Læknablaðið - 15.05.1996, Blaðsíða 33

LÆKNABLAÐIÐ 1996; 82
385
fyrir einstofna mótefnum gegn taugaþráðlu-
prótíni (neurofilment protein) og syn-
aptóphýsíni, og fjölstofna mótefni gegn sér-
tækum taugafrumuenólasa (neuron specific
enolase, NSE), en neikvæðar fyrir fjölstofna
æðavirku þarmapeptíði (vasoactive intestinal
peptide, VIP) og einstofna krómgraníni. Stoð-
vefsþættirnir voru jákvæðir fyrir fjölstofna
mótefni gegn S-100 prótíni, en neikvæðir fyrir
fjölstofna taugatróðs-súrþráðlu prótíni (glial
fibrillary acidic protein, GFAP) og einstofna
vímentíni.
Umræða
Hnoðaæxli (ganglioneurema) eru góðkynja
æxli, samansett úr hnoðafrumum og tauga-
þráðum. Þau eru jafn algeng hjá báðum kynj-
um og flest greinast hjá fólki innan við tvítugt
þó að þeim hafi verið lýst á öllum aldri, þar á
meðal í nýburum og áttræðu fólki (2). Þau geta
skotið upp kollinum í hnoðum sjálfráða tauga-
kerfisins (autonomic ganglia) og hefur verið
lýst í nánast öllum líffærum (2). Oftast er þau
að finna í semjustofnshnoðum (sympatic
ganglia) í aftanskinurými (retroperitoneum)
eða miðmæti en sjaldnar í utansemjuhnoðum
(parasympatic ganglia) kviðarholslíffæra, þar á
meðal botnlanga.
Mjög fáum hnoðaæxlum í meltingarvegi hef-
ur verið lýst. Samkvæmt rannsókn Stout frá
árinu 1947 (2) voru til dæmis aðeins 20 af 243
(8%) hnoðaæxlum, sem lýst hafði verið, stað-
sett í meltingarfærum og voru sex þeirra í botn-
langa. Tíu árum síðar yfirfóru Dahl og félagar
Fig. 1. Diffuse and nodular mucosal
proliferation of spindleshaped cells with
separation ofcrypts and narrowing ofthe
lumen ofthe appendix (hematoxylin and
eosin stain, low magnification).
Fig. 2. Scattered ganglion cells (arrows)
and neural tissue stroma in lamina propr-
ia (hematoxylin and eosin stain, high
magnification).