Kjarninn - 06.03.2014, Síða 65

04/04 áLit
samþykkt af fúsum og frjálsum vilja að gerast ábyrgðarmað-
ur á námslokaláni S. Greiðslumatið og lánaskjölin hefðu
legið fyrir og hefði F haft fullan möguleika á að kynna sér
þau gögn. Farið hefði verið eftir gildandi lögum og venjum á
fjármálamarkaði og framkvæmdin hefði verið í samræmi við
19. gr. laga nr. 161/2002 um fjármálafyrirtæki.
niðurstaða héraðsdóms
Héraðsdómur féllst hins vegar á fyrrgreindar málsástæður
F. Taldi héraðsdómur að greiðslumatið frá 13. febrúar 2008
hefði verið villandi um veigamikið atriði og hefði Kaupþingi
mátt vera það ljóst. Féllst héraðsdómur á að niðurstaða
greiðslumatsins hefði eins og á stóð í raun verið neikvæð og
með réttu hefði F átt að staðfesta sérstaklega með undirskrift
sinni að hann óskaði þess að syni hans yrði engu að síður
veitt lánið í samræmi við 2. málslið 3. mgr. 4. gr. samkomu-
lagsins. Þá hefði skuldabréfið sjálft ekki verið nægilega skýrt
svo telja mætti að F hefði mátt gera sér grein fyrir tengingu
þess við greiðslumatið. Leggja yrði áherslu á að um hefði
verið að ræða fjármálafyrirtæki sem gera yrði ríkar kröfur til
um sérþekkingu og vönduð vinnubrögð. Með hliðsjón af 36.
gr. samningalaga væri ósanngjarnt af hálfu bankans að bera
sjálfskuldarábyrgðina fyrir sig gagnvart F og var henni því
vikið til hliðar með dómi.