Morgunblaðið - 06.01.2012, Side 27

Alltaf þegar við vorum í veislum
eða í kringum hátíðir þá vildi
maður vera hjá þér, því þú varst
alltaf svo hress og vildir láta alla
skemmta sér. Alltaf um verslun-
armannahelgina fórum við
frændsystkinin og foreldrar upp
í bústað með þér og ömmu. Það
varst þú sem sást alltaf um stuð-
ið og að öllum liði vel. Þú varst
kallaður brennukóngurinn í
Vinaminni og þú leyfðir barna-
börnum þínum að kveikja upp í
brennunni og taka þátt í undir-
búningnum.
Það var skrítið að halda ára-
mótin án þín, elsku besti afi, því
það var alltaf svo gaman að hafa
þig hjá okkur. Ég gleymi aldrei
þegar þú og amma fóruð með
okkur frændsystkinum og for-
eldrum til Kanaríeyja um ára-
mótin 2006-2007. Þetta var
skemmtilegasta ferð til útlanda
sem ég hef farið í. Elsku besti afi,
ég vil þakka þér fyrir allt sem þú
hefur gefið og veitt mér í lífinu.
Þitt elsku barnabarn,
Ebba Ósk.
Elsku afi Ingó
Okkur hefur alltaf þótt vænt
um þig. Takk fyrir allar góðu
stundirnar sem við áttum með
þér.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Þín
Birgitta, Davíð, Edward
og fjölskyldur.
Það er sárt að þurfa að kveðja
elsku afa Ingó. Afi hafði verið
hraustur alla sína tíð og það átti
enginn von á því að veikindin
myndu sigra hann. Eftir að hafa
unnið alla sína tíð var nú komið
að því að njóta sín í sumarbú-
staðnum Vinaminni og á Kanarí
með ömmu. Afi varð aldrei gam-
all eða svo sagði hann sjálfur,
hann sagðist bara vera þroskað-
ur maður. Afi var harður og
ákveðinn en umfram allt sann-
gjarn og réttsýnn með mikinn og
skemmtilegan húmor.
Birgir man vel eftir því þegar
hann var 11 ára, jólin þegar afi
fékk þá skemmtilegu hugmynd
að klæða hann í jólasveinabúning
og bera út jólapakka til starfs-
manna I.B. Við skemmtum okk-
ur vel yfir þessu uppátæki. Við
nutum þeirra forréttinda að fá
vinnu hjá afa á sumrin og stund-
um með skóla. Það var lang-
mesta sportið að fá að vera með
höfðingjanum sjálfum, þá fékk
maður líka að fara með í kaffi til
ömmu sem stóð alltaf fyrir sínu
og var með allt tilbúið.
Við bræður eigum yndislegar
og ógleymanlegar minningar um
afa, og margar þeirra úr sum-
arbústaðnum. Þegar við spiluð-
um Akravision í bústaðnum átti
afi það til að kalla á hjálp frá
„guðinum Alla“ til að fá rétta tölu
á teninginn, þetta vakti mikla
lukku. Þess verður sárt saknað
að geta ekki lengur farið til afa
og fá góðar og nytsamlegar ráð-
leggingar.
Afi var svo sannarlega góð fyr-
irmynd og góður afi. Hann var
svo mikið alvöru, eitthvað svo
ekta.
Þínir afastrákar,
Ingólfur, Birgir og Brynjar.
Kær vinur, svili, mágur og frí-
múrarabróðir er fallinn fyrir
hendi hins miskunnarlausa afls
sem dauðinn er. Þó að við höfum
oft rætt það mál að ekkert líf sé
án dauða og enginn dauði án lífs
þá er ekki auðvelt að sætta sig
við brotthvarf einstaklings sem
var fullfær fyrir aðeins nokkrum
mánuðum, en hart var barist síð-
ustu vikurnar. Það er svo
skammt síðan að við ræddum
möguleika á því að eiga góða dvöl
saman á góðum sumardvalarstað
þó ekki hefði verið ákveðið end-
anlega hvenær. Samferð fjöl-
skyldna okkar hefur verið óslitin
frá því árið 1963 og aldrei komið
upp neinn skuggi í þeim sam-
skiptum, frændsemi, vinnu eða
leik.
Okkur eru margar stundirnar
ógleymanlegar, t.d. þegar Ingó,
Halli og Lúlli með eiginkonum
ásamt Einari Gíslasyni fluttu
okkur Eddu og drengi okkar í
núverandi hús. Gerðu fokhelt hús
að hýbýli á einni helgi í desember
1966 og gerðist Ingó sjálfkrafa
verkstjóri. Raftengingar klárað-
ar, málað í hólf og gólf, konurnar
skelltu upp gardínum og skil-
rúmum, vaskar og hreinlætis-
tæki tengd og Ingó smíðaði
bráðabirgða-eldhúsinnréttingu á
laugardagskveldi og sunnudags-
morgni og svo flutt í húsið eins
og ekkert væri sjálfsagðara.
Kraftur, áræði og dugnaður var
nokkuð sem fylgdi Ingó, án þess
að hann tæki eftir því að hann
var fremri öðrum. Hans orðtæki
var „það eru engin vandamál,
bara verkefni að leysa“.
Það eru minnisverðar stundir
þegar sumarbústaður þeirra
Dóru og Ingó var byggður. Á
einum sólarhring var bústaður-
inn reistur og gerður fokheldur
vestur við Langá, unaðsreiturinn
Vinaminni þar sem stórfjölskyld-
an úr Litlabænum frá Keflavík
hefur átt ógleymanlegar sam-
verustundir um áratuga skeið.
Við hjónin á Esjubraut 27 á
Akranesi höfum átt einstakar
ánægjustundir með Ingó og
Dóru. Minnisstæðar eru ung-
hjónaklúbbsferðirnar frá Kefla-
vík, sumarferð til Mallorka og
svo afmælin, giftingarnar, skírn-
ir og fermingar. Allt þetta hefur
bundið fjölskyldurnar úr Litla-
bænum órjúfanlegum böndum.
Ingó var sannkallað félagsmála-
tröll. Þeim málum hafa glögglega
verið gerð skil og verður það
ekki endurtekið hér, en margir
hafa notið góðs af fórnfúsum at-
höfnum Ingólfs á félagslegum
sviðum.
Það eru aðeins fá orð og fá-
tækleg sem eru hér sett á blað.
En þeim fylgir innileg samúðar-
kveðja til þín, kæra Dóra, og allr-
ar fjölskyldunnar. Höfum minn-
ingu góðs drengs í hávegum og
óskum honum alls góðs á vegum
hins hæsta höfuðsmiðs himins og
jarðar.
Edda, Gísli og fjölskyldan
frá Esjubraut 27, Akranesi.
Minn kæri bróðir og mágur er
fallinn frá, baráttu hans er lokið
við illvígan sjúkdóm sem var
mjög erfiður en stuttur. Það er
margs að minnast þegar við vor-
um að alast upp, ég eina systirin
ásamt 4 bræðrum og næst yngst.
Þær minningar ætla ég að hafa
fyrir mig, sem allar eru góðar.
Fyrstu kynni mágs míns og vinar
voru þegar hann vann sem smið-
ur hjá Varnarliðinu kringum
1958 og því kom það mér spánskt
fyrir sjónir þegar systir hans
kynnti Ingólf sem bróður og raf-
virkja í Krossinum forðum þegar
við vorum að byrja að draga okk-
ur saman.
Árin liðu og okkar kynni urðu
mjög náin ásamt Dóru og voru
fjölskyldur okkar mjög samrýnd-
ar, sérlega eftir að við byggðum
sumarhús okkar í næsta ná-
grenni við þau hjá Langá á Mýr-
um. Svo þótti okkur mjög nota-
legt að búa við hliðina á ykkur í
Kjarrmóanum, það kom sér vel,
sem maður saknar, og bar aldrei
skugga á samskiptin sem alltaf
hafa verið mjög góð. Við eigum
skemmtilegar minningar frá
mörgum ferðum sem við fórum
saman til útlanda og þann mis-
skilning sem oft skapaðist í hót-
elmóttökum vegna föður-
nafnanna. Það var unun að sjá
ykkur, elsku Dóra, hvað hjóna-
band ykkar var hamingjusamt og
farsælt og hvað þið unnuð sam-
eiginlega að öllum hlutum. Að-
alkostur Ingólfs að okkar mati
var hvað hann var fljótur til
hjálpar innan og utan fjölskyld-
unnar og alltaf með þetta góða
skap og í jafnvægi.
Strax að loknu námi sínu í raf-
virkjun stofnaði hann sitt eigið
fyrirtæki sem hann rak af dugn-
aði fram á síðasta dag og með
sínu starfi var hann einnig virkur
í bæjarmálum Njarðvíkur til
margra ára og voru margar áætl-
anir sem hann stóð fyrir í bæj-
arfélaginu til góðs. Við Ingólfur
mágur sátum saman í sóknar-
nefnd Ytri-Njarðvíkursafnaðar
yfir tuttugu ár þar sem hann var
formaður til margra ára og lét
hann þar margt af sér gott leiða.
Elsku Dóra, börn og fjölskyldur
ykkar. Góður Guð gefi ykkur
styrk í sorginni og megi minning
hans lýsa ykkur og ylja um alla
framtíð.
Þín systir og mágur,
Guðlaug Bárðardóttir og
Ólafur Guðmundsson.
Snemma í ágúst í sumar fórum
við saumaklúbbssystur ásamt
mökum okkar í hina árlegu sum-
arferð. Þetta er hefð, að fara einu
sinni á sumri út á land, skoða
áhugaverða staði og njóta sam-
verunnar. Í þetta sinn var farið í
Stykkishólm og Snæfellsnesið
skoðað. Það var sól og blíða og
umhverfið skartaði sínu fegursta.
Mikil gleði og kátína ríkti í hópn-
um eins og ávallt þegar við hitt-
umst. Ingólfur vinur okkar í aðal-
hlutverki eins og svo oft áður,
hann var í miklu stuði, sagði sög-
ur og brandara, dró búninga upp
úr tösku, setti upp leikþátt og fór
á kostum, allir grenjandi úr
hlátri. En skjótt skipast veður í
lofti. Ekki hvarflaði það að nein-
um þá að Ingólfur væri lasinn,
mánuði seinna alvarlega veikur
og nú 27. desember dáinn, horf-
inn, farinn frá okkur fyrir fullt og
allt. Það tekur tíma að átta sig á
því.
Hópurinn okkar, saumaklúbb-
urinn og makar, hefur verið sam-
an í meira en hálfa öld og margt
brallað. Eins og áður hefur kom-
ið fram ferðumst við saman á
innanlands á sumrin og höfum
farið víða, t.d. á vestur í Ísafjarð-
ardjúp, í Skagafjörð, norður í
Þingeyjasýslu, austur á Hérað,
til Hafnar í Hornafirði og að
Hala í Suðursveit, svo eitthvað sé
nefnt. Við höfum varið mörgum
stundum saman á Kanaríeyjum á
veturna, þar náði fjörið oft há-
marki. Ekki má gleyma heimboð-
um í sumarbústaði hver til ann-
arra. Og að sjálfsögðu höfum við
mætt í stórafmæli klúbbfélaga.
En lífið hefur ekki alltaf verð
dans á rósum og við sem höfum
deilt svo mörgu í svo mörg ár
höfum líka þurft að takast á við
sorg og missi. Þá höfum við stað-
ið saman og stutt hvert annað
eftir megni.
Nú er mikið tómarúm í hópn-
um okkar, hann Ingólfur var fyr-
irferðarmikill maður og ég sé
ekki hvernig þetta skarð verður
fyllt. Dóra og Ingó, eins og við
köllum þau, oftast nefnd í sama
orði, eins og skópar sem verður
að standa saman. En nú er hann
farinn, horfinn, búinn að kveðja.
Það er staðreynd sem horfast
verður í augu við hversu erfitt
sem er að kyngja því. Og við
verðum að halda áfram og standa
saman eins og áður þó allt sé
breytt, Það hefði Ingólfur viljað.
Elsku Dóra, megi Guð styðja
þig og styrkja og alla ykkar fjöl-
skyldu. Missir ykkar er mikill.
En þú veist að þú átt vini.
Fyrir hönd saumaklúbbsins
og maka,
Sigríður Auðunsdóttir.
Fallinn er frá Ingólfur Bárð-
arson rafvirkjameistari og lög-
giltur rafverktaki í Njarðvík.
Ingólfur nam rafvirkjun við Iðn-
skólann í Keflavík og lauk sveins-
prófi árið 1962. Hann fékk raf-
verktakaleyfi árið 1965 og rak
frá þeim tíma Rafmagnsverk-
stæði IB allt til síðasta dags.
Ingólfi var annt um starf sitt
og starfsgrein og lét fljótt til sín
taka í félagsmálum rafverktaka,
var í stjórn Rafverktakafélags
Suðurnesja í níu ár og í stjórn
Landssambands íslenskra raf-
verktaka í 14 ár.
Ingólfur mætti manna best á
fundi samtakanna, var óspar á að
lofa það sem vel var gert og
hvatti menn ávallt til góðra
verka. Ingólfur var stoltur af
sínu og sinni stétt, var mikill
áhugamaður um framgang og
menntun rafiðnaðarmanna og
einlægur stuðningsmaður Raf-
iðnaðarskólans. Ingólfur hlaut
gullmerki LÍR og var heiðurs-
félagi í Rafverktakafélagi Suður-
nesja.
Með Ingólfi er fallinn frá öfl-
ugur félagsmaður og góður
drengur. Samtök rafverktaka
senda eiginkonu Ingólfs og fjöl-
skyldu innilegar samúðarkveðj-
ur.
Hjörleifur Stefánsson, for-
maður Rafverktakafélags
Suðurnesja.
Góður Lionsfélagi og vinur er
fallinn frá. Ingólfur Bárðarson
gekk til liðs við Lionsklúbb
Njarðvíkur 1970 og hefur verið
frá fyrsta degi einn okkar öfl-
ugasti félagsmaður. Hann hefur
gegnt fjölda trúnaðarstarfa fyrir
klúbbinn og var m.a. formaður
1976-77.
Ingólfur var hrókur alls fagn-
aðar á fundum klúbbsins og oftar
en ekki hafði hann eitthvað til að
gleðja okkur félagana með á
fundum. Ingólfur lét sig ekki
vanta í neina ferð sem farin var á
vegum klúbbsins og var Dóra,
eiginkona hans, þá ætíð með í för
og eftirtektarvert þótti hversu
samrýmd þau hjón voru.
Ingólfur hefur verið ötull við
að fá nýja félaga í klúbbinn og
eru þeir ekki fáir félagarnir í
Lionsklúbbi Njarðvíkur í dag
sem hann hefur fengið til liðs við
klúbbinn og var honum líka um-
hugað um að vel væri tekið á
móti þeim og að þeim liði vel í
klúbbnum.
Á einu ári höfum við í Lions-
klúbbi Njarðvíkur séð á eftir
þremur félögum klúbbsins og er
þeirra allra sárt saknað.
Fyrir hönd félaga í Lions-
klúbbi Njarðvíkur viljum við
þakka Ingólfi Bárðarsyni fyrir
gott og öflugt starf í þágu
klúbbsins. Eftir stendur minn-
ingin um góðan félaga og vin.
Eiginkonu, börnum og fjöl-
skyldum þeirra sendum við okk-
ar dýpstu samúðarkveðjur.
F.h. Lionsklúbbs Njarðvíkur,
Hafsteinn Ingibergsson,
Ólafur Thordersen,
Reynir Ólafsson.
Í Ingólfi Bárðarsyni kveðjum
við góðan félaga. Hann var allt í
senn, leiðtogi, ráðgjafi og fót-
gönguliði. Á þeim 58 árum sem
hann var félagi í Sjálfstæðis-
flokknum gegndi hann flestum
þeim trúnaðarstöðum sem til eru
í okkar starfi. Það lýsti Ingólfi
hvað best að allar þeirra tók
hann alvarlega og gekk til þeirra
af sömu einurð og krafti, hvort
heldur sem var oddvitasæti í
bæjarstjórn eða að raða stólum
fyrir félagsfund. Það byrgði Ing-
ólfi ekki sýn þó á brattann væri
að sækja, þvert á móti efldist
hann við mótlætið og vílaði ekki
fyrir sér að ganga gegn straumn-
um ef því var að skipta. Sá eig-
inleiki hans var jafn mikilvægur
hvort heldur sem standa þurfti
fast á sínu eða fylgja eftir mála-
miðlunum í samstarfi við aðra
flokka eða einstaklinga. Án Ing-
ólfs og hans líka væri Sjálfstæð-
isflokkurinn ekki það afl sem
hann er í íslensku þjóðlífi. Án
staðfestu og framsýni Ingólfs
væri bærinn okkar ekki samur.
Við sendum fjölskyldu Ingólfs og
aðstandendum innilegar samúð-
arkveðjur.
Fyrir hönd fulltrúaráðs sjálf-
stæðisfélaganna í Reykjanesbæ,
Sigurgestur Guðlaugsson
formaður.
SJÁ SÍÐU 28
MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. JANÚAR 2012
Vaktsími:
581 3300 & 896 8242
www.utforin.is
Allan sólarhringinn
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir Hermann Jónasson
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HERDÍS H. INGIBJARTSDÓTTIR,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Sóltúni laugar-
daginn 31. desember.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu mánu-
daginn 9. janúar kl. 11.00.
Ingi J. Valgeirsson,
Ingi V. Ingason,
Birgir Geir Valgeirsson, Jóna Kristín Jónsdóttir,
Harpa Sól Birgisdóttir,
óskírð Birgisdóttir,
Valdís Valgeirsdóttir,
Herdís Ósk Unnarsdóttir,
Jón Unnar Sverrisson.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ÞÓRUNN GUÐMUNDSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu í Reykjavík mánudaginn
2. janúar.
Útförin verður frá Áskirkju miðvikudaginn
18. janúar kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vildu
minnast hennar er bent á Krabbameinsfélagið.
Þórarinn J. Óskarsson, Jóhanna Kristjánsdóttir,
Elín Óskarsdóttir, Jón Leví Tryggvason,
Pálína G. Óskarsdóttir, Rafn Sigurðsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og aðrir aðstandendur.
✝
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
DAVÍÐ SIGURÐARSON,
Húnabraut 22,
Blönduósi,
lést á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi
fimmtudaginn 22. desember.
Útför hefur farið fram í kyrrþey.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Bóthildur Halldórsdóttir.
✝
Elsku sonur okkar, bróðir, frændi og mágur,
EINAR LAVERNE LEE,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 4. janúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Helga Soffía Gísladóttir, Elís Heiðar Ragnarsson,
John Lee, Susan Lee,
Edda Guðrún Heiðarsdóttir, Stefán Ragnar Magnússon,
Katla Marín Stefánsdóttir,
Elís Heiðar Stefánsson,
Rakel Theódóra Heiðarsdóttir, Jón Bjarni Hrólfsson,
Ástþór Andri Jónsson,
Lóa Linda Hermannsdóttir,
Heiðar Andri Heiðarsson,
Helga Sóley Heiðarsdóttir.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma, langamma og langalangamma,
INGIGERÐUR JÓNSDÓTTIR,
Aflagranda 40,
Reykjavík,
lést á Droplaugarstöðum miðvikudaginn
4. janúar.
Egill Á. Kristbjörnsson,
Auður Egilsdóttir, Einar Guðlaugsson,
Kristbjörn Egilsson, Ólafur Guðbrandsson,
Guðbjörg Egilsdóttir, Steingrímur Þormóðsson,
Logi Egilsson, Anna Guðmundsdóttir
og fjölskyldur.