Læknablaðið - 01.04.1976, Qupperneq 12

58
LÆKNABLAÐIÐ
RÁÐSTEFNA LÆKNAFÉLAGS REYKJAVÍKUR
UM HEILBRIGÐISMÁL
Dagana 9. til 10. maí 1975 efndi Lækna-
félag Reykjavíkur til ráðstefnu um heil-
brigðismál. Aðalmarkmið ráðstefnunnar
var að ræða framtiðarskipulag heilbrigðis-
þjónusitu utan sjúkrahúsa í Revkjavík og
nágrenni. Heimilislæknaþjónusta í Reykja-
vík hefur verið með svipuðu sniði um
árabil þrátt fyrir mjög breytta staðhætti,
og er mönnum því almennt ljóst, að nú-
verandi skipulag er úrelt og breytinga
þörf. Hugmyndir um hópstarf lækna og
annarra heilbrigðisstétta eru ekki nýjar af
nálinni og hafa læknar oft rætt um hóp-
starf lækna og heilbrigðisstétta, en segja
má að þessi mál hafi fyrst komizt á fram-
kvæmdastig í Reykjavík með tilkomu laga
um heilbrigðisþjónustu 1973, þar sem gert
er ráð fyrir skiptingu Reykjavíkur í heilsu-
gæzluumdæmi og að þar skuli rísa heilsu-
gæzlustöðvar. Stjórn Læknafélags Reykja-
víkur ákvað því að efna til ráðstefnu, þar
sem rætt yrði hlutverk og skipulag heilsu-
gæzlustöðva, og leitast við að bjóða fólki
úr öllum heilbrigðisstéttum og fá þannig
fram sjónarmið allra þeirra, sem að heil-
brigðismálum vinna.
Haldin voru allmörg framsöguerindi og
fer úrdráttur úr þeim hér á ef'tir. Jafn-
framt voru myndaðir 6 starfshópar, sem
hver um sig fjallaði um ákveðið svið
heilsugæzlu og eru einnig birtar glefsur úr
niðurstöðum starfshópanna.
Gestur ráðstefnunnar var dr. Donald J
Rice, framkvæmdastjóri kanadíska heim-
ilislæknafélagsins, og flutti hann 2 erindi.
Matthías Bjarnason, heilbrigðismálaráð-
herra, ávarpaði ráðstefnugesti. Læknafé-
lagið naut fjárhagsstuðnings frá borgar-
stjórn og vill stjórn læknafélagsins þakka
þann stuðning og áhuga, sem borgaryfir-
völd sýndu ráðstefnunni.
Starfssvið og skipulag heilsugæzlustöðva
er enn ekki skýrt afmarkað, en vonandi
verða niðurstöður þessarar ráðstefnu gagn-
legar við skipulagningu þeirra. Reynslan
mun vafalaust skera úr um ýmis atriði
varðandi starfssvið heilsugæzlustöðva í
borginni. Markmið þeirra hlýtur að vera
bætt þjónusta við almenning og bætt
starfsskilyrði allra þeirra sem að heilsu-
gæzlu starfa.
Mjög mikilvægt er að náið samband
læiknis og sjúklings haldist á þessum stöðv-
um, þannig að fólk hafi eftir sem áður
sinn heimilislækni, en verði ekki númer
á stofnun. Þá væri verr farið en heima
setið.
Giuðmundur Oddsson
EIN LÆKNINGA- OG RANNSÓKNAR-
STÖÐ FYRIR ALLA REYKJAVÍK
Örn Bjarnason, skólayfirlæknir, setti
ráðstefnuna og rakti hugmyndir um hóp-
starf lækna. Hann minnti á, að fyrir 35
árum lögðu læknarnir Theódór Skúlason
og Björn Sigurðsson til í L.R. að komið
yrði á fót einni lækninga- og rannsóknar-
stöð fyrir alla Reykjavík. Eftir setningu
nýrra læknaskipunarlaga árið 1965 ræddu
yngri læknar á opinberum vettvangi um
hópstarf lækna og hugmyndir sínar um
heilsugæzlu, en þær voru að miklu leyti
sniðnar eftir brezkum fyrirmyndum. Jafn-
framt komu þeir á hópstarfi víða um land
og hefur það lengst staðið samfellt síðan
1966 á Húsavík.
Örn sagði, að af skipulagi heilsugæzlu-
stöðvanna, sem teknar eru til starfa úti á
landi, mætti ýmislegt læra, en fráleitt væri
að taka það skipulag óbreytt upp í Reykja-
vilí. ,,Á höfuðborgarsvæðinu þarf að fella
þjónustu heilsugæzlustöðva að þjónustu
annarra heilbrigðisstofnanna, og það verð-
ur verkefni okkar þessa tvo daga að ræða
á hvern hátt við teljum að sumum þessara
þátta verði bezt fyrir komið.“