Læknablaðið - 15.10.1980, Síða 22

238
LÆKNABLADID
Ragnar Danielsen
FRAMHALDSNÁMSMÖGULEIKAR UNGLÆKNA
í NOREGI
Frá Félagi ungra lækna
INNGANGUR
Til skamms tíma fór þriðjungur þeirra íslenzku
iækna, sem framhaldsnám stunduðu erlendis,
til Bandaríkjanna, 1/3 fór til Svíþjóðar, hinir
dreifðust á ýmis önnur lönd, t.d. Bretland,
Rýzkaland og einstaka til Noregs og Danmerk-
ur. Með tilkomu strangari laga í Bandaríkjun-
um hefur reynst æ erfiðara að komast pangað,
og er sú saga flestum kunn. Fyrir bragðið hafa
fleiri lagt leið sína til Svíþjóðar og er fjöldi
íslenzkra lækna þar við nám nú um 180.
Nauðsyn þess að leita til annarra landa er
augljós og var einn megintilgangur ferðar
fulltrúa FUL á samnorrænt þing unglækna í
Oslo 30. nóv.-2. des. 1979 að kanna framhalds-
námsmöguleika í Noregi og þá í leiðinni ræða
þessi mál við unglækna hinna Norðurland-
anna.
Almennt um sérfræðinám í Noregi
Mjög greinargóðar uþþlýsingar um sérfræði-
nám í Noregi er að finna í Arbók Norska
læknafélagsins, en ný útgáfa kemur árið 1980.
I henni er úrdráttur úr sérfræðireglugerðinni,
svo og almennt um skilyrði fyrir norsku
lækningaleyfi, uþplýsingar um kandidats-(tur-
nus)-reglugerðina, öll sjúkrahús og deildaskipt-
ing þeirra tíunduð og viðurkenndar sérgreinar
flokkaðar eftir sjúkrahúsum, er mega kenna
þær og öfugt.
Almennt er norska sérfræðireglugerðin ívið
strangari en sú sænska og íslenzka, þ.e.a.s.
aðeins lengri tíma krafist, en munurinn er þó
oft ekki nema 6 mánuðir.
Sjúkrahúsum er skipt í tvo flokka, (I og II),
eftir stærð og gæðum einstakra deilda. Mestu
af tímanum er hægt að safna á viðurkenndu
sjúkrahúsi í flokki I, en eitt ár verða menn að
starfa á sjúkrahúsi í flokki II. Sjúkrahús í þeim
flokki eru tölulega fá og því »flöskuhálsinn« í
kerfinu. Pað er því almennt auðveldara að
komast að á sjúkrahúsi í flokki II. Tími á slíku
sjúkrahúsi ætti að jafnaði að vera viðurkennd-
úr að fullu eftir íslenzku séfræðireglugerð-
inni, þar sem beztu sjúkrahúsin í flokki II eru að
jafnaði stærri en sjúkrahúsin á Stór-Reykjavík-
ursvæðinu.
í sérfræðinámi í Noregi er einnig gert ráð
fyrir námskeiðum. Upplýsingar um þau eru í
Árbókinni og í sérstakri bók sem gefin er út
árlega eins og í Svíþjóð.
Töluverð gagnasöfnun hafði þegar farið
fram fyrir ferðina með bréfaskrifum milli FUL
og unglæknafélagsins norska fyrr á árinu og
voru undirtektir Norðmanna þá almennt já-
kvæðar, en ekki afgerandi. Undirritaður hafði
einnig safnað að sér upplýsingum um fram-
haldsnámsmöguleika í Noregi úr ýmsum átt-
um, en marga bita vantaði þó enn í púsluspil-
ið. Fyrir ferðina var reynt að hafa samband
við sem flesta íslenzka lækna hér heima, er
þekktu til staðhátta í Noregi og gátu einnig
gefið upp nöfn á norskum læknum og látið í té
kynningarbréf í ferðanesti. Reyndist þetta
ómetanlegt.
Er út var komið ræddum við málin við
stjórn norska unglæknafélagsins. Peir voru
mjög jákvæðir, töldu ekkert því til fyrirstöðu
að íslenzkir læknar kæmu til Noregs, svo
fremi sem þeir sæktu um stöður á samkeppnis-
grundvelli.
Reynsla fengin á íslandi yrði metin jafnt á
við vinnu á sambærilegum sjúkrahúsum á
hinum Norðurlöndunum. íslenskt lækningaleyfi
er ekki gilt í Noregi eftir því sem næst
verður komist, þó að önnur norræn lækninga-
leyfi séu það og mun pað vera vegna þess, að
ísland er ekki aðili að samningunum um
samnorrænan vinnumarkað. Danir og Svíar
þurfa t.d. aðeins að sækja námskeið í þeim
greinum, sem eru lagalega sérstakar fyrir
Noreg, t.d. réttarlæknisfræði, trygginga-
löggjöf og slíku (tilleggskurs) til að fá fullt
norskt lækningaleyfi. Undantekningar munu
hafa verið gerðar áður fyrir íslendinga og þarf
að vinna að því að fá það almennt í gegn og þá
með aðstoð landlæknis og heilbrigðisráðuneyt-
isins.
Til þess að fá að starfa á sjúkrahúsi í Noregi