Læknablaðið - 01.06.1966, Síða 67

LÆKNABLAÐIÐ
139
LÆKNABLAÐIÐ
52. árg. Júní 1966
FELAGSPRENTSMIÐIAN H F
LÆKNASKORTUR
Læknasamtökum og heil-
brigðisyfirvöldum landsins er
hinn uggvænlegi læknaskortur
hið mesta áhyggjuefni. Fyrir-
sjáanlegur er mikill vandi, ef
takast skal að sjá sjúkrahús-
um og heilbrigðisstofnunum
fyrir fullnægjandi læknisþjón-
ustu. Þrátt fyrir hætt ráðning-
arkjör og fullan vilja allra að-
ilja til stórbættrar og fullkomn-
ari starfsaðstöðu er ljóst, að
ekki muni takast í náinni fram-
tíð að manna nauðsynlegar
stöður á sjúkrahúsum innan
margra sérgreina. Þá er ekki
síður alvarlegt ástand, sem er
að skapast í læknisþjónustu
dreifbýlisins og kaupstaða utan
Faxaflóasvæðisins. Um þessar
mundir gegna kandídatar eða
stúdentar í síðasta hluta læknis-
fræðinnar 20 læknishéruðum —
og aðeins til fárra mánaða.
Sex af stærstu læknishéruðum
landsins hafa árangurslaust
verið auglýst laus til umsókn-
ar, en á flestum þeim stöðum
eru sjúkrahús eða aðstaða til
starfa fyrir fleiri en einn lækni.
1 nýju læknaskipunarlögun-
um er gert ráð fyrir, að koma
megi upp læknamiðstöðvum,
þar sem þvi verði við komið,
þegar fullnægt er ákveðnum
skilyrðum. Er það vel, og hefur
þráfaldlega verið bent á nauð-
syn þessa af hálfu lækna, sem
þátt í því að rjúfa einangrun
héraðslæknisins, frjóvga starf
hans og bæta aðstöðu hans.
Læknamiðstöðvar eru þó eng-
in allra meina bót og leysa ekki
bráðan vanda læknaskortsins.
Nákvæm athugun á samgöngu-
tækni og nýtingu nýrra sam-
göngutækja í dreifbýlinu fer nú
einnig fram.
Innan skamms munu lækna-
samtökin gera nýja könnun á
sérgreinavali og framtíðará-
formum íslenzkra lækna heima
og erlendis og kanna jafnframt
afstöðu þeirra til almennra
lækninga. Er þess að vænta, að
undirtektir og viðbrögð við
þessari könnun verði skjót og
almenn, því að mikið er í húfi.
*