Kjarninn - 03.04.2014, Blaðsíða 5

04/07 leiðari
sína. Ríkisstjórnin hefur opinberað þá afstöðu sína að hún
ætli sér að standa fast á bak við rétt útgerðar fyrirtækja
landsins til að halda sem mestu eftir af 80 milljarða króna ár-
legum rekstrarhagnaði sínum í stað þess að hirða af honum
sanngjarnt gjald fyrir nýtingu á þjóðarauðlind. Hún ætlar
sér að verja rétt íslensks landbúnaðar til að vera tollavarinn
fyrir allri samkeppni og niðurgreiddur af skattfé á kostnað
neytenda. Leiðtogi hennar sér meira að segja bisnesstækifæri
fyrir Ísland í því að heimurinn sé að eyða sjálfum sér með
útblæstri og ógeðsmengun.
úr samfestingi í jakkaföt
Þótt stuðningur við ríkisstjórnina hafi eðlilega minnkað,
aðallega vegna klofnings innan Sjálfstæðisflokks og vegna
þess að ætluð áhrif snákaolíu Framsóknarflokksins voru ekki
sú víma sem kjósendum hans var lofað, virðast kjósendur
ekki fylkja sér að baki stjórnarandstöðunnar. Þeir flokkar
sem hana skipa hafa ekki náð að nýta sér þetta dæmalausa
ástand til að styrkja stöðu sína. Þetta á sérstaklega við um
Samfylkinguna.
Hún var stofnuð utan um þriðju leiðar-hugmynd um
stjórnmálaflokk sem lægi einhvers staðar á milli sósíalisma
og kapítalisma. Forverar flokksins, sérstaklega Alþýðuflokk-
ur og Alþýðubandalag, voru með mjög náin tengsl við verka-
lýðsfélög. Alþýðuflokkurinn var raunar stofnaður í þeim
yfirlýsta tilgangi að vera stjórnmálaafl verkalýðsfélaganna í
landinu fyrir 98 árum. Þessi tengsl þynntust viljandi út þegar
Samfylkingin varð til. Þá fór flokkurinn úr samfestingnum
og í jakkafötin. Hinn nýi flokkur átti að verða hægri krata-
flokkur með meiri áherslur á frjálslyndi, markaðslausnir og
alþjóðasamvinnu með nánari tengsl við atvinnulífið. Þessi
markmið fundu sér öll heimahöfn í því sem verður að teljast
helsta stefnumál flokksins frá stofnun, að koma Íslandi í
Evrópusambandið.
Samfylkingin átti að verða „hinn turninn“ í íslenskum
stjórnmálum. Kjölfestumótvægi við Sjálfstæðisflokkinn. Það
hefur hins vegar aldrei tekist. Flokknum hefur aldrei tekist