Sagnir - 01.04.1980, Blaðsíða 38

ríkjum
Hvers vegna fórst þú út í
sagnfræðinám?
Ég vildi fara út í eitthvert
breitt nám, sem gæfi á eftir
möguleika á sviði eins og
kennslu og blaðamennsku, sem
hugur minn stóð til. Ég velti
dálítið fyrir mér bókmenntum
en sagan varð nú ofan á. Það
réð einnig miklu að fara til
Bretlands.
Hefur það háð þér að hafa
enga kennslu fengið í íslands-
sögu í háskóla?
Það hefur aldrei komið að
sök; fyrst og fremst vegna þess
að sagnfræðinám byggist mest á
því að tileinka sér vissa
tækni.
Hvernig hefur þessi tækni
nýst þér í blaðamennsku?
Að hluta til beitir sagn-
fræðingurinn sömu tækni og góð-
ur blaðamaður gerir og ég tel
VicTtal vicf
Vilmund Gylfason
að sagnfræðinám sé góður undir-
búningur fyrir almenn störf
eins og blaðamennsku, bæði hvað
varðar vinnubrögð og þann massa
af námsefni, sem þú meðtekur á
þessum ferli. Fyrir þann, sem
hefur viljað afla sér undirbún-
ingsgóðrar almennrar menntunar
lá leiðin lengi vel í lög-
fræði. Að einhverju leyti hef-
ur viðskiptafræðin tekið við
hvað þetta varðar. Sagnfræðin
á að geta þjónað nákvæmlega
sama tilgangi, sé námið vel úr
garði gert, þá er þetta góð
menntun ef hún er byggð upp með
hagsögukúrsum og tengdum kúrsum
af því tagi.
NÚ varst þú einn af fyrstu
rannsóknarblaðaraönnunum á ís-
landi. Telur þú þig hafa haft
mikil áhrif í þeim efnum?
Á þeim tíma, sem ég var við
nám í Englandi, voru að eiga
sér stað miklar breytingar í
engilsaxneskri blaðamennsku,
bæði vestan hafs og austan.
Maður fylgdist með þessu og
varð auðvitað fyrir vissum á-
hrifum. Þegar heim kom reyndi
maður, ásamt fleirum, að heim-
færa þetta hér. Um þetta leyti
var að verða bylting á íslenska
f jölmiðlamarkaðinum, þegar __
fjölmiðlakerfið var að brjótast