Morgunblaðið - Sunnudagur - 06.10.2013, Blaðsíða 19

jafnaði enda náttúruperlur þar en í Sýrlandi.
Egyptaland var líka á ferðaáætluninni en
þangað fóru Helena og Birna í ákveðnum til-
gangi: Til að læra að kafa við Sínaískagann.
Spurð um þann gjörning viðurkennir Helena
að hún hafa verið svolítið smeyk í fyrstu en
upplifði síðan undur hafsins sem hún hefði
ekki viljað missa af. Birna lét sér hvergi
bregða enda hafði hún lært að kafa áður. Eft-
ir vikunámskeið fengu þær skírteini sem gerir
þeim kleift að kafa hvar sem er í heiminum.
Veggur tortryggni og ótta
Loks komu stöllurnar til Palestínu og Ísraels.
Það segir Helena hafa verið afar merkilega
upplifun. „Við höfðum frelsi sem ferðamenn í
Palestínu en fundum vel fyrir ólgunni í land-
inu. Við gistum hjá fólki á okkar aldri í Ísrael
og það var fróðlegt að kynnast afstöðu þess.
Þau höfðu aldrei kynnst fólki frá Palestínu á
ævinni og langaði til fara til Palestínu. Um
það er hins vegar ekki að ræða, það er vegg-
ur á milli þessara tveggja þjóða. Veggur tor-
tryggni og ótta. Það er grátlegt í ljósi þess að
flestir virðast löngu búnir að gleyma hvers
vegna hatrið er!“
Helena var ekki fyrr komin heim vorið
2011 en borgarastyrjöld braust út í Sýrlandi.
Ekki sér fyrir endann á henni. „Það hefur
verið mjög erfitt að fylgjast með stríðinu. Ég
hef verið í sambandi við nokkra vini mína og
þeir bera sig merkilega vel miðað við að-
stæður. Sem stendur er landið lokað fyrir
ferðamönnum en þegar stríðinu lýkur og
landið verður opnað á ný mun ég fara aftur
til Sýrlands við fyrsta tækifæri.“
Helena stödd í Wadi Rum-eyðimörk-
inni í Jórdaníu, þar gistu þær í tjaldi í
viku og ferðuðust um á úlföldum.
6.10. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19