi. — Um skyldur land-
læknis í þessu efni segir 3. gr.
laga nr. 44, 1932: „.... Hann
hefur eftirlit með öllum lækn-
uiri og heilbrigðisstarfsmönn-
um í landinu, en einkum hér-
aðslæknum og öðrum opinber-
um heilbrigðisstarfsmönnum“.
Héraðslækni og landlækni ber
þannig lagaleg skylda til að
fylgjast með störfum borgar-
læknis. Þarf heilbrigðisstjórnin
frekari tryggingar við?
B. J. telur, að hrapað hafi
verið að undirbúningi frum-
varpsins, og rökstyður það með
því, að ekki hafi verið gerðar
ráðstafanir í frumvarpinu til
þess að breyta eldri lögum, svo
að tilgangi þess vrði náð. Ef B.
J. hefði gert sér það ómak að
leita álits lagafróðs manns, áð-
ur en hann opinberlega gagn-
rýnir ímyndaða formgalla á
nefndu frumvarpi, hefði hann
þegar komizt að raun um, að
ný lög fella úr gildi öll ákvæði
í gömlum lögum, scm fara í
bága við nýju lögin, enda þótt
ekkert sé tekið fram um það í
nýju lögunum. Þetta er ofur
eðlilegur og nauðsvnlegur hlut-
ur og að sjálfsögðu vel ljós
þeim, er samdi frumvarpið, en
það var til í svipaðri mynd
heilu ári áður en það var lagt
lyrir Alþingi. Drátturinn or-
sakaðist af bið bæjaryfirvalda
eftir áliti sérfróðs manns á
þeim breytingum, sem í frum-
varpinu fólust. Hinar ósæmi-
legu getsakir í garð bæjarráðs
Reykjavíkur varðandi tímann,
sem framvarpið kom fram á,
hafa vitanlega við ekkert að
styðjast.
Það er rangt hjá B. J., að
frumv. liafi vcrið bundið við
persónu ákveðins manns. En í
greinargerð þess er skýrt frá,
að tilgangurinn með frumvarp-
inu liafi verið sá, að hrinda i
framkvæmd (4ra ára) gamalli
ákvörðun bæjaryfirvalda, en að
ég hafi tekið við heilbrigðisfull-
trúastöðunni á þeim grundvelli,
sem frumvarpið byggist á.
Skv. upplýsingum B. J. hafa
þrír stjórnmálaflokkar bundizt
samtökum um að koma frumv.