Læknablaðið - 01.12.1948, Blaðsíða 27

LÆ KNABLAÐIÐ
101
Lrigði sjúkdómsins. Einstöku
tilfelli geta komið fyrir á hvaða
tíma árs sem er og sérkennast
•einkum af lungnabólgu.
Sóttnæmið er mjög misjafnt,
livað því veldur er enn óvíst. 1
hinni sömu farsótt he'fir verið
liægt að rekja alvarlega v.l.h.
til smitbera, sem liafði væg ein-
kenni, hið gagnstæða hefur
einnig átt sér stað. Virus stofn-
inn sem er á ferðinni ákveður
þvi ekki í livaða mynd sjúk-
dómurinn birtist. Sumar v.l.b.
eru mjög smitandi, en aðrar
ekki. Yfirleitt er álitið að þær
smiti meira en pneumococca
lungnabólgur, en minna en t. d.
morbilli. Sýkingarhættan virð-
ist vera bundin við sjúklinginn
sjálfan eða kliniskt heilbrigða
smitbera, þannig að heilbrigðir
smitast annaðhvort við snert-
ingu eða af úða, sem liinir
sýktu liósta frá sér. Óbein smit-
un með skordýrum, ryki, hlut-
um, matvælum, vatni eða frá-
rennsli iiefir ekki sézt. Hins
vegar benda líkur til þess að
fuglar geti verið smitberar.
Ónæmi: Að svo stöddu er
ekki liægt að fullyrða neitt um
það livort sjúkdómurinn veld-
ur ónæmi eða ekki.
Dánartala: Dánartalan (lel-
alitet) er lág, hún er áætluð
undir 1%.
Meinarannsókn: Breytingar
finnast aðallega í öndunarfær-
um og í heila. V.l.b. lungun eru
þung. Fibrin blettir eru oft á
pleura, en exsudat sést sjaldan.
Bólgan er í blettum, misjafn-
lega stórum og á misjöfnu
bólgustigi. Atelectasis og em-
fysem finnst oft. Lymfueitlar
eru oft stækkaðir í liilus, en
sjaldan mikið. Við smásjár-
rannsókn finnst interstitiel
pneumonitis, acut focal bron-
chiolitis, desquamation á mu-
cosa, og oft miklar ulceration-
ir. I lungnapípum er gröftur
eða slim, sem inniheldur epi-
thel frumur og hvít blóðkorn,
bæði ein- og fleirkyrninga.
Sýkla er sjaldan liægt að
rækta, aðra en streptococcns
MG, en liann finnst i 55%.
Stundum finnst folliculer sple-
nitis og stækkaðir eitlar í mes-
enterium. Þær breytingar, sem
liafa fundizt í heila, sýna að
virus getur verið neurotropt.
Þær eru blæðingar í kring um
æðar, infiltration af monocyt-
um og aukning á astrocytum og
glia. Svokölluð „inclusion bo-
dies“ hafa fundizt um allan
heilavefinn, bæði í kring um
æðar og í taugafrumum.
Klinik: Incubationstiminn er
mjög misjafn, hann getur verið
frá 2 til 26 daga. Fólk, sem
liefir verið sýkt í tilraunaskyni
hefir veikzt eftir 2—4 daga,
þegar um bólgur í efri öndun-
arfærum hefir verið að ræðaj
en þeir sem hafa fengið v.l.b.
liafa flestir veikzt eftir 10—14
daga. Langflestir þeirra sem
smitast á eðlilegan hátt, verða