Læknablaðið : fylgirit - 01.12.1994, Side 45

LÆKNABLAÐIÐ 1994; 80
45
þjóðfélagi sem á sér félagsmiðil. Flestar heilbrigð-
ísstéttir eða aðrar stéttir háskólamenntaðra
rnanna eiga til dæmis sína félagsmiðla. Það kemur
hins vegar á daginn að þrátt fyrir allt eru félags-
störf lækna og félagsleg tjáning lækna um margt
miklu ríkari heldur en annarra og því er útgáfa
Læknablaðsins langt umfram útgáfu félags-,
fræðslu- og vísindamiðla annarra samtaka í land-
inu. Þar erum við í fararbroddi og langt á undan.
Þá er það einnig svo að læknasamtök í nágranna-
löndum okkar eða þar sem við miðum okkur við
hvort heldur er á Norðurlöndunum, í Bretlandi,
Bandaríkjunum, Kanada eða öðrum löndum,
gefa einnig út rit sín sjálf með beinum eða óbein-
um hætti og sameina flest fremur en að aðskilja í
einu blaði en með tíðari útgáfu jafnt félags- og
fiæðslumiðils. í öllum þessum löndum þykir þessi
útgáfa svo sjálfsögð að hún er sennilega ekki til
sérstakrar umræðu á málþingum og það þykir jafn
sjálfgefið að læknafélögin sjálf ábyrgist að þessi
útkoma fái staðist og þá meðal annars með því að
kosta hana af skattheimtu hjá læknum það er að
segja með félagsgjöldum. Það er alveg Ijóst að
útgáfa félagsblaðs af óviðkomandi aðila sem
yggir á markaðslögmáli einu saman væri tvísýnt
uppátæki og gæti veikt samtökin alvarlega ef
origðist. f>á er einnig af og frá að treysta því að
uðiir miðlar — hinir almennu fjölmiðlar — geti
með nokkrum hætti annað því upplýsinga- og
skoðanaskiptahlutverki sem félagsmiðli erætlað.
Hvert er þá hlutverk félagsmiðils annað en það
aö vera óhjákvæmilega um leið einnig ásýnd sam-
taka sem eru styrk og virk? Hann er vettvangur
yi ir skoðanir lækna og fyrir skoðanaskipti þeirra.
blík umræða er oftast nauðsynlegur undanfari far-
sællar niðurstöðu og umræðan er eðli málsins
samkvæmt um þau efni sem lækna varða bæði inn
a við og út á við. Verði umræða ekki með þessum
tætti eru alltaf líkur á því að ákvarðanir verði
t' viljanakenndari en ella og þjóni tímabundnum
einstaklingshagsmunum innan stéttarinnar frem-
ui heldur en heildarhagsmunum. Hin augljósu
umræðuefni hljóta að vera skipulag heilbrigðis-
mála, félags- og menntamál jafnframt siðfræði-
umfjöllun auk aðskildrar kjaramálaumræðu, en
Jör eru auðvitað ekki launin ein saman. Ótalin
e'u Þa innri skipulagsmál.
Hitt meginhlutverk félagsmiðils er upplýsinga-
staif. Nauðsynlegt er að allir læknar hafi sem
estar upplýsingar hverju sinni um það sem fram
ei í félagsstarfinu. Koma þarf á framfæri greinar-
tCiðum frá hinum einstöku nefndum læknasam-
Lmarma, kjaranefndum, fræðslunefnd, siðfræði-
ia i, siðanefnd, orlofsnefnd, útgáfustjórn svo og
'a íinum einstöku sjóðsstjórnum. Þetta verður
Sverrir Bergmann ávarpar gesti á hátíðarfundin-
um i Borgarleikhúsinu.
með engum hætti betur gert heldur en með félags-
miðli. Ekki þarf aðeins að koma þessum upplýs-
ingum áleiðis heldur þyrfti sömuleiðis meira að
komast inn í félagsmiðil um starfsemi stjórna fé-
laganna og þar með um afgreiðslu á þeirn fjöl-
mörgu málum sem stjórnirnar fjalla um hverju
sinni. Hið sama á við hvað varðar greinargerðir
um alþjóða samskipti og alþjóðasamþykktir sem
við erum aðilar að. Þá hljóta einnig hverju sinni
að þurfa koma fram í félagsmiðli ýmsar félags-,
almennt þjóðfélagslegar- og heilbrigðismálalegar
staðreyndir. Þá þjónar félagsmiðill auðvitað einn-
ig þeim tilgangi að þar séu auglýstar stöður, styrk-
ir, þing, ráðstefnur og svo framvegis.
Læknasamtökin eru svo öflug og svo mikilsverð
á innlendum sem erlendum vettvangi að þau geta
einfaldlega ekki án félagsmiðils verið. Líklegt er
að hlutverk hans fari vaxandi og hann eflist og
þörf verði á tíðari útkomu heldur en nú er. Mikil-
vægt er að hvetja lækna til þess að láta skoðanir
sínar heyrast og vissulega mætti haga útgáfunni
meira í viðtalsformi við lækna heldur en nú er um
margvísleg málefni meðal annars stjórnanna og
einstakra nefnda.
Vonandi verður því áfram útgáfa á líflegum
félagsmiðli, málgagni lækna til þess að styrkja enn
frekar samtök okkar og gera sem flesta og helst
alla lækna meðvitandi um það sem fram fer hverju
sinni og gefa þeim um leið tækifæri til þess að hafa
sem mest áhrif áfram á þessum vettvangi jafnt
sem öðrum innan samtakanna.