Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1938, Síða 48

Þ J O Ð I N
44
nú orðin feit, þýzk eiginkona, og
helgaði sig heimilinu og eiginmann-
inum. Hún liáfði eignazt tvö börn
önnur, dreng og telpu. Yillielm hafði
gifzt Elsu og liafði sætl sig furðan-
lega fljótl við þetta allt saman, og
óskað Tamöru til hamingju sem
tengdamóður, og hann umgekkst
liana sem systur.
Faðir, — stjúpi eða afi, eða hvað
þið viljið kalla hann, annaðisl um
að Anna Maria fengi góða mennt-
un, og þar sem liúii skaraði fram
úr i listum, kom hann henni í skóla,
þar sem hún naut ágætrar kennslu.
Síðan fór hún lil Sviss, til að 1'ull-
numa sig, og þar lærði hún frönsk-
una, sem kom Iienni seinna að svo
miklum notum.
Önnu var aldrei sagl frá, hver
faðir hennar væri, og í vtra útliti
var liún 'ckkert frábrugðin þýzkri
millistéttastúlku, sem hafði notið
góðrar menntunar og uppeldis.
Hegar leið að lokum kennslutima-
hilsins, sumarið 1905, var mikið um
dýrðir í listaskólanum, sem Anna
gekk á. Það var venja, að dans-
leikur var haldinn i lok þessa tima-
hils, og þetta ár virtist dansleikur-
inn myndi verða öllum öðrum
fremri að fjöri. Anna hafði sérstaka
ánægju af að danza, og það, sem
meira var, — því að fólk danzar
nú ekki allt eins vel, — hún danz-
aði með afbrigðum vel. Bróðir henn-
ar danzaði fyrstur við hana á danz-
leikniun, og námsmenn, sem með
lienni voru. Ungu mennirnir, sem
buðu henni upp, voru stórhrifnir
og huðu henni upp aftur. Einn
þeirra bauð henni að minnsta kosti
þrisvar upp, en það hafði sína þýð-
ingu i Þýzkalandi, eins og' það var
strangt í siðunum fyrir stríðið, og
Anna fékk hjartslátt, er hún þyrl-
aðist um golfið i fanginu á fallega
Iiús ar af oring j anum.
* * *
Cnrl von Wynanky, liðsforingi,
var nálægt þrítugu, er hann kynnt-
isl Önnu. Hann var kominn af vel
þekktri aðalsætt í Austur-Prúss-
landi. Faðir hans átti þar miklar
eignir, sem að vísu voru frekar
trvggingar fyrir skuldum en raun-
verulegar eignir. Wynarsky hafði
komist áfram eins og gengur al-
mennt. í æsku hafði hann verið út-
sláttarsamur, og aðallega átt við að
stríða fjárhagslega erfiðleika.
Að því er virtist, var það ófrá-
vikjanlegur ættarsiður, að meiin
lifðu um efni fram, og spilalnieigð-
ina hafði liann fengið að erfðum.
En þar var ekki Wynanky einum
um að kenna, að hann var í stöð-
ug'um fjárliagsvandræðum. Þrátt
fvrir það, var h-ann í áliti, sem reglu-
samur og efnilegur liðsforingi, sem
yfirhoðarar höfðu mætur á og und-
irmenn virtu. Löngu áður en kvöld-
ið var liðið, vissi Wynanky, að Anna
laðaði hann að sér umfram það,
sem eðlilegt var eða venjulegt, að
konur gerðu.
Tamara komst fljótt að því, að
dóttir hennar var ástfangin. En
hinsvegar hafði hún ekki hugmynd
um, hve alvarlega ástfangin hún
var, fvr en dag nokkurn, er Anna
tilkynnti það ósköp rólega, að nú
ætlaði hún að lieiman. Þegar hún.