Morgunblaðið - 06.01.2012, Síða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. JANÚAR 2012
✝ Steinn Guð-mundsson
fæddist í Reykjavík
13. nóvember 1932.
Hann lést á Hrafn-
istu í Kópavogi 28.
desember 2011.
Foreldrar hans
voru Guðmundur
Jónsson, f. 27. nóv-
ember 1896, d. 21.
febrúar 1966, er
var sonur Gyðríðar
Steinsdóttur frá Einarshöfn á
Eyrarbakka, og Jóns Sigurðs-
sonar frá Brekkum í Holta-
hreppi í Rangárvallasýslu. Móð-
ir Steins var Sigurást
Níelsdóttir, f. 6. nóvember 1896,
d. 29. nóvember 1978, er var
dóttir Marsibil Sigurðardóttur
úr Staðastaðasókn og Níelsar
Ólafssonar úr Ingjaldshólssókn.
Systkini Steins voru Karl Guð-
mundsson, f. 1924, Guðmundur
V. Guðmundsson, f. 1926, d.
2007, Marsibil Katrín Guð-
mundsdóttir, f. 1939.
Steinn kvæntist 13.11. 1954
eftirlifandi eiginkonu sinni
Önnu Guðbjörgu Þorvalds-
dóttur frá Hóli í Bakkadal, Arn-
arfirði, f. 8.1. 1932. Foreldrar
deildarstjóri málmiðn-
aðardeildar um árabil. Hann
var einn af stofnendum Málm-
suðufélags Íslands, og formaður
þess um skeið. Sat í fræðslu-
nefnd fyrir málmiðngreinar og
formaður um skeið, skrifaði
námsskrá með öðrum fyrir
sömu greinar. Hann var með-
limur í Suðutæknifélagi Sví-
þjóðar og sótti til þess nýjungar
í faginu. Hann gekk á unga
aldri í knattspyrnufélagið Fram
og lék upp alla knatt-
spyrnuflokka félagsins. Sat í
stjórn þess um skeið, þar af eitt
ár sem formaður. Steinn end-
urvakti skíðadeild Fram og
beitti sér fyrir stofnun „Fram-
kvenna“. Hann var einn af heið-
ursfélögum Fram. Var knatt-
spyrnuþjálfari um árabil, en
sneri sér síðan að dómgæslu og
var knattspyrnudómari í tíu ár,
en hóf þá félagsstörf fyrir dóm-
arasamtökin. Sat í norrænni
dómaranefnd, og kenndi á dóm-
aranámskeiðum hér á landi.
Hann var sæmdur gullmerkjum
ÍSÍ, KSÍ og KDSÍ, ásamt fleiri
viðurkenningum fyrir stöf sín
að íþróttamálum. Hann starfaði
í Oddfellowreglunni í rúmlega
40 ár og gegndi fjölda trún-
aðarstarfa fyrir hana, og var
fyrir nokkrum árum sæmdur
heiðursmerki Reglunnar.
Útför Steins fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 6. janúar
2012, og hefst athöfnin kl. 13.
hennar voru Theó-
dóra Jónsdóttir frá
Granda í Bakkadal,
Arnarfirði og Þor-
valdur Jón Gíslason
frá Austmannsdal,
Dalahreppi. Börn
Steins og Önnu eru:
1) Dóra Steins-
dóttir, f. 19.11.
1952, á tvö börn:
Sirrý, Anna Lauga,
maki Páll Guð-
bergsson 2) Ásta Steinsdóttir, f.
27.1. 1956, á tvö börn: Linda
Björk, Dóra Sif, maki Jörgen
Pétur Guðjónsson, 3) Guð-
mundur Steinsson, f. 18.7. 1960,
á þrjú börn: Íris, Steinn, Logi, 4)
Þorvaldur Steinsson, f. 7.1.
1964, á þrjú börn: Olga Dís,
Anna Dís, Þorbergur Steinn,
maki Guðrún Ólöf Þorbergs-
dóttir. Barnabarnabörnin eru
sjö og eitt á leiðinni
Steinn lærði ketil- og plötu-
smíði við Iðnskólann í Reykja-
vík. Tók sveinspróf 1954 og
fékk meistarabréf 1957. Vann
að iðn sinni til 1960, en sótti síð-
an nám til Svíþjóðar. Var settur
kennari við Iðnskólann í Rvk
1963 og skipaður 1964. Var
Við eigum svo góðar minning-
ar um afa á Háó. Alltaf svo ljúfur
og í góðu skapi, og hafði svo mik-
inn áhuga á því sem við vorum að
gera, bæði í skólanum og í íþrótt-
um. Horfa saman á enska boltann
en afi hélt alltaf með þeim liðum
sem spiluðu í bláum búningi,
enda mikill Frammari. Yndislegt
að koma í Skorradalinn þar sem
hann naut sín svo vel og tók alltaf
svo vel á móti okkur. Elsku afi,
minningarnar eru svo ótal marg-
ar og við eigum eftir að sakna þín
mikið. Guð blessi þig og geymi,
elsku afi.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ókunnur)
Olga Dís, Anna Dís
og Þorbergur Steinn.
Elsku afi okkar, takk fyrir all-
ar frábæru stundirnar okkar
saman og góðu minningarnar
sem munu seint gleymast. Við
munum alltaf búa að því að hafa
haft þig í okkar lífi. Nú hefur þú
kvatt okkur en fallega sálin þín
mun alltaf lifa í hjartanu okkar.
Það var alltaf svo gott að kom
til ykkar ömmu á Haó, alltaf hlýja
brosið og góða viðmótið sem tók á
móti manni. Líka eftir að við fór-
um að eignast okkar eigin börn sá
maður alltaf gleðina í augunum
þegar þú sást langafabörnin.
Sem börn fannst okkur alltaf
yndislegt að koma í Skorró til
ykkar, þaðan eru sko margar
góðar minningar. Eins og að fara
út á vatn í bátnum með þér,
brennurnar um verslunaranna-
helgina, göngutúrar um svæðið,
berjamó á haustin og óteljandi
samverustundir sem stórfjöl-
skyldan áttum saman.
Takk fyrir allt.
Við elskum þig ávallt.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Linda Björk Jörgensdóttir
og Dóra Sif Jörgensdóttir.
Kveðja frá
Knattspyrnufélaginu Fram
Við fráfall Steins Guðmunds-
sonar sér Fram á bak góðum og
traustum félaga. Steinn lagði
mikið starf af mörkum í þágu
Knattspyrnufélagsins Fram, inn-
an leikvallar sem utan. Hann var
yngstur þriggja bræðra sem léku
knattspyrnu með Fram, hinir
voru Karl og Guðmundur Valur,
sem hófu allir ungir að leika
knattspyrnu með Fram og léku
með öllum aldursflokkum félags-
ins. Eftir að þeir lögðu keppnis-
skóna á hilluna gerðust þeir allir
þjálfarar og Guðmundur Valur og
Steinn urðu virkir dómarar.
Steinn vann margvísleg fé-
lagsstörf í þágu Fram. Hann átti
sæti í aðalstjórn félagsins og var
formaður 1976-1978. Steinn var
fyrsti formaður skíðadeildar
Fram 1972-1973. Fyrir mikil
störf í þágu Fram var Steinn
gerður að heiðursfélaga félagsins
2003.
Steinn fylgdist ávallt með sínu
gamla félagi og sýndi ræktarsemi
sína og góðan hug til félagsins
með ýmsu móti – átti persónulega
vináttu margra Framara. Hann
leit við í getraunakaffi í Safamýr-
ina á laugardagsmorgnum og lét
sig ekki vanta á heimaleiki Fram
á Laugardalsvellinum.
Synir Steins, Guðmundur og
Þorvaldur, fetuðu í fótspor föður
síns og léku knattspyrnu með
Fram.
Aðalstjórn Fram kveður heið-
ursfélaga sinn Stein Guðmunds-
son með söknuði og hlýju og
þakkar honum vel unnin störf í
þágu félagsins. Eiginkonu hans
og fjölskyldu eru sendar hug-
heilar samúðarkveðjur.
Fyrir hönd aðalstjórnar,
Sigmundur Ó. Steinarsson.
Kveðja frá samstarfs-
mönnum við Iðnskólann í
Reykjavík
Steinn Guðmundsson, fyrrum
kennari og deildarstjóri, er lát-
inn. Steinn var einn af upphafs-
mönnum verkmenntakennslu við
skólann en hann var ráðinn til
Iðnskólans í Reykjavík árið 1962.
Þá hafði hann aflað sér víð-
tækrar þekkingar á sérgrein
sinni málmsuðu og bætti þar sí-
fellt við með því að sækja fjölda
námskeiða hér heima og erlend-
is.Fyrir íslenskan málmiðnað var
mjög mikilvægt að fá svo færan
mann til kennslustarfa en á þess-
um árum var ör tækniþróun í
málmtækni og mikil gróska í
mannvirkjagerð og skipasmíði.
Steinn kenndi á fjölmörgum nám-
skeiðum samhliða kennslu sinni
við skólann og bætti verklag og
tækni við málmsuðu víða um
land.
Árið 1968 urðu vatnaskil í
verkmenntasögu hérlendis. Þá
var komið á fót sérstakri verk-
námsdeild fyrir málm- og rafiðn-
að. Steinn og Sigurður Kristjáns-
son yfirkennari skipulögðu þetta
nám sem var fyrst starfrækt í
húsnæði Landsmiðjunnar en
fluttist síðar í viðbyggingu Iðn-
skólans. Þeir skipulögðu húsnæð-
ið frá grunni og útbjuggu sér-
hæfðar vinnustofur sem þjónuðu
flestum þáttum málm- og rafiðn-
aðar. Að þessari deild réðu þeir
úrvalslið reyndra iðnmeistara.
Deildin var vinsæl meðal ung-
menna, einkum kraftmikilla
stráka sem áhuga höfðu á verk-
námi og var ein sú fjölmennasta í
skólanum. Þúsundir iðnnema
hlutu þarna veganesti sem dugði
þeim vel í áframhaldandi námi og
vinnu. Steinn var frá upphafi
fremstur meðal jafningja í þessu
starfi en samvinna þeirra Sigurð-
ar var einstök. Þeir sýndu sam-
starfsmönnum sínum fullt traust
við að útfæra námsgögn og verk-
efni. Þannig uppskáru þeir vönd-
uð vinnubrögð, góðan vinnuanda
og síðast en ekki síst áhugasama
og duglega nemendur.
Steinn var mikill félagsmála-
maður og sinnti stjórnarstörfum í
Sambandi Sérskóla. Knatt-
spyrnufélagið Fram og Oddfel-
lowreglan nutu einnig starfs-
krafta hans. Hann lék lengi
knattspyrnu með Fram og eftir
að þeim ferli lauk hélt hann áfram
að sinna knattspyrnunni við þjálf-
un og dómgæslu. Þar nýttust vel
ýmsir eðliskostir hans svo sem
rósemi, yfirvegun, sanngirni og
samskiptatækni, sömu eiginleik-
ar sem áttu sinn þátt í því að gera
hann að úrvalskennara. Hann var
lengi í dómaranefnd KSÍ og beitti
sér fyrir nýjungum í þjálfun og
kennslu knattspyrnudómara.
Á ferðalögum starfsmanna og
nemenda Iðnskólans erlendis var
eðlilegt að fela Steini fararstjórn.
Þar nutum við þess að hann var
alvanur að fara með íþróttahópa í
keppnis- og æfingaferðir. Sér-
staklega var gaman að fara til
Skotlands með honum og á Ibrox
Stadium buðu Glasgow Rangers
menn gjarnan í heldri manna
stúku þegar Steinn var með í
ferð. Hjá Slaters, stærstu herra-
fataverslun Glasgowborgar,
dugði að flytja kveðju frá Gud-
mundsson til að fá úrvalsþjón-
ustu og góðan afslátt. Líklega
hafa Skotarnir ekki áttað sig á því
hve margir Guðmundssynir
byggju á Íslandi. Fyrir þeim var
bara einn Gudmundsson.
Við kveðjum Stein með kærri
þökk fyrir vináttu og samstarf í
áratugi og sendum eftirlifandi
eiginkonu hans Önnu og fjöl-
skyldu þeirra okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Frímann I. Helgason.
Þegar góður vinur fellur frá,
þá er margs að minnast í leik og
starfi undanfarinna ára.
Ég kynntist Steini þegar ég
gekk í Oddfellowregluna 1993 í
stúkunni Skúla fógeta. Í starfi
innan stúkunnar kynntist ég
Steini betur, þá fann maður fljótt
að þar var maður sem gott var að
leita til með hin ýmsu mál. Hann
hafði skoðanir á málum og var
fastur fyrir þegar það þurfti.
Hann var skemmtilegur, form-
fastur og hafði hlýtt og gott við-
mót. Alltaf var gott að leita til
Steins, úrræðagóður og hjálp-
samur í hvívetna. Í stúkunni
Skúla fógeta vorum við saman,
þar til hann ásamt okkur öðrum í
þeirri stúku ákvað að stofna nýja
stúku í Hafnarfirði. Ný stúka var
síðan stofnuð í apríl 1996 og fékk
nafnið Þorlákur helgi. Það var
mikið og krefjandi verk, sýndi
Steinn þar að hann var vel að sér í
öllu sem slíkt verk krafðist.
Reyndi á alla þá sem að komu og
ekki síst þá sem höfðu áralanga
reynslu af stúkustarfi Oddfellow-
reglunnar. Var Steinn valinn
fyrsti yfirmeistari stúkunnar og
vann vel það hlutverk af sam-
visku og af alúð. Einnig sinnti
hann mörgum trúnaðarstörfum
og hefur fengið viðurkenningar
fyrir vel unnin störf á undanförn-
um áratugum. Steinn Guðmunds-
son var góður félagi og ráðgef-
andi í mörgum málum. Hann
hafði hlýtt og gott handtak sem
ekki gleymist.
Blessuð sé minning Steins
Guðmundssonar.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama.
Eg veit einn
að aldrei deyr:
dómur um dauðan hvern.
(Úr Hávamálum)
Við stúkubræður vottum Önnu
og fjölskyldu okkar innilegustu
samúð.
Sigurður Jónsson.
Hann Steini Gúmm er fallinn
frá eftir erfið veikindi. Steina
kynnist ég sem lítill drengur þeg-
ar hann kom í fjölskylduna með
Önnu móðursystur minni. Við
mamma bjuggum þá með afa og
ömmu í Rauðagerðinu sem var
samastaður fjölskyldunnar og
þar var alltaf mikið um að vera og
glatt á hjalla. Steini var einn af
þeim mönnum sem sýna börnum
athygli. Hann hafði mikil áhrif á
mig, lítinn guttann. Hann var
mér fyrirmynd í mörgu. Mér
þótti hann svo flottur knatt-
spyrnumaður. Hann hafði alltaf
tíma til að spjalla við okkur strák-
ana í hverfinu og horfa á okkur
spila fótbolta, gefa okkur ráð og
hvetja. Steini spilaði með Fram
og var mikill Framari. Hann
hvatti mig og strákana til að
ganga í Fram og við vorum tveir
sem tókum þeirri áskorun og
lögðum land undir fót oft í viku til
að æfa með Fram. Ekki vorum
við þeir vinsælustu í Víkings-
hverfinu eftir það. Það var alltaf
gaman að hitta hann á vellinum
og ræða fótbolta. Allir í fjölskyld-
unni voru stoltir þegar Gummi
sonur hans varð stjarna á knatt-
spyrnuvellinum og þá var gaman
að hitta stoltan pabbann.
Ógleymanlegar voru heim-
sóknirnar á Laugaveg 141. Þar
bjuggu Anna og Steini og gaman
var að koma og leika við krakk-
ana, að ég tali nú ekki um að fá að
fletta ensku fótboltablöðunum
hans Steina. Þarna kviknaði
áhuginn á ensku knattspyrnunni
sem haldist hefur síðan.
Áður en Steini og fjölskylda
fluttu tímabundið til Svíþjóðar
bjuggu þau hjá okkur í Rauða-
gerðinu og var frábært að hafa
frænkurnar Dóru og Ástu til að
leika við. Ég man hvað var erfitt
að kveðja fjölskylduna þegar hún
lagði af stað til Svíþjóðar.
Í Steina átti ég alltaf góðan vin
og velgjörðarmann. Til hans gat
ég leitað hvenær sem var með
hvað sem er, sama hvort voru
íþróttir eða umræður um nám,
alltaf hjálpaði Steini og er ég
mjög þakklátur fyrir hans hjálp í
öllum mínum málum í gegn um
tíðina.
Á síðari árum var gaman að
koma á Háaleitisbrautina og
ræða málin við Önnu og Steina og
heyra sögur úr Arnarfirðinum.
Þar á heimilinu voru til allar vest-
firsku bækurnar og var æðislegt
að fá þær lánaðar til lestrar og
hlæja með Steina að vestfirskum
bröndurum. Alltaf var Steini
áhugasamur um okkar hagi og
fylgdist með mér og mínum. Gott
var að fá að hafa hann og Önnu
með á stórum stundum í fjöl-
skyldunni.
Ég þakka Steina Gúmm fyrir
umhyggju, stuðning og langa vin-
áttu. Vil ég biðja góðan Guð að
blessa Önnu, Dóru, Ástu, Gumma
og Þorvald og fjölskyldur á
kveðju- og sorgarstund.
Far þú í friði, kæri vinur.
Þorvaldur Sigurðsson.
Straumhvörf urðu í starfsemi
Knattspyrnufélagsins Fram árið
1972, þegar ákveðið var að flytja
starfsemina úr Skipholtinu í
Safamýri. Félagið hafði látið sér
nægja einn malarvöll og lítið fé-
lagsheimili fyrir neðan Sjó-
mannaskólann frá 1945 meðan
helstu keppinautar Fram höfðu
komið sér upp stórum íþróttahús-
um og grasvöllum. Enn sem kom-
ið var hafði þessi aðstöðumunur
ekki haft mikil áhrif á getu Fram-
ara á íþróttasviðinu og þetta ár
1972 varð Fram Íslandsmeistari í
knattspyrnu og handknattleik
karla.
Engu að síður var forystu-
mönnum Fram ljóst að lítið þýddi
að bíða með uppbyggingu nýs fé-
lagssvæðis við Safamýri. Var
Steinn Guðmundsson í hópi
þeirra, sem hvöttu til aðgerða, en
hann var þá varaformaður aðal-
stjórnar. Síðar tók hann við for-
mennsku og var formaður Fram
árin 1976-78.
Uppbygging í Safamýri gekk
vonum framar og var Steinn Guð-
mundsson þar í fremstu víglínu.
Góð samvinna tókst við Álftamýr-
arskóla um afnot af mannvirkjum
skólans meðan á byggingu félags-
heimilisins stóð og var framlag
Ragnars Júlíussonar skólastjóra
ómetanlegt í því sambandi.
Á þessum árum beitti Steinn
Guðmundsson sér fyrir endur-
reisn skíðadeildar Fram á Blá-
fjallasvæðinu. Varð hann fyrsti
formaður endurreistrar skíða-
deildar Fram.
Eftir að hann tók við sem for-
maður aðalstjórnar beitti hann
sér fyrir stofnun félags Fram-
kvenna, sem hefur reynst félag-
inu ómetanlegur bakhjarl til
margra ára.
Þá ber einnig að nefna, að
Steinn beitti sér fyrir stækkun
félagssvæðisins í Safamýri, sem
gerði kleift að byggja myndarlegt
íþróttahús á svæðinu.
Tengsl Steins Guðmundssonar
við Fram voru honum í blóð bor-
in. Eldri bræður hans Guðmund-
ur og Karl voru landsfrægir
knattspyrnumenn. Karl var bæði
landsliðsmaður og þjálfari ís-
lenska landsliðsins og sá Íslend-
ingur, sem einna fyrst gat sér
frægð sem þjálfari erlendis.
Sjálfur lék Steinn með meistara-
flokki og gerðist síðar knatt-
spyrnudómari með góðum ár-
angri.
Aðalstarf Steins Guðmunds-
sonar var kennsla við Iðnskólann
í Reykjavík, þar sem hann kenndi
málmsmíði. Hann lét sér það þó
ekki nægja. Mikil eftirspurn var
eftir slíkri kennslu úti á lands-
byggðinni. Ferðaðist Steinn víða
um land og efndi til námskeiða í
málmsmíði. Var sú kennsla þakk-
samlega þegin og eignaðist
Steinn vini og kunningja um land
allt, sem kunnu að meta þetta
framlag hans.
Steinn Guðmundsson var alla
tíð stoltur af fjölskyldu sinni. Þau
Anna byggðu sér og fjölskyldu
sinni glæsilegt heimili á Háaleit-
isbraut, þar sem synir og dætur
þeirra ólust upp í öruggu um-
hverfi. Stutt var að fara á Fram-
svæðið og strákarnir Guðmundur
og Þorvaldur fóru snemma að
venja komur sínar í Safamýrina.
Guðmundur var einn mesti
markaskorari Fram fyrr og síðar
og lék marga leiki með íslenska
landsliðinu.
Steinn Guðmundsson var
gerður að heiðursfélaga Fram
fyrir vel unnin störf. Það er með
söknuði sem ég kveð þennan
samherja til margra ára. Vafa-
laust blasa við honum nýjar lend-
ur, þar sem hann er boðinn vel-
kominn til leiks og starfs á nýjum
vettvangi.
Blessuð sé minning hans.
Alfreð Þorsteinsson.
Steinn
Guðmundsson
Hún Björg skólasystir og vin-
kona hefur kvatt. Eitthvað sem
erfitt er að trúa. Við Björg áttum
samleið frá því við vorum litlar
stelpur. Ég man þegar hún var að
heimsækja Arnlaugu ömmu sína
og frændfólk sitt á Seljalandi. Ég
man eftir fundum okkar á Hvols-
velli, þegar ég átti leið austur.
Hún kom oft til mín þegar ég átti
heima á Háaleitisbraut, en for-
eldrar hennar bjuggu í sömu
húsalengju. Einnig heimsótti ég
hana í Melgerði. Við Björg áttum
ótal símtöl í gegnum árin, þá
einkum viðvíkjandi samkomur
skólafélaga okkar, útskriftarhóps
1963 frá Skógaskóla. Hún var
alltaf tilbúin að hitta okkur þegar
eitthvað stóð til, ferðalög eða
Björg Arndís
Baldvinsdóttir
✝ Björg ArndísBaldvinsdóttir
fæddist á Seljalandi
undir Vestur-
Eyjafjöllum 22.
september 1947.
Hún lést á Land-
spítalanum við
Hringbraut 29.
september 2011.
Útför Bjargar
fór fram í kyrrþey.
samkomur, jafnvel
eftir að hún var orð-
in veik. Þegar við
hittumst í Vík í Mýr-
dal áttum við Björg
ánægjulega kvöld-
stund þar sem við
ræddum lífshlaupið,
veikindi hennar,
sigra og ósigra. Þeg-
ar ég hringdi í hana
til að spyrja um líð-
an hennar svaraði
hún alltaf, „þetta er allt að koma“.
Styrkur og bjartsýni hennar var
ótrúleg. Síðastliðið vor ætlaði
hópurinn í dagsferð til Vest-
mannaeyja og hittast síðan og
borða saman á Hellu og ætluðu
Björg og Helgi að hitta okkur
þar. En sú ferð var aldrei farin.
Nú hefur hún Björg lagt af stað í
sína hinstu ferð. Hún sem var svo
hraust, svo sterk, svo jákvæð og
dásamlegur vinur og skólafélagi.
Hennar er og verður sárt saknað.
Skarð hefur verið höggvið í hóp-
inn okkar. Ég votta fjölskyldu
hennar, ættingjum og vinum
mína dýpstu samúð. Hafi hún
þökk fyrir allt og allt.
Kveðja,
Helga Sigurðardóttir.