Læknablaðið - 15.07.1999, Qupperneq 31

LÆKNABLAÐIÐ 1999; 85
619
Bæklunarskurðlæknar
Meltingarlæknar
Háls-, nef- og eyrnalæknar
Skurðlæknar
Barnalæknar
Kvensjúkdómalæknar
Hjartalæknar
Þvagfæraskurðlæknar
Húðlæknar
Lungnalæknar
Heila- og taugasjúkdómalæknar
Lyflæknar - ýmislegt
Ofnæmislæknar
Geðlæknar
Gigtlæknar
Orku- og endurhæfingarlæknar
Efnaskipta- og innkirtlalæknar
Augnlæknar
Öldrunarlæknar
Barna- og unglingageðlæknar
Heila- og taugasjúkd.læknar barna
Heila- og taugaskurðlæknar
Mynd 3. Fjöldi tilvísana til sérfrœðinga eftir sérgreinum á 1000 viðtöl á stofu.
Meltingarlæknar (43%)
Hjartalæknar (25%)
Lungnalæknar (9%)
Gigtlæknar (7%)
Lyflæknar - ýmislegt (6%)
Ofnæmislæknar (6%)
Efnaskipta- og innkirtlalæknar (4%)
Nýrnalæknar
0 50 100 150 200 250
Mynd 4. Dreifing tilvísana innan undirgreina lyflcekninga.
af þeim voru 45% karlar. Fjöldi einstaklinga
sem kom á stofu var 7208 (3,5 viðtöl á stofu
við einstakling á ári), af þeim voru 47% karlar.
Fjöldi tilvísana: Sjúklingum (þar af 46%
karlar) var vísað í 1672 skipti til sérfræðinga,
þar af 215 (13%) á bráðamóttöku. Fjöldi tilvís-
ana til sérfræðinga var alls 41 á 1000 heildar-
samskipti (viðtöl á stofu, símtöl, vitjanir og
heilsuvernd meðtalin), en 67 tilvísanir á 1000
viðtöl við sjúklinga á stofu. Tíðni tilvísana var
nokkuð breytileg eftir árum (mynd 2) og 1,7%
tilvísana voru til sérfræðinga utan Akureyrar.
Tegundir sérgreina: Algengustu vandamál
sem þörfnuðust sérfræðiaðstoðar voru á sviði
lyflækninga (mynd 3), en sjaldnast til heila- og
taugaskurðlækna. Innan lyflæknisfræðinnar
voru vandamál frá meltingarfærum algengustu
ástæður tilvísunar (mynd 4).
Börnum 16 ára og yngri var í 339 tilvikum
(drengir 54%, p<0,05) vísað til sérfræðinga, í
18% tilfella á bráðamóttöku. Dreifing eftir sér-
greinum er sýnd á mynd 5.
Tilvísanir til lækna sumra sérgreina eru
sjaldgæfar. Sveiflur í tíðni tilvísana milli ára