Læknablaðið

Volume

Læknablaðið - 01.10.1966, Page 48

Læknablaðið - 01.10.1966, Page 48
214 LÆKN ABLAÐIB að aðgæzla ölvaðra nianna og gát er minni en algáðra. Á hitt ber |jó einnig að líta, að etýlalkóhól virðist beinlínis auka á eiturhrif tetraklórmetans (shr. Hardin að framan). 1 þessu sambandi má geta þess, að etýlalkóhól virðist auka frásog (absorptio) tetra- klórmetans frá meltingarvegi (Mtþller 1965). Stewart et al. (19C0) hafa enn fremur sýnt fram á með tilraunum á kanínum, að etýl- alkóliól eykur frásog tetraklórmetans frá lungum. Aukið frásog getur þannig hæglega skýrt magnandi verkun etýlalkóhóls á tetra- klórmetaneitrun, enda þótt önnur atriði geti líka valdið nokkru um. Hér er væntanlega einnig að verulegu leyti að leita skýringar á hinni miklu tíðni tetraklórmetaneitrana meðal drukkinna manna og drykkjumanna. Eftirtektarvert er, að þrír af fjórum sjúklingum með tríklór- etýleneitrun voru konur (2. tafla), en einungis karlar höfðu veikzt af tetraklórmetaneitrun (1. tafla). Athyglisvert er enn fremur, að engar heimildir eru um tríklóretýleneitranir eftir 1952, enda þótt tríklóretýlen hafi verið selt og notað í ríkum mæli á árunum 1952—1964 (sjá 3. töflu). Naumast er nokkur skýring sennilegri á ];essu atriði en sú, að tríklóretýleneitranir hafi verið fátíðar hin síðari ár (sbr. hér á eftir). Þá er og eftirtektarvert, að ekki virtist vera sérstakt samband milli áfengisneyzlu og tríklóretýleneitrana. Er því í þessu tilliti sem og í ýmsum öðrum greinilegur munur á tetraklórmetan- og tríklóretýleneitrunum. Megi dæma af þeim fáu tríklóretýleneitrunum, er hér ræðir um og til meðferðar hafa komið á spítölum, er enn fremur að ætla, að bráðar tríklóretýleneitranir séu yfirleitt vægari en bráðar eitranir af völdum tetraklórmetans (sbr. sjúklinga XII, XIV og XV). Meinefnafræðilegar rannsóknir voru mjög fáar, en renna þó frekast stoðum undir þessa skoðun, svo langt sem þær ná (2. tafla). Engum getum verður þó leitt að því, hverjar batahorfur sjúklings XIV kynnu að hafa verið, en hann virðist hafa fengið ranga meðferð og látizt aspirationes causea. Abrahamsen (1960) hefur lýst svipaðri eitrun í 41 árs gömlum manni, er drakk 40 ml af tríklóretýleni til þess að fyrirfara sér. Sjúklingur þessi fékk góða meðferð og var raunar orðinn allhress á fjórða degi. Hann Iiafði hvorki einkenni um lifrar- né nýrnaskemmdir. Sjúklingur XIII hafði sérstöðu að því leyti, að dauða hans mátti að verulegu leyti rekja til köfnunar í rúmfötum. Kona þessi var fíkin í tríklóretýlen (tríklóretýlen-evfóman) og hafði því
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108

x

Læknablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.