Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Síða 53

GUÐBRANDUR MAGNÚSSON:
FLÓRA SIGLUFJARÐAR
(HVANNEYRARHREPPS)
Að gróðurrannsóknum þessum hef ég unnið tíu sumur. En ekki
finnst mér taka því, að hafa langan fonnála. Það er þó ýmsum erfiðleik-
um bundið, að koma í kring rækilegri athugun á þessum slóðum. Sum
byggðarlögin eru nú algjörlega komin í eyði. Úlfsdalir (Dalabær) fóru
í eyði 1950 og Héðinsfjörður 1951, en Hvanndalir löngu fyrr eða fyrir
aldamót.
Um gróðurfarið á þessu svæði má annars geta þess, að samfelldur
gróður nær ekki hátt yfir sjó, varla meira en 200 m og sums staðar ekki
svo hátt. Þar fyrir ofan er aðeins strjálingur af gTÓðri en annars berar
auðnir, klappir, klungur og fannir eru oftast í fjöllum. Um björgin
kemst enginn til neinnar hlítar nema fuglinn fljúgandi.
í gróðurskránni eru taldar alls 274 tegundir og auk þess fáeinar
undirtegundir, en þar af er 21 tegund undafífla og 3 tegundir, sem
aðrir telja sig liafa fundið hér, en ég hef ekki rekizt á. Það eru: Fjalla-
nóra, fjöllaufungur og rauðberjalyng.
Sumar þær tegundir sem annars staðar á landinu eru hálendisplönt-
ur, vaxa hér jafnvel niður við sjó. Má þar t. d. nefna grdmullu, fjalla-
smdra, litunarjafna og skriðnablóm.
Tegundafjöldi er allmikill. Af sumum tegundum er þó lítið og eru
nokkrar á litlum, takmörkuðum svæðum eins og t. d. gullvöndur, lóna-
sóley og skrautpuntur. Reyrgresi hef ég aðeins einu sinni fundið hér í
punti.
Nýjar tegundir hef ég engar fundið utan fimrn undafífla, sem Ingi-
mar Oskarsson, grasafræðingur hefur ákvarðað. Og raunar hefur hann
greint þá næstum alla sem hér eru nefndir. Þá hefur Ingimar skorið úr
mörgum vafaatriðum og kann ég honum hinar beztu þakkir fyrir.
Ég hef fundið hér nokkrar tegundir, sem ekki var áður vitað að
yxu hér. Hefur þannig fjölgað fundarstöðum nokkurra fremur fágætra
tegunda. Má í því sambandi nefna geitakál, hjartafifil, dílaburkna,
4*
TÍMARIT UM ÍSI.F.N7.KA GRASAFRÆÐI - FlÓTH 51