Læknablaðið - 15.09.1991, Blaðsíða 52

286
LÆKNABLAÐIÐ

Þýskalandsfarar 1928-29. Fremri röð frá vinstri: Stefán Guðnason, Niels Dungal og Jón Karlsson. Aftarí röð
frá vinstri: Bragi Ólafsson, Gísli Fr. Petersen, Sigurður Sigurðsson, Karl Sig. Jónasson, Þórður Þórðarson, Jón
Steffensen og Ólafur Einarsson.
vísindamannsins hélu-hár
hvarvetna lýsir, sem hann stár
í andlit er atgjörvi rist.
Bragi heitir einn bjartur sveinn
er bjórdrykkjuleiðangur fór.
I ölstofunum var aldrei neinn
innan við hann í kór.
Hann æðraðist hvergi við bjórsins brim
en brosti með glasið í hönd.
Þó oft væri hún mjó sú auðnu rim
og aðeins björguðu sundtök fim
okkur að íslenskri strönd.
Steffensen heitir kempa kná
komst hann með í þann flokk,
er Þjóðverjinn síðan var undrandi á
hvaða ósköp þeir drukku af »Bock«.
Að Jón ætti í stríði með jafnvægið,
jeg verð að neita því.
En Kalla og Olla hann kankaðist við
og klof þeirra og rass höfðu ekki alltaf frið,
hann tyllti tánni þar í.
Sigurður fór um salta dröfn
»synd« var ei til í hans hug.
Hann átti kærustu í Kaupmannahöfn
og »kollunum« vísaði á bug.
Svipurinn alltaf var heiður og hreinn
og hafði aldrei Baccusar lit
og þætti hann í snúningum svolítið seinn
hann sigraði að lokum hvern og einn
fyrir iðni, áhuga og strit.
Karl Sig. Jónasson kembdur og hreinn
við koffortabynginn stár.
í ferðinni var hann alltaf einn
áhyggju - burðarklár.
Hann vakti á morgnana vitringafans
og væru þeir úrillir þá.
Hann sagðist koma með kveðju »hans«
er köppunum stýrði utanlands
og borðaði Brauer hjá.
Frið-Gísli Petersen forðum stóð
frakkalaus kuldanum í.
í Nurnberg varð ógurlegt ölsins flóð
og yfirhöfn missti hann í því.
En þegar birti í höfðinu hans
hálfvegis rámaði hann í,
að farið hefði hann að fá sér dans,
en fundið svo tómleik brjóstvasans,
hans hár varð sem hríðarský.