Sveitarstjórnarmál - 01.12.1999, Blaðsíða 46

ERLEND SAMSKIPTI
Snorra-verkefnið 1999
Reynir Gunnlaugsson, framkvœmdastjóri Þjóðræknisfélags
Islendinga og verkejhisstjóri Snorra-verkefnisins
Haustið 1997 tók Norræna félagið
þá ákvörðun að gera átak í að sinna
ungmennaskiptum vestur um haf.
Akveðið var að höfða til vestur-ís-
lenskra ungmenna og gera tilraun
um ungmennaskiptaverkefni sem
líktist Nordjobb-verkefninu. Nord-
jobb-verkefnið hefur nú starfað í 15
ár og hafa tugþúsundir ungmenna á
öllum Norðurlöndunum starfað í
öðrum norrænum löndum og þannig
hafa bönd Norðurlandanna styrkst
verulega.
Þegar þessi ákvörðun hafði verið
tekin var farið að leita eftir sam-
starfsaðilum og náðust samningar
við Þjóðræknisfélag íslendinga, en
það félag hefur einmitt að megin-
markmiði að efla tengsl Vestur-ís-
lendinga við gamla landið. Vart
hafði orðið við áhyggjur af að
yngsta kynslóðin væri að missa
tengslin við ísland og því þótti vel
við hæfi að markhópurinn yrði á
aldrinum 18-30 ára.
Verkefnið hlaut nafnið Snorra-
verkefnið og er með því vísað til
Snorra Þorfinnssonar karlsefnis,
fyrsta Islendingsins sem fæddist í
Vesturheimi í kringum árið 1000 e.
Kr.
Undirbúningur félaganna hófst
síðan á fúllu í bytjun árs 1998 og er
skemmst frá að segja að gífurleg
vinna liggur að baki við allan undir-
búning komu fyrsta hópsins sl. sum-
ar. Snorra-verkefnið var kynnt vest-
anhafs, aðallega á Islendingaslóðum
í Kanada en einnig lítils háttar í
Bandaríkjunum. Mikill áhugi var á
verkefninu og barst fjöldi fyrir-
spuma og umsókna. Afráðið var að
um sex vikna dvöl yrði að ræða og
að hafa þennan fyrsta hóp tiltölu-
lega lítinn, eða 20 manns. Vísa
þurfti þó nokkmm frá, en til lands-
ins komu 19 ungmenni í byrjun júlí
sl., 18 frá Kanada og einn frá
Bandaríkjunum. í hópnum vom 12
stúlkur og 7 piltar á aldrinum 18-28
ára.
Dagskráin hófst með vikudvöl í
Reykjavík, en þar vom þátttakend-
urnir settir á skólabekk og fengu
kennslu í íslensku, islenskri menn-
ingu og sögu, með sérstakri áherslu
á forsendur vesturferðanna og sögu
forfeðra þeirra. Ennfremur voru
helstu merkisstaðir i Reykjavík og
nágrenni skoðaðir.
Þá tók við fjögurra vikna dvöl úti
á landi, en reynt var að velja fólkinu
stað sem næst heimaslóðum for-
feðra hvers og eins þátttakanda.
Fólkinu var komið fyrir hjá ættingj-
um ef hægt var, en hjá öðmm fjöl-
skyldum þar sem ekki reyndist unnt
að finna ættingja. Ungmennin unnu
síðan við ýmis störf, bæði hjá sveit-
arfélögum og einkafyrirtækjum, án
þess að þiggja laun fyrir. Snorra-
verkefnið greiddi þeim vasapen-
inga, enda var litið svo á að um
starfskynningu væri að ræða. Að
loknum tveimur vikum af þessum
Qómm var þeim stefnt til Hofsóss til
að skoða Vesturfarasetrið. Þar var
haldin kvöldvaka fyrir þau og siglt
til Drangeyjar. Þá var aftur haldið til
fjölskyldna þeirra og unnar seinni
tvær vikumar.
Að starfstímabilinu loknu safnað-
ist hópurinn saman á Akureyri og
þaðan var haldið í viku ævintýraferð
um margar af fegurstu náttúmperl-
um og sögustöðum Islands. Meðal
annars var farið til Mývatns, Húsa-
„Snorrar" á Bessastööum. Ljósm. Jón Svavarsson.
300