Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Síða 109

bæinn i ca. 200 m. h.; Hólsdalur í Siglufirði, víða; Mígandi í Ólafsfjarðarmúla; Bögg-
versstaðadalur (Upsadalur), upp af Dalvík, skammt ofan við dalsmynnið að sunnan-
verðu í 250 m. h.; Látraströnd, víða utantil; Keflavíkurdalur, á n. st. í vesturhlíðinni;
Hólsdalur í Þorgeirsfirði, víða; Hvalvatnsfjörður, víða í vesturhlíðinni frá Tindriða-
stöðum að Gili; Náttfaravíkur, Rauðavfk, Skálavík.
19. Milium effusum L. — Hólsdalur í Þorgeirsfirði, í lækjarbakka innantil í dalnum, að
vestan.
20. Minuartia biflora (L.) Schinz & Thell. Fjallanóra. — Uxaskarð, milli Látrastrandar og
Keflavíkur, 500 m. h.; Háikambur, sunnan Skarðsdals í Siglufirði, á n. st. frá 450 m. h.
upp í 560 m. h.
21. Oxycoccus microcarpus Turcz. Mýraberjalyng. — Barð í Fljótum; Hof á Höfðaströnd.
Mikið á báðum stöðunum.
22. Pliyllodoce coerula (L.) Bab. Klukkulyng. — Hof á Höfðaströnd, víða f 300—470 m. h.;
Barð í Fljótum (Brunnárdalmynni), í 250 m. h.; Keflavíktirdalur, á einum stað innst í
dalnum. Víða í Fjörðum.
23. Potamogeton perfoliatus L. Hjartanykra. — Hófsvatn við Haganesvík í Fljótum.
21. Rumex acetosella L. Hundasúra. — Haganesvík, Hofsós, Sauðárkrókur, og Varmahlíð.
Virðist að mestu bundin við þorpin og næsta nágrenni þeirra.
25. Spergula arvensis L. Skurfa. — Barð í Fljótum. Dálítið, í rofaflögum við skólahúsið.
Jarðhiti er þarna nálægt, en ekki virtist jurtin vaxa i næsta nágrenni hans.
26. Subularia aquatica. L. — Við Flókadalsvatn í Fljótum; Nykurtjörn á Þorgeirshöfða í
Fjörðum.
27. Zannichellia palustris L. Hnotsörvi. — Varmahlíð í Skagafirði. í skurði við veginn, nið-
ur við Húseyjarkvísl. í skurði þessum rennur volgt úrgangsvatn frá þorpinu.
28. Veronica officinalis L. — Fjallsöxlin ofan við Minni-Reyki í Fljótum; Fjallið ofan við
Hof og Ljótsstaði á Höfðaströnd, víða; Ströndin í Siglufirði, algeng; Náttfaravíkur, á
nokkrum stöðum.
29. Utricularia minor L. — Barð í Fljótum.
Helgi Hallgrimsson.
Nýr fundarstadur rauðberjalyngs.
Rauðberjalyngið, Vaccinium vitis idea L., er með allra sjaldgæfustu plöntutegundum
hér á landi. Hefur það mér vitanlega, aðeins fundist á fjórum stöðum í landinu, Fossdal
í Berufirði, Breiðdal í Reyðarfirði, Núpasveit í Axarfirði og í Siglufirði. A öllum stöð-
unum mun vera fremur lítið af lynginu.
Útbreiðsla rauðberjalyngsins hér á landi er furðideg nokkuð, ef tillit er tekið til þess,
að þessi lyngtegund er með þeim algengustu í Skandinavíu og vex auk þess á Grænlandi
vestanverðu.
Á síðastliðnu sumri (1964) sögðu þeir Jón og Kristján Rögnvaldssynir mér frá því, að
sennilega yxi rauðberjalyng í landinu við sumarbústað þeina í Fífilgerði, sem er við
austanverðan Akureyrarpoll.
Athugaði ég plöntuna, og reyndist þetta rétt vera. Þetta var greinilega rauðberjalyng
eftir blöðunum að dæma, en ekki sá ég blóm á því. Mjög lítið vex af lynginu þarna, og
að mestu leyti falið undir bláberjalyngsrunnum. Er ckki að undra þótt rauðberjalyngið
finnist sjaldan ef það er allsstaðar jafn torfundið.
í þessu sambendi má ennfremur geta þess, að brezkir leiðangrar, sem dvalist hafa und-
anfarin sumur í Þorvaldsdal og á Bægisárdal, hafa þótzt finna þar rauðberjalyng, og upp-
færa það í plöntulistum frá þessum stöðum, án þess að geta um nánari fundarstað. Ekki
mun þó gerandi rnark á þessum fundum, sem bezt sést af því, að x Þorvaldsdalslistanum
er ekki getið um bláberjalyng (Vaccinium uliginosum), sem þó er líklegra að vaxi þar,
TÍMARIT UM ÍSLF.NZKA GRASAFRÆÐI - FlÓra 107