Dagblaðið Vísir - DV - 12.10.2007, Blaðsíða 36

an til Celtic. En þetta var vandasamt
fyrir þjálfara og kergja og leiðindi frá
lokum tímabilsins á undan. Svo voru
meiðslavandræði á hópnum en ég
hef gjarnan sagt það og stend við það
að þetta hafi verið eitt mitt besta ár í
þjálfun. Það er fyrst og fremst í mót-
læti sem reynir á. Hvernig maður
vinnur úr hlutunum og það var ekki
auðvelt. Maður lærir mikið á því. Það
er ekkert sjálfgefið í þessu og ég ber
mikla virðingu fyrir leikmannahópn-
um 2004. Bara fyrir að standa í lapp-
irnar við erfiðar aðstæður. Þó að það
hafi séð á liðinu, margir reynslumikl-
ir menn horfið á braut, og þeir sem
höfðu burði til að sigra á mótinu. Þá
var hópurinn mjög þéttur og gaf sig í
hvert einasta verkefni. Þannig að það
urðu engin slys og við áttum ágætis
leiki inn á milli.“ KR lenti í sjötta sæti
í Landsbankadeildinni og Willum
fór í frí sem þjálfari KR en kom heim
sem þjálfari Vals.
Rekinn og ráðinn í sama fríinu
Willum fór í frí með fjölskyldu
sinni en hann á þrjú börn og eitt er
á leiðinni. Leiðin lá til Portúgals þar
sem fjölskyldan skyldi vera í forgangi.
Willum hafði ekki notast við GSM-
síma fyrr en hann tók við Val, þrátt
fyrir að nánast hvert mannsbarn eigi
slíkan síma, KR-ingar tjáðu honum
að þeir ætluðu að ráða nýjan þjálfara
daginn áður en hann fór utan, enda
var samningurinn opinn og eitt ár
tekið í einu. Valsmenn sáu sér leik á
borði og réðu hann í sama fríi.
„Ég ætlaði ekki að láta neitt trufla
það frí. En það voru útsjónarsam-
ir einstaklingar í Val sem náðu ein-
hvern veginn að komast í samband
við mig. Eftir mikla þrjósku þessara
manna og nokkra umhugsun tók ég
við Val. Ég ætlaði bara að gefa fjöl-
skyldu minni þessar þrjár vikur og
ekki láta fótboltann trufla það neitt.
Enda var ég ekki með GSM-síma á
þeim tíma, en þeir náðu í mig í gegn-
um frúna.“ Úr varð að Willum tók við
Val sem hafði verið í miklum öldu-
dal. Liðið fór upp og niður á milli
efstu deildar og fyrstu en nú var lag.
Félagið stóð í stórræðum utan vallar,
nýr völlur skyldi byggður og allt í einu
varð Valur spennandi félag.
„Það var mikil áskorun í því að taka
við Val. Félagið er með svo gríðarlega
hefð og ég ber ómælda virðingu fyrir
félaginu, bara frá uppvaxtarárunum
mínum í Vesturbænum. Þá eru í Val
öflugir og framsýnir stjórnendur, sem
fylgir mikill metnaður og kraftur. Þess
vegna fannst mér þetta spennandi
kostur. Ég hafði svo sem fylgst vel með
og vissi að það væri ákveðinn grunn-
ur í leikmannahópnum sem hægt var
að vinna með. Það voru mjög öflug-
ir knattspyrnumenn í liðinu, sem er
alltaf ákveðin grundvallarforsenda,
og það var mikill kraftur í félaginu og
mikill hugur. Þannig að mér tókst ekki
alveg að vera í rólegheitunum,“ segir
Willum og glottir.
Fjölmargir sterkir leikmenn gengu
til liðs við Val eftir að Willum tók við.
Kjartan Sturluson, Atli Sveinn Þór-
arinsson, Grétar Sigurðsson, Guð-
mundur Benediktsson og Sigþór Júlí-
usson, svo fáeinir séu nefndir.
„Ég hugsa að leikmenn hafi skynj-
að svipað og ég gerði að það væri eitt-
hvað að gerast í félaginu og mikill
hugur. Smám saman efldist og þéttist
hópurinn og menn skynjuðu það að
þarna var gaman. Ég held að menn
leiti þangað sem er mikill hugur og
árangurskröfur.
Það hefur komið töluvert af leik-
mönnum til okkar sem ég þekki og
hef unnið með og ég veit að hafa þá
eiginleika sem einkenna sigurvegara.
Svo var þessi hugur að vilja koma í Val
af því að þar var eitthvað að gerast.
Stór hluti af þjálfun er að raða sam-
an ólíkum eiginleikum í sterka liðs-
heild.“
Fyrsta tímabil Vals undir stjórn
Willums var í raun ævintýralegt eins
og hann segir sjálfur frá. Liðið end-
aði í öðru sæti í deildinni en varð bik-
armeistari. „Við ætluðum okkur að
vinna mótið en héldum því innan
klefans enda ekki ástæða til annars.
Mér fannst við alveg hafa mannskap í
það og kraft. FH-ingarnir voru reynd-
ar með ógnarsterkt lið og við náðum
að fylgja þeim nokkuð vel eftir. Við
unnum sjö af níu leikjum í fyrri um-
ferðinni og í eðlilegu árferði hefði það
dugað til að vera efstir eftir fyrri um-
ferðina. En við unnum bikarinn og
unnum sjö af níu mótum sem við tók-
um þátt í. Unnum allt nema deildar-
bikarinn og Íslandsmótið þar sem við
lentum í öðru sæti, þannig að þetta
var virkilega skemmtilegt ár og fór
fram úr björtustu vonum.“
Þegar Valur varð bikarmeistari árið
2005 voru liðin 13 ár frá síðasta titli fé-
lagsins. Bikartitillinn leysti eithvað úr
læðingi sem erfitt er að útskýra. „Ég
þekki það frá tíma mínum í KR. Ég
veit ekki hvort það sé rétt að segja að
það sé þrúgandi ástand en svona allt
að því. Þegar líður langur tími getur
þetta myndað einhverja spennu sem
er erfitt að lýsa. Bikarinn hjálpaði okk-
ur sem liði og þá sáu menn að það var
allt hægt í þessu. Það er styttra í bik-
arúrslitin en í Íslandsbikarinn, það
er meira svona maraþon. Fyrst við
vorum komnir svona langt í bikarn-
um var ekki um annað að ræða en að
vinna hann. Það gaf mönnum aukna
trú að landa bikarnum.“
Leikmenn komu ekki á
Hlíðarenda í sjö mánuði
Eftir að bikartitillinn var kominn
í hús kom skrýtið tímabil hjá Vals-
mönnum. Miklar framkvæmdir voru
á Hlíðarendasvæðinu og liðið þurfti
að æfa um allan bæ um veturinn
enda ekki um annað að velja. Vetur-
inn fyrir tímabilið var erfiður. „Hann
auðvitað einkenndist af því sem er
búið að hrjá okkur síðustu tvö ár og
það er aðstöðuleysi. Það var erfitt fyrst
að fóta sig í því og vinna úr því. Maður
þurfti svolítið að læra inn á það. Bæði
þjálfarateymið og svo hópurinn. Við
unnum meira með það núna í ár og
ræddum það en það var erfiðara þá.
Það var nýtt að vera að æfa úti um all-
an bæ. Raða saman æfingum þannig
að þetta var svolítið snúið. Sem dæmi
fengum við til liðs okkur leikmenn
haustið 2005 og þeir höfðu ekkert
komið niður á Hlíðarenda um vorið
2006, búnir að vera í félaginu í ein-
hverja sjö mánuði.
Þegar maður er að vinna með hug-
tök eins og félagsvitund er það auðvit-
að svolítið sérstakt.“ Valur hefur spilað
heimaleikina sína undanfarin tvö ár á
Laugardalsvelli. Mikið mannvirki þar
sem áhorfendur vilja stundum týnast.
„Laugardalsvöllur hefur aldrei verið
betri en í ár. Grasið var alveg meiri-
háttar. Eftir breytingarnar er hann
náttúrulega stórkostlegur leikvangur.
Það er verið að gera mjög góða hluti
með völlinn og það er ekkert að því
að spila á Laugardalsvellinum. En
það hefur ekki unnið neitt með okk-
ur. Fyrir hin liðin að koma á völlinn er
auðvitað bara stemning. En fyrir okk-
ur að eiga við þetta tóm þarna, af því
þetta er svo stórt, var eins og völlur-
inn væri hreinlega tómur.“
Markmiðið var alltaf
Íslandsmeistaratitill
Willum segir að fyrir tímabilið í ár
hafi alltaf verið stefnt að því leynt og
ljóst að standa uppi sem sigurvegari.
Liðið var orðið fullmótað, lykilmenn
voru búnir að spila lengi saman og
liðsheild og þéttleiki hópsins voru
áberandi sterk.
„Það var kominn þessi sigurbrag-
ur á liðið og við vorum komnir með
þennan ás í liðið. Við fengum mikinn
liðsstyrk. Breytingarnar voru reyndar
miklar milli ára sem er aldrei gott en
engu að síður tókst að halda þessum
ás. Við vorum ekki sáttir við að vinna
ekki hin tvö árin og við misstum ann-
að sætið í lokaumferðinni og vorum
bara súrir. Ég sagði áðan að vonbrigði
eru alltaf jarðvegur ef maður miss-
ir sig ekki og heldur haus. Þá eru
vonbrigði það sem er mikill kraftur
í. Þannig að markmiðið var ljóst frá
fyrstu æfingu í nóvember. Ég hef ver-
ið meira inni á þeirri línu að halda
markmiðunum innan hópsins og
fara varlega með þau opinberlega
en mér fannst það við hæfi núna
að lýsa því yfir hvað við ætluðum
að gera. Til að staðfesta það inni í
hópnum og lýsa því yfir og segja það
fullum fetum. Það var kannski gert í
þeim tilgangi að staðfesta trúna.
Við höfum misst mjög sterka leik-
menn frá okkur sem hafa staðið sig
gríðarlega vel. Bjarni Ólafur, sem
reyndar kom aftur og það var mik-
ill fengur í honum, Garðar Jóhanns-
son, Garðar Gunnlaugsson, Grétar
Sigfinnur þar áður og svo má ekki
gleyma félagslega sterkum knatt-
spyrnumönnum. Góðum og gildum
Valsmönnum. Á móti kemur að við
fengum skemmtilega blöndu leik-
manna sem ég þekkti vel til og vissi
að myndu fylla þessa mynd okkar.
Það má ekki gleyma því að það
var ákveðið áfall að missa Matthí-
as Guðmundsson. Því þessi tvö ár
á undan var hann leikja- og marka-
hæsti leikmaður okkar. En svona í
staðinn fengum við félagslega sterka
knattspyrnumenn. Þeir smullu strax
inn í þetta hjá okkur. Það tekur alltaf
tíma að læra inn á nýja leikmenn en
við urðum alltaf sterkari og sterkari
sem er einkenni góðra liða. Það var
mikið öryggi yfir liðinu, það hikstaði
reyndar aðeins hjá okkur. Við mis-
stum alla vinstri hliðina úr liðinu um
tíma. Barry, Rene og Hafþór Ægi. En
það er kannski dæmi um styrk liðs-
ins að við silgdum í gegnum þetta.“
Margir fara út sem hafa verið
undir stjórn Willums
Ellefu ár eru síðan Willum tók við
Þrótti sem var hans fyrsta þjálfun-
arstarf í fótboltanum. Undantekn-
ingarlaust hafa erlend lið komið og
keypt sterka leikmenn úr liðum sem
hann hefur þjálfað. Heiðar Helguson
þegar hann var með Þrótt, Kristján
Örn, Veigar Páll, Kjartan Henry og
Thedór Elmar þegar hann var með
KR og fjórir leikmenn Vals hafa far-
ið í atvinnumennsku eftir að Willum
tók við liðinu.
„Þessu er erfitt að svara. Ég held
að þetta sé frekar háð velgengni liða.
Þegar vel gengur og liðsheild virkar
vel sem lið njóta eiginleikar einstakl-
inganna sín best. Það er þannig held
ég í þeim tilfellum sem ég hef upp-
lifað sem eru reyndar æði mörg. Þá
hefur hitt þannig á.“
Leikmenn sem farið hafa út eftir að
hafa leikið undir stjórn Willums
Heiðar Helguson
Einar Örn Birgisson
Tómas Ingi Tómasson
Theódór Elmar Bjarnason
Kjartan Henry Finnbogason
Veigar Páll Gunnarsson
Kristján Örn Sigurðsson
Bjarni Ólafur Eiríksson
Garðar Gunnlaugsson
Garðar Jóhannsson
Ari Freyr Skúlason
Geymir allar yfirlýsingar
Nokkrir leikmanna Vals eru
komnir á efri ár og eru á síðari stig-
um ferils síns. Willum segir að þeg-
ar markmiðum sé náð sé eðlilegt
að hugsa um eitthvað annað. „Það
hefur auðvitað verið mikið álag og
það er oft þannig þegar áfangi næst
finnst mönnum oft orðið gott. Það
er það sem er kannski að gerast hjá
okkur. Einhverjir menn ná markmið-
um sínum og vilja þá gera eitthvað
annað. En okkur er mikið í mun að
halda hópnum eins mikið og okkur
er unnt í samvinnu við stjórnina, sem
er geysidugleg þegar kemur að þess-
um þætti. Og svo erum við með ein-
vala liðsstjórnunarteymi sem ég legg
mikla áherslu á að halda í. Barry er
bara eitt ár í einu-maður. Það helg-
ast af því að hann býr í Skotlandi og
hann mun svara okkur endanlega í
vetur. Við virðum það við hann. Ég á
ekki von á öðru en að flestir leikmenn
verði áfram. Það er í nokkuð góðum
farvegi. Ég er þeirrar skoðunar al-
mennt að þú verðir að gera ráð fyr-
ir ákveðnum breytingum. Við erum
með leikmenn sem verða kannski
orðnir atvinnumenn á morgun.Svo
þarf alltaf nýtt blóð til að halda öðr-
um mönnum á tánum. En við erum
ekki að tala um marga leikmenn. Við
erum að tala um leikmenn sem hafa
getu, burði og þor til að taka slaginn
með okkur.“
Willum hefur þjálfað í 11 ár. Hann
hefur unnið allt sem hægt er að vinna
hér á landi. Hann hefur unnið all-
ar deildir, frá neðstu deild til þeirrar
efstu, og orðið bikarmeistari. Hann
þarf því ekki að sanna neitt fyrir nein-
um. Hann er einfaldlega einn af þeim
betri í sínu fagi.
„Ég held að ég verði að taka hóg-
væru leiðina á þetta og geyma yfirlýs-
ingarnar,“ segir Willum þegar hann er
spurður að því hvar hann sjái sjálfan
sig eftir nokkur ár. „Maður gerir þetta
stundum, geymir markmiðið inni í
klefanum. Ég mun leggja mig fram af
krafti með Val á næsta tímabili og svo
er að fjölga í fjölskyldunni, sem á all-
an minn hug þessa stundina. Þannig
að ég hugsa ekki mikið lengra en það í
bili,“ segir Willum Þór Þórsson, þjálf-
ari Íslandsmeistara Vals.
benni@dv.is
Föstudagur 12. október 200736 Sport DV
Hefur fylgt Willum guðmundur benediktsson hefur lengi leikið undir stjórn Willums.
Þjálfari ársins Willum var valinn þjálfari
ársins 2007.