Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1938, Blaðsíða 14

10
Þ J Ó Ð I N
verið lýst. Þessi vandamál þeirra
verða nú lauslega athuguð.
1. Bretland og Þyzkaland. Þó
að nokkuð liafi dregið saman með
Frökkum og Englendingum upp á
síðkastið, eru ýmis ágreiningsmál
á milli þeirra, sem valda Bretum
nokkrum áhyggjum. Þeim finnsl, að
Frakkar séu haldnir móðursjúk-
um ólta við Þjóðverja. Frakkar
ljafa gjört handalag við Rússa og
bundið sér ýmsar hyrðar vegna
Dónárríkjanna. Kommúnisminn
liefir náð miklum tökum á frönsku
þjóðinni, og utanríkispólitik Frakka
hefir borið þess nokkur merki. En
alll þetta er Englendingum á móti
skapi, og getur orðið lil þess, að
auka á vandræði þeirra. Það er m.
a. af þessum ástæðum, að ýmsir á-
hrifamenn í Bretlndi krefjast þess,
að ágreiningsmál Breta og Þjóð-
verja verði levst sem fvrst, og að
unnið verði að aukinni vináttu milli
þjóða þessara. En ýmsir draugar
eru á þeim vegi, sem þarf að kveða
niður, áður en þar geti gróið um
lieilt.
Englendingar liafa lofazt til að
verja landamæri Frakklands, ef
Þjóðverjar ráðast á þau. Hitler hef-
ir lýst yfir því aftur og aftur, að
Þjóðverjar hyggi ekki á strið við
Frakka. Hann hefir rökstutt þær
yfirlýsingar með því, að Þjóðverj-
ar þurfi aukið landrými fyrir þegna
sina, og að Frakkar geti ekki látið
það í té, þvi að land þeirra sé þélt-
býlt. Þó að Þjóðverjar legðu und-
ir sig vestur-Frakkland, væru þeir
sizt betur settir en áður. Þeir tækju
á sig auknar l^yrðar, en vandamál-
in, sem fyrir eru, væru óleysl. Þessi
röksemd er mjög skynsamleg, og
það Iiafa Bretar séð. Þeir þurfa því
vart að óttast, að Þjóöverjar reyni
að leggja undir sig löndin sunnan
við Ermasund.
Margir Englendingar óttast upp-
gang Þjóðverja, og búast við að
þeir geti orðið þeim erfiðir í skauti,
er fram líða stundir. En sumir
benda aftur á, að það skipti Eng-
lendinga eklci miklu máli, þó að
Þjóðverjar verði voldugir á megin-
landinu, ef þeir keppi ekki við Eng-
lendinga um ráðin yfir höfunum.
En Hitler hefir einmitt fordæmt
fyrirrennara sína fyrir það, að þeir
haíi ögrað Bretum á höfunum.
Suniir virðast halda, að einræðis-
fyrirkomulagið í Þýzkalandi standi
i vegi fyrir fullkominni vináttu
þessara |)jóða. En það er áreiðan-
lega skakkt. Bretar hafa alltaf talið
])að einkamál hverrar þjóðar, hvaða
stjórnskipulag hún aðhylltist. Sú af-
staða Breta er i samræmi við skoð-
anir frjálslyndra manna um lönd
öll.
En samkomulag við Þjóðverja
hlyti að liafa það í för með sér,
að Bretar yrðu að hverfa frá hinni
þrautrevndu stefnu, um jafnvægi á
milli stórveldanna. En nú er svo
komið, að sumir málsmetandi Bret-
ar telja, aðþeir hafi ekki lengur mátt
til þess að fylgja henni fram með
nokkurri von um góðan árangur.
Þjóðverjar krefjast þess, að fá
aftur nýlendur sinar, er þeir misstu
í ófriðnum mikla. Bretar fengu
bróðurpartinn af þeim og vilja að
sjálfsögðu ekki missa þær aftur.