Kjarninn - 06.03.2014, Qupperneq 5

02/05 LEiðari
snýst um að fólk neitar að láta hafa af sér valfrelsi og tæki-
færi með lygum.
Spurningin um Evrópusambandsaðild eða ekki er nefni-
lega sú sem mun móta nánustu framtíð okkar meira en
nokkur önnur. Lýðræði snýst ekki um að fámennum hópi
sé fært alræðisvald til geðþóttaákvarðanna á fjögurra ára
fresti, sérstaklega þegar hópurinn hefur logið til að komast
á valdastól. Það snýst um að þjóð hafi sjálf rétt til að taka
þessar mikilvægu ákvarðanir.
Orðum fylgja ábyrgð
Það hefur sannarlega verið logið oft á undanförnum árum.
Þegar ríkisstjórnin var kynnt í fyrravor var
forsætisráðherra spurður hvort það mætti
treysta því að til þjóðaratkvæðagreiðslu
kæmi varðandi Evrópusambandsviðræður.
Hann svaraði: „Að sjálfsögðu kemur til
þjóðaratkvæðagreiðslu.“ Í pistli sem Sig-
mundur Davíð Gunnlaugsson skrifaði 18.
ágúst 2011, og birtist á heimasíðu hans, segir
meðal annars að „þegar málin hafa skýrst
og við vitum hvort eða hvernig ESB lifir af er
rétt að þjóðin taki afstöðu til þess í þjóðar-
atkvæðagreiðslu hvort taka skuli viðræður
upp að nýju. ... Sú íhaldsemi að stjórnmála-
menn taki einir ákvarðanir var sem betur fer
brotin þegar þjóðin hafnaði Icesave samn-
ingum í trássi við vilja þeirra flokka sem
nú vilja ná stöðugleika með aðild að efnahagslegum rústum
ESB. Við fetum nú í átt til frjálslyndari stjórnhátta og ESB
umsóknin er tilvalið prófmál“.
Skömmu eftir að þessi pistill birtist lögðu nokkrir þing-
menn núverandi stjórnarflokka fram þingsályktunartillögu
um að draga umsókn að Evrópusambandinu til baka. Í henni
segir að „þjóðaratkvæðagreiðsla er viðurkennd aðferð til
að leiða fram þjóðarvilja í mikil vægum málefnum. Þjóðar-
atkvæðagreiðsla um hvort halda eigi áfram viðræðuferli
„En er öll þróun
til verri vegar í
Evrópu? Það hefur
verið hagvöxtur á
evrusvæðinu þrjá
ársfjórðunga í röð
og hagspá gerir ráð
fyrir því að hag-
vöxtur í sambandinu
sem heild verði
1,5 prósent í ár.“