Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1938, Blaðsíða 15

Þ J Ó Ð I N
11
Þeim hefir aldrei verið geðfellt, að
láta það ganga sér úr greipum, sem
þeir einu sinni lfafa fengið. Sam-
þykkt brezkra ihaldsmanna út af
nýlendukröfum Þjóðverja, bendir
til þess, að Bretar séu ennþá samir
við sig í þessu efni. En fyrir
skömmu birtist grein í Times, sem
stendur mjög nálægt stjórn Bret-
lands, er bendir til þess, að brezk
stjórnarvöld séu tilleiðanleg til þess
að láta að kröfum Þjóðverja að
einhverju leyti.
Sumir áhrifamenn Bretaveldis
telja, að lieimsstyrjöld muni brjót-
ast út, ef ekki náist samkomulag
milli Breta og Þjóðverja. En ef þeir
standi saman, sé sú bætta íiðin bjá,
því að þessar tvær þjóðir séu svo
sterkar til samans, að þær geti hald-
ið öllum óróaseggjum í skefjum.
Það er ekki óliklegt, að þessi skoð-
un megi sín nokkurs bjá brezkum
stjórnmálamönnum.
2. Miðjarðarhafsmálin. Siglinga-
leið Breta til Ástralíu og brezku ný-
lendnanna í Asíu liggur eftir Mið-
jarðarhafinu. Aðstaða þeirra til þess
að ráða vfir því, hefir verið góð
fram að þessu. Þeir eignuðust kletta-
vígið Gibraltar, og gátu þar með
ráðið því, livaða skip sigldu um
sundið milli Atlantsbafs og Mið-
jarðarbafs. Þeir náðu einnig eign-
arhaldi á Suezskurðinum. Og þá
gátu þeir ráðið skipaferðum milli
Miðjarðarhafs og Indlandsliafs. Auk
þess náðu þeir ráðum vfir eynni
Malta, sem Iiefir mikla bernaðar-
lega þýðingu á þessari siglingaleið.
Þeir bjuggu því vel um sig á þess-
um slóðum, enda er það engin furða,
þar sem þeir skoða Miðjarðarhaf-
ið sem lífæð brezka beimsveldisins.
Uppgangur ítala befir skotið
Bretum skelk i bringu. Ítalíu er
þannig í sveit komið, að bún get-
ur orðið Bretum skæður keppinaut-
ur um ráðin yfir Miðjarðarbafinu.
Og Mússólíni befir ekki farið dult
með það, að bann vilji gera Mið-
jarðarhafið að ítölsku bafi. Bretar
liafa gert tilraunir til þess að ná
samkomulagi við ítalíu um þessi
mál, en þær bafa ekki borið árang-
ur ennþá, svo að vitað sé. — Spán-
arstvrjöldin befir sennilega staðið
i vegi fyrir samkoniulagi. En af-
staða Breta til hennar stjórnast að
miklu leyti af því, að þeir vilja ráða
á Miðjarðarhafinu.
Ef þjóðernissinnar á Spáni bera
sigur úr býtum, óttast margir, að
þeir muni fylgja ítölum gegnum
þykkt og þunnt i utanríkismálum.og
þó sérstaklega að því er snertir ráð-
in vfir Miðjarðarhafiiiu. En það
hlyti að sjálfsögðu að verða hags-
munum Breta mjög hættulegt. Það
gæti þá orðið á valdi þessara tveggja
þjóða, að loka lisiglingaleið Breta
í gegnum Miðjarðarliafið.
En Bretar væru engu betur setl-
ir, ef rauðliðar sigruðu á Spáni.
Eins og útlitið er nú, blvti sigur
þeirra að verða til þess, að mjög
náin samvinna vrði milli Spánar.
Frakklands og Rússlands.
Rússar bafa gert Bretum margt
til miska í Asíu; rekið kommúnist-
iskan undirróður í löndum Breta
og slegið á þjóðernisstrengi þeirra
þjóða, sem þar búa. Ef Rússar —
og ef til vill Frakkar — befðu mik-