Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Síða 39

og brjóstagrasi (Thalictrum alpinum). Eins og taflan ber með sér er
hér blandað saman tegundum mýrar og heiðar, enda þótt heiðarteg-
undirnar séu í meiri hluta. Þess er þó að gæta, að bæði bláberjalyng
(V. uliginosum) og þó einkum stinnastör (C. Bigeloiuii) eru algengar
mýrategundir í hálendinu. Gróðursvipur jaðarsins er frábrugðinn báð-
um aðliggjandi gróðurlendum. Gróðurhverfi þetta er tegundafleira en
aðliggjandi gróðurhverfi. A% er sýnu hærra en í mýrlendinu en mun
lægra en í heiðinni. Runnplöntur Ch eru ríkjandi lífmynd, þótt magn
þeirra sé að vísu breytilegt. Gróðurhverfi þetta fyrir finnst ýmist á
reglulegum jaðarsvæðum, þ. e. þúfnagörðum, sem annaðhvort liggja
rnilli mýrar og heiðar, eða að flagi sem skotið er inn í heiðarjaðrinum
(sbr. Steindórsson 1936 s. 455), eða þá að hún er á þúfnarimum, sem
teygja sig inn í flóa- og mýrasvæðin. Hvort heldur senr er, þá er yfir-
borð jaðarsins ætíð nokkuð hafið yfir jarðvatn mýrarinnar en hins veg-
ar er þar raklendara en í heiðinni. Það fer því algerlega eftir rakastigi
jaðarsins, lrvort hann ber meiri svip heiðar eða mýrar.
Athugunarblettur 1 er á þúfnarima inni í flóasvæði. Mosi er þar
allmikill, rneðal annars svo mikill Rhacomitrium, að hans gætir í gróð-
ursvip. Hálfgrasa gætir meira en runnagróðurs. Blettur 2 er hins vegar
á þúfnagarði í mýrarjaðri, krummalyngs og stinnustarar gætir álíka
mikið í gróðursvip en þau eru hvort um sig ríkjandi tegundir í að-
liggjandi gróðurlendum.
27. Hrossanálar-klófífu-háltngresis hverfi (Juncus balticus-Eriophorum
angustifolium-Calamagrostis neglecta soc.) (Tab. VI A—B 3).
Gróðurhverli þetta er víða fram með Tjarná á Kili. Gróðursam-
setningin þess er náskyld hrossanálar-grávíðihverfi því, sem ég hef lýst
í 1945 (s. 404). Auk einkennistegundanna ber mikið á stinnustör (C.
Bigelowii). Athyglisverð er tíðni lækjagrýtu (Montia lamprosperma)
og mýradúnurtar (Epilohium palustre). Jaðarsvæði þetta er á árbakka,
sem helzt allþurr vegna þess að jarðvatnið sígur frarn í ána. Hinum
megin er blautur flói með fjölda tjarna og polla. Gróður hans er að
nokkru einkenndur af dýjum, sem hvarvettna spretta undan heiðar-
jaðrinum og gefa vatnið í tjarnirnar og flóann, en þar vaxa ýmsar dýja-
plöntur, þar á meðal grýtan og dúnurtin, og eru þær komnar þaðan
inn í jaðarinn. Jaðar þessi er því í raun réttri bakkagróður (Verland-
ungswiese). Það sýnir einnig að bæði nrýrelfting (Equisetum palustre)
og hrafnafífa (Eriophorum Scheuczeri) konra báðar fyrir í hverfinu.
Klófífunnar gætir allmikið. E% er hátt, Ch vantar að nrestu.
TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓra 37