Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Qupperneq 19

væri ei: til vill réttast að taka þau saman í eitt. Eini munurinn er, að
grávíðir (Salix glauca) er hér meðal drottnandi tegunda bæði í tíðni og
fleti. Einnig gætir stinnustarar (Carex Bigelowii) meira en áður. Af-
leiðing þessa er sú, að í hlutföllum flokka og lífmynda, verðnr A %
mjög hátt, sömuleiðis runnplönturnar Ch. Svarðplönturnar H vantar
að mestu. Gróðurhverfi þetta er einungis í hinum þurrari svæðum
lirokflóans og oft í útjöðrum lians í námunda við heiðarsvæðin.
4. Klófifu-hálmgresis hverfi (E. angustifolium-Calamagrostis neglecta
soc.) Tab. I. A—B 13-17).
Þetta er lireint hálendisgróðurhverfi, sem ég hef hvergi fundið á
láglendi. í ritgerð minni 1945 s. 385 lét ég þess getið, að það nrundi
vera sjaldgæft, enda var það svo á þeim svæðum, sem þar var um rætt.
Síðar hef ég komizt að raun um, að hverfið er allvíða, þótt hvergi nái
það yfir stór samfelld svæði.
Einkennistegundirnar tvær eru algerlega drottnandi, enda þótt
tíðni annarra tegunda geti orðið allhá. Hvor þessarar tveggja tegunda
þekur meira fer algerlega eftir rakastigi flóans. Klófífan þekur meira,
þar sem blautast er, og hún drottnar alltaf í gróðursvip. Naumast er
unnt að tala um nokkra stöðuga fylgitegund, en algengastar eru grá-
víðir (Salix glauca) og kornsúra (Polygonum viviparum), hengistör (C.
rariflora) er stundum með allmiklu magni, t. d. í athugun 14, og væru
slíkir blettir e. t. v. réttar heimfærðir undir 1. hverfi, enda verða mörk
þessara hverfa oft óskýr. E-flokkurinn er hér allhár, og á einum blett-
inum vantar A-flokkinn algerlega. Svarðplöntu (H) % er hærra en í
undanfarandi hverfum. Runnplantna (Ch) gætir oftast lítið, þó hækk-
ar grávíðirinn hundraðstölu þeirra stundum svo um munar.
Þetta gróðurhverfi er oftast í fremur þurrum flóasvæðum, oft sem
belti utan með klófífu-hengistarar hverfinu. Þessi svæði þorna oft veru-
lega á sunrrin, einkum ef þuiTkasamt er. Geta þau þá jafnvel líkst þurr-
lendi. í þeim athugunum, sem getið er í ritgerðinni 1945, var jarðveg-
ur ætíð sendinn, annaðlrvort af vatnasandi eða foksandi, og virtist gróð-
urhverfi þetta á þeim svæðunr algerlega bundið við slíkan sendinn flóa
eða flæðimýrarjaðra. Síðari athuganir hafa leitt í ljós, að svo þarf eigi
að vera, og kemur það fram hér. Þannig eru blettirnir 15—16 frá Holta-
vörðuheiði úr hreinu flóasvæði, þar sem hvorki sandfok né flóðsandur
koma til greina, en á þeirn slóðum er hverfi þetta útbreitt og á stærri
samfelldunr svæðum en ég hef séð annars staðar. Blettir 13—14 eru úr
Hvítárnesi og 17 úr Egilsáfanga á Kaldadal, en þar er jarðvegur sand-
' TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAERÆÐJ - FlÓra 17