Læknablaðið - 01.08.1959, Blaðsíða 33

LÆKNABLAÐIÐ
27
dóm er blámi (cyanosis), sem
hagar sér mjög óvenjulega.
Hann byrjar á vörum og nögl-
um, breiðist ört út, en hverfur
svo snögglega aftur, þannig að
dökkbláir blettir skiptast á við
föla. Líkaminn er brennandi
beitur, nema fætur og hendur
kaldar.— Blóðþrýstingur fellur,
hjartahljóð verða dauf og ó-
regluleg, andardráttur ör og
grunnur. Það smá dregur svo
af barninu og það deyr venju-
lega á 1- sólarhring, eftir að ein-
kenna varð vart. Ef barnið er
á fyrsta misseri getur sjúkdóm-
urinn verið svo bráður, að ein-
kenna verði ekki vart, en barnið
finnst látið í rúmi sinu. Eru
allmörg dæmi þess hér á landi.
Þessi sjúkdómsmynd stafar
að nokkru af minnkandi starf-
semi nýrnaliettanna, en að
nokkru af toxináhrifum á æða-
veggina. Af rannsóknum er geta
orðið að liði við sjúkdómsgrein-
ingu má nefna: Blóðþrýstingur
er lækkaður. Blóðsvkur lækkað-
ur. Tala hvitra blóðkorna aukin
og greinileg vinstri hneigð. Na.
og Cl. í blóði er lækkað, en kali-
um hækkað. f mænuvökva
finnst jafnan aukin tala hvítra
blóðkorna-
fJr hálsi, blóði og mænuvölcva
má rækta þær bakteríur er sjúk-
dómnum valda.
Eins og áður segir liafa bata-
horfur þessara sjúklinga batnað
mjög síðustu árin með tilkomu
sulfa-Penicillin og cortizone
lyfja. Árið 1940 var getið 1.
sjúklings sem batnað hafði við
sulfameðferð og síðar var til-
kynnt um sjúklinga, er höfðu
fengið bata af Penicillini og
fúkalyfjum, en veruleg brejding
varð þó ekki hér á, fyrr en
ACTH og cortizon komu til sög-
unnar.
Til þess að festa frekar i
minni einkenni og meðferð
þessa sjúkdóms, birti ég hér
sjúkrasögu síðasta sjúklings
míns.
H.Ö.A. á f. 17/5 ’56. Innlagður
vegna húðblæðinga þ. 14/9 ’57, kl.
15.00. Hann hafði fram að þessu
verið friskur og þrifizt vel. (V. 12.2
kg.). Nokkrum dögum áður hafði
hann kvefazt, fengið hósta og nef-
rennsli, en ekki verið veikur að sjá.
Daginn áður hafði hiti verið að
hækka og var kominn upp í 40° um
kvöldið, barnið var óvært og van-
sælt, svaf lítið. Læknir var kallaður
til, en hann fann enga sjúkdóms-
orsök og taldi rétt að bíða með með-
ferð. Um hádegi ofangreindan dag
var hiti enn 40°, barnið þá orðið
rólegra og virtist af því dregið.
Læknir fann nú húðblæðingar í and-
liti og var þá ákveðið að senda barn-
ið í spítala.
Við komu er barnið mjög þungt
haldið, hálf rænulaust, létt cyanot-
iskt og kalt á höndum og fótum.
Um allan líkamann eru komnar húð-
blæðingar, en þær eru þéttastar á
rasskinnum (í reg. glut.). Blæðing-
arnar aukast ört og sjást jafnvel
spretta fram á nýjum stöðum. Barn-
ið liggur á hliðinni, höfuð keyrt aft-
ur, hnakkastirðleiki áberandi, font-
anella spennt. Höfuð eðlilegt að
stærð og lögun.
Augu: Sljó og starandi. Pupillur